Ρούσσος στο NEWS 24/7: Αντίληψη επικοινωνιακού χαρακτήρα στην επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης

Aναμφισβήτητα η ανακοίνωση για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο πέλαγος στα 12 μίλια που έκανε την Τετάρτη από το βήμα της Βουλής ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν το σημείο-τομή της συζήτησης για την κύρωση των συμφωνιών με την Ιταλία και την Αίγυπτο για τις ΑΟΖ.

Ο καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών, Σωτήρης Ρούσσος αναλύει στις επόμενες γραμμές τη σημασία που έχει για την Ελλάδα η εν λόγω ανακοίνωση και το πως θα επηρεάσει τις σχέσεις της χώρας με την Τουρκία οι οποίες βαδίζουν τον τελευταίο καιρό σε τεντωμένο σχοινί.

“Η επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια είναι ένα δικαίωμα που παρέχει σε κάθε χώρα το Δίκαιο της θάλασσας και αφορά τόσο τα νησιά όσο και την ηπειρωτική χώρα. Μπορούμε να το εφαρμόσουμε εννοείται παντού. Στη Νότια Κρήτη, για παράδειγμα. Και στο Αιγαίο ακόμη κι αν αυτήν την κίνηση έχουν ξεκαθαρίσει ότι την θεωρούν casus belli οι Τούρκοι” υπογραμμίζει αρχικά.

Ως προς τη χρησιμότητα ο κύριος Ρούσσος αναφέρει ότι “έχω, δυστυχώς την αίσθηση ότι υπάρχει μία αντίληψη επικοινωνιακού χαρακτήρα σ’ αυτήν την κίνηση. Θα μπορούσε να είχε γίνει από την προηγούμενη κυβέρνηση, ο πρώην υπουργός Νίκος Κοτζιάς είχε έτοιμα και τα σχετικά προεδρικά διατάγματα. Θα μπορούσε να είχε γίνει και από την παρούσα κυβέρνηση, μόλις ανέλαβε. Θα ήμασταν σε καλύτερη θέση στη διαπραγμάτευση με την Ιταλία αν είχε γίνει το βήμα πριν την υπογραφή για την ΑΟΖ. Η κυβέρνηση επιλέγει αυτή τη στιγμή λόγω της κακής συμφωνίας με την Αίγυπτο. Εκείνο που επίσης πρέπει να κάνει αμέσως, και νομίζω ότι πράγματι θα το κάνει, είναι το κλείσιμο των κόλπων”.

“Πληρώσαμε μεγάλο τίμημα για τη συμφωνία με την Αίγυπτο”

Εν συνεχεία ανέλυσε τους λόγους για τους οποίους θεωρεί κακή τη συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο: “Αν στο πλαίσιο μίας συμφωνίας διαπραγματεύεσαι και στο τέλος αποