Γερμανία: Οι δουλειές των 450 ευρώ, αμορτισέρ της αγοράς εργασίας

Το μεγάλο project «περισσότερη και φθηνότερη δουλειά λάστιχο» και με μισθό 450 ευρώ το μήνα για να ανακάμψει η Γερμανία, τέθηκε σε εφαρμογή πριν από αρκετά χρόνια από ένα πρώην στέλεχος της Volkswagen: Τον Πήτερ Χαρτς, ο οποίος διετέλεσε για πολλά χρόνια διευθύνων σύμβουλος της εμβληματικής – για τους Γερμανούς- αυτοκινητοβιομηχανίας και στη συνέχεια διετέλεσε επικεφαλής της επιτροπής που ανέλαβε να υλοποιήσει το σχέδιο «μοίρασμα της φτώχειας» για όσους ζουν πίσω από την βιτρίνα της ευμάρειας.

Έτσι, δημιουργήθηκε εδώ και δυο δεκαετίες μια αγορά εργασίας δύο ταχυτήτων με εξαιρετικά μεγάλες αποκλίσεις σε μισθούς και επίπεδο ζωής, προκειμένου να περιοριστούν οι κοινωνικοί κραδασμοί και ταυτόχρονα να επιτευχθούν τα θηριώδη πλεονάσματα των πολλών τελευταίων ετών. Η επιβολή σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών στην αγορά εργασίας για να απορροφηθούν τα εκατομμύρια ανέργων – που προέκυψαν μετά την επανένωση των δύο Γερμανιών – ήταν επιλογή του Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ. Και όλα έγιναν με την απόλυτη συμφωνία των Γερμανικών συνδικάτων! Αποδέχθηκαν και συνυπέγραψαν μειώσεις μισθών και κάθε μορφής ελαστική εργασία η οποία προτάχθηκε ως λύση στα προβλήματα της αγοράς εργασίας. Παράλληλα ενισχύθηκαν οι τρεις βασικοί «μύθοι» γύρω από τους οποίους η γερμανική πολιτική επένδυσε πολλά.

Ο πρώτος μύθος αφορά στην πλήρη απασχόληση. Όμως, τα επίσημα στοιχεία, οι εκτιμήσεις των ίδιων των Γερμανών, αλλά και διεθνών οργανισμών, όπως ο ΟΟΣΑ, δείχνουν ότι η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.

Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας της Γερμανίας, στην χώρα υπάρχουν οκτώ εκατομμύρια εργαζόμενοι οι οποίοι δουλεύουν σε mini jobs και αμείβονται με μισθούς έως και 450 ευρώ το μήνα. Ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός της χώρας είναι περίπου 30 εκατομμύρια. Δηλαδή, περισσότεροι από τον έναν στους 4 εργαζόμενους αμείβεται με μισθό που είναι λίγο μεγαλύτερος – κατά 50 ευρώ- από τον αντίστοιχο μικτό μισθό που παίρνει ένας εργαζόμενος στην Ελλάδα με καθεστώς μερικής απασχόλησης. Ουσιαστικά, μια ολόκληρη στρατιά 8 εκατομμυρίων εργαζομένων ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Είναι οι σημερινοί νεόπτωχοι του γερμανικού «θαύματος». Αυτοί που αναζητούν εργασία -κυρίως – μέσα από τα ιδιωτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας.

Ο δεύτερος μύθος αφορά στον Γερμανό που δουλεύει ατελείωτες ώρες. Στον «δουλευταρά» εργαζόμενο!!! Αυτός ο μύθος ήταν και για «εσωτερική» κατανάλωση από έντυπα σαν την εφημερίδα Bild, αλλά και εξαγώγιμο επιχείρημα προς πάσης φύσεως αφελείς. Από πολίτες μέχρι κυβερνήσεις. Όμως, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι σε ολόκληρη την Ευρώπη, από τα Ουράλια μέχρι τις ακτές του Ατλαντικού είναι οι Έλληνες. Συγκεκριμένα, ο Έλληνας εργαζόμενος δουλεύει 2.042 ώρες τον χρόνο, όταν ο αντίστοιχος Γερμανός εργαζόμενος δουλεύει 1.371 ώρες. Δηλαδή, δουλεύουμε 671 ώρες περισσότερο από τον μέσο Γερμανό. Τα ίδια στοιχεία – του ΟΟΣΑ- δείχνουν ότι ο μέσος όρος εργασίας στις χώρες που εξετάζει είναι 1.770 ώρες τον χρόνο. Μάλιστα από την σύγκριση των στοιχείων όλων των χωρών για τις οποίες ο διεθνής οργανισμός έχει στοιχεία προκύπτει ότι οι Έλληνες είναι τέταρτοι ανάμεσα σε 35 χώρες από όλο τον κόσμο με τις περισσότερες ώρες δουλειάς ετησίως.

Ο τρίτος μύθος αφορά στον καλοπληρωμένο εργαζόμενο της Γερμανικής αγοράς εργασίας. Υπολογίζεται ότι περίπου 1 στους 4 εργαζόμενους στην Γερμανία αμείβονται με 5 ευρώ την ώρα. Σε μία χώρα με ένα εξαιρετικά υψηλό κόστος ζωής. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια εκθέσεις διεθνών οργανισμών κάνουν λόγο για άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών στην Γερμανία. Η φτωχοποίηση σχεδόν του ενός πέμπτου του πληθυσμού επιταχύνεται με σταθερούς ρυθμούς και δεν είναι λίγες οι φωνές που επισημαίνουν τον κίνδυνο περαιτέρω εξάπλωσης της φτώχειας και των ανισοτήτων στην Γερμανία.

( Φωτό: AP / Frank Augstein)