Ο φασίστας Μεταξάς πούλαγε όπλα στους “αναρχοκομμουνιστές” και ο σοσιαλιστής Σάντσεθ στον Ερντογάν!

«Τι κακό εκάμαμεν εις την Ελλάδα δια να φονεύση ημάς με τα πυρομαχικά της;»

Φρανσίσκο Φράνκο, Μάιος 1938

Σάλος στη χώρα μας από τις συμφωνίες Σάντσεθ-Ερντογάν και τις άριστες σχέσεις Ισπανίας–Τουρκίας σε όλα τα επίπεδα. Σάλος και αμηχανία. Διότι όλοι-και προπάντων οι Ευρωπαϊστές- αισθάνονται εκτεθειμένοι από την αναπόφευκτη και αναμενόμενη αυτή εξέλιξη.

Ολοι το ξέρουν αλλά χτενίζουν τις λέξεις τους και δεν εκφράζουν δημοσίως αυτό που καταλαβαίνει ο λαός για τον οποίον κόπτονται. Ότι το συμφέρον, το χρήμα και το κέρδος είναι το καύσιμο για όλες τις αποφάσεις ισχυρών τε και αδυνάτων.

Κορυφαία του γελοίου και υποκριτικού χορού, η Ευρωπαϊκή Ενωση φυσικά. Από τη μιά προτρέπει να μην εξοπλίζονται από κράτη-μέλη της ΕΕ χώρες που απειλούν με πόλεμο άλλες χώρες, και κυρίως χώρες της ΕΕ, κι από την άλλη, απλώνει το θεσμικό ρετάλι της σε δημόσια θέα.

Ομολογεί δηλαδή ότι είναι αδύνατο να σταματήσει η πώληση όπλων π.χ. στην Τουρκία, διότι οι πωλήσεις όπλων εδράζονται σε διακρατικές συμφωνίες. Επομένως «η απόφαση να σταματήσουν οι πωλήσεις όπλων αφορά την κυριαρχία κάθε κράτους-μέλους»!

Η ξεκάθαρη αυτή δήλωση-ομολογία από τον Ζοζέφ Μπορέλ, Υπατο Εκπρόσωπο της Ενωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, έγινε λίγο μετά την εισβολή της Τουρκίας στη Συρία.

Δεν χρειαζόταν η δήλωση αυτή. Το ξέρουμε: Χρόνια τώρα η Γερμανία πουλάει όπλα και στήριξη στην Τουρκία. Το ίδιο πράττουν η επιχειρούν η Ιταλία, η Αγγλία, η Ολλανδία και η Ισπανία. Με συναφθείσες συμφωνίες ή με συζητήσεις προκειμένου να πετύχουν διακρατικές συμφωνίες για οπλικά συστήματα, επενδύσεις και ευρύτερη οικονομική συνεργασία εν γένει.

Πρωτεύει το συμφέρον και η δική τους οικονομία. Νέες θέσεις εργασίας, ανάπτυξη και πολιτικά οφέλη στο εσωτερικό της κάθε χώρας. Εντάξει, υπογράφουν-όχι όλοι- και καμμιά άσαρκη δήλωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία κι αυτό είναι όλο.

Ειδικά η Ισπανία του σοσιαλιστή Σάντσεθ διατηρεί άριστους οικονομικούς δεσμούς με το καθεστώς Ερντογάν. Περισσότερες από 600 ισπανικές εταιρείες δραστηριοποιούνται τη στιγμή αυτή στην Τουρκία, ενώ μια μεγάλη τράπεζα της Ισπανίας, η BVVA, που πρόσφατα εξαγόρασε την τουρκική Garanti, παρέχει με τον τρόπο της σημαντική βοήθεια στη χειμαζόμενη οικονομία της γείτονος.

