Κρεμλίνο: “Η νέα στρατηγική ασφάλειας των ΗΠΑ συμφωνεί με τη ρωσική οπτική”

Το Κρεμλίνο καλωσόρισε την Κυριακή τη νέα στρατηγική εθνικής ασφάλειας του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και δήλωσε ότι συμφωνεί σε μεγάλο βαθμό με τις δικές του αντιλήψεις.

Σημειώνεται πως είναι η πρώτη φορά που η Μόσχα επαινεί τόσο θερμά ένα τέτοιο έγγραφο από τον πρώην εχθρό της κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Η Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ περιέγραφε το όραμα του Τραμπ ως μια προσέγγιση «ευέλικτου ρεαλισμού» και υποστήριζε ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε να επαναφέρουν το Δόγμα Μονρόε του 19ου αιώνα, το οποίο δήλωνε τη Δυτική Ημισφαίρια ως ζώνη επιρροής της Ουάσινγκτον.

Η στρατηγική, που υπέγραψε ο Τραμπ, προειδοποιούσε επίσης ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει «πολιτισμική εξάλειψη», ότι αποτελεί «θεμελιώδες» συμφέρον των ΗΠΑ να διαπραγματευτούν το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία και ότι η Ουάσινγκτον επιθυμεί να επαναφέρει τη στρατηγική σταθερότητα με τη Ρωσία.

«Οι προσαρμογές που βλέπουμε αντιστοιχούν με πολλούς τρόπους στο όραμά μας», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ στην κρατική τηλεόραση στον δημοσιογράφο Παβέλ Ζαρούμπιν, όταν ρωτήθηκε για τη νέα στρατηγική των ΗΠΑ.

Όπως αναφέρει το Reuters, μια τέτοια δημόσια συμφωνία μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον σε θέματα παγκόσμιας πολιτικής είναι σπάνια, αν και οι δύο πλευρές συνεργάστηκαν στενά μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 για την επιστροφή των πυρηνικών όπλων από πρώην σοβιετικές δημοκρατίες στη Ρωσία και μετά τις θανατηφόρες επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ.

Σπάνια συμφωνία Μόσχας – Ουάσινγκτον σε θέματα παγκόσμιας πολιτικής

Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Μόσχα παρουσίαζε τις Ηνωμένες Πολιτείες ως ένα διεφθαρμένο καπιταλιστικό αυτοκρατορικό κράτος, καταδικασμένο από τις ιστορικές βεβαιότητες του Μαρξισμού, ενώ ο Ρόναλντ Ρέιγκαν το 1983 χαρακτήρισε τη Σοβιετική Ένωση «κακόβουλη αυτοκρατορία» και «κέντρο του κακού στον σύγχρονο κόσμο».

Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Μόσχα εξέφρασε ελπίδες για συνεργασία με τη Δύση, αλλά καθώς η Ουάσινγκτον προχώρησε στη στήριξη της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, όπως προβλεπόταν στη στρατηγική του Προέδρου Μπιλ Κλίντον το 1994, οι εντάσεις άρχισαν να αυξάνονται. Οι εντάσεις κορυφώθηκαν με την άνοδο του Βλαντιμίρ Πούτιν στο Κρεμλίνο την τελευταία μέρα του 1999.

Ερωτώμενος για τη δέσμευση στο αμερικανικό έγγραφο να τερματιστεί «η αντίληψη και η πρόληψη της πραγματικότητας ότι η στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ είναι μια διαρκώς επεκτεινόμενη συμμαχία», ο Πεσκόφ χαρακτήρισε το γεγονός ενθαρρυντικό.

Ωστόσο, ο Πεσκόφ προειδοποίησε επίσης ότι αυτό που αποκαλείται «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ βλέπει τον κόσμο διαφορετικά από τον Τραμπ, ο οποίος χρησιμοποιεί τον όρο για ένα φερόμενο ενσωματωμένο δίκτυο Αμερικανών αξιωματούχων που επιδιώκουν να υπονομεύσουν όσους αμφισβητούν το status quo, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου. Οι επικριτές του Τραμπ λένε ότι δεν υπάρχει «βαθύ κράτος», και ότι ο Τραμπ και οι σύμμαχοί του προωθούν μια θεωρία συνωμοσίας για να δικαιολογήσουν συγκέντρωση εξουσίας στο εκτελεστικό σώμα.

Η Ουάσινγκτον και η Μόσχα στρέφονται προς την Κίνα

Από την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014 και την εισβολή της στην Ουκρανία το 2022, οι ΗΠΑ θεωρούσαν τη Μόσχα ως επιτιθέμενο ή απειλή που προσπαθούσε να αποσταθεροποιήσει τη μετα-ψυχροπολεμική τάξη δια της βίας.

Σε σχόλια προς το κρατικό πρακτορείο TASS, ο Πεσκόφ είπε ότι η προτροπή για συνεργασία με τη Μόσχα σε θέματα στρατηγικής σταθερότητας αντί για την παρουσίασή της ως άμεσης απειλής είναι ένα θετικό βήμα.

Η στρατηγική του Τραμπ περιγράφει την περιοχή Ινδο-Ειρηνικού ως ένα από τα «κύρια οικονομικά και γεωπολιτικά πεδία μάχης», αναφέροντας ότι θα ενισχυθεί η στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ και των συμμάχων για να αποτραπεί μια σύγκρουση με την Κίνα για την Ταϊβάν.

Η Ρωσία στράφηκε προς την Ασία – και κυρίως προς την Κίνα – μετά τις κυρώσεις της Δύσης λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και την προσπάθεια της Ευρώπης να μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο.

Τον Μάρτιο, ο Τραμπ είπε στο Fox News ότι «ως μελετητής της ιστορίας, που είμαι — και έχω παρακολουθήσει τα πάντα — το πρώτο πράγμα που μαθαίνεις είναι ότι δεν θέλεις η Ρωσία και η Κίνα να συνεργαστούν».