Κατά τούτο, είναι για γέλια οι τυποποιημένες καταδικαστικές δηλώσεις εκπροσώπων των ενθάδε σοσιαλιστών( Γ.Παπανδρέου, Λοβέρδος κ.α.), που στοχοποιούν τον Σάντσεθ. Ε, λένε και καμμιά κουβέντα του αέρα για την στάση της Ενωσης για να δείξουν ότι βρίσκεται σε επιφυλακή το κριτικό σπαθί τους.

Ακόμη χειρότερη η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ. Που εγκαλεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι «δεν έκανε τίποτε και δεν πήρε τις κατάλληλες πρωτοβουλίες για να ανατρέψει την απόφαση της Μαδρίτης».

Λές και είναι στο χέρι του Μητσοτάκη ή του Τσίπρα αν ήταν πρωθυπουργός να πράξει ο,τιδήποτε στο θέμα αυτό. Στο βάθος του πλάνου, οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι της κομπανίας χαμογελούν ειρωνικά ακούγοντας τέτοιες δηλώσεις.

Η συμφωνία και η πολύπλευρη συνεργασία Ισπανίας-Τουρκίας διαλύει επίσης τον περίφημο μύθο περί ενότητας και κοινής δράσης των χωρών του Νότου. Όταν επεβλήθησαν τα Μνημόνια είχε κάποιο νόημα η επιδίωξη για σύμπηξη μετώπου των Νοτίων, ώστε να ανατραπούν ή να αμβλυνθούν κάπως οι δυναστικοί μνημονιακοί περιορισμοί.

Όμως τα περί πολιτικών συμμαχιών με συγκολλητική ουσία το πολιτικό πρόσημο κινούνται στον χώρο της ουτοπίας. Η ιδεολογία και η ουμανιστική διάθεση δοκιμάζονται στην πράξη. Κι εκεί εκτίθενται χωρίς αξιακή καλύπτρα όταν πρόκειται για κρατική συμπεριφορά. Προέχει το οικονομικό συμφέρον. Κρατικό ή ιδιωτικό. Τελεία και παύλα.

…Ο τίτλος του σημερινού σημειώματος ακριβώς αυτό αποτυπώνει: στον Ισπανικό Εμφύλιο, ο ευφυής καπιταλιστής Μποδοσάκης κέρδιζε δυσθεώρητα ποσά πουλώντας όπλα στους Δημοκρατικούς πού πάλευαν εναντίον του Φράνκο.

Δεν τον ενδιέφερε που πήγαιναν τα όπλα. Γι αυτό αργότερα άρχισε να πουλάει πολεμοφόδια και στο καθεστώς του Φράνκο! Ο κερδώος κυνισμός δεν νοιάζεται για σύνορα και πολιτικά πρόσημα. Πρόκειται για τον…διεθνισμό του κεφαλαίου.

Ο Μεταξάς στήριζε απροκάλυπτα τον Μποδοσάκη παρά το ότι κάποια ευρωπαϊκά κράτη πίεζαν τον δικτάτορα να βάλει φρένο στην πώληση όπλων προς τους «αναρχοκομμουνιστές». Όμως η χώρα είχε τεράστιο οικονομικό πρόβλημα και ο Μεταξάς είδε σανίδα σωτηρίας στην δραστηριότητα του επιχειρηματία.

Κοινότοπο πλήν αληθές: Ρυθμιστές της συμπεριφοράς των κρατών είναι τα ποικίλα συμφέροντα και η οικονομία τους. Αλήθεια σκληρή, κυνική και παγερή. Τα υπόλοιπα, δήθεν θεσμικά, ως απόρροια αρχών, και δη…ευρωπαϊκών, αποκαλύπτονται αστεία και υποκριτικά. Σάπιο υλικό για «λαϊκή κατανάλωση».

ΥΓ: Η εκτεθείσα εισαγωγικώς δήλωση του Φράνκο υπάρχει – μαζί με πλήθος στοιχείων- στο βιβλίο του Θανάση Δ.Σφήκα «Η Ελλάδα και ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος», εκδ. Στάχυ.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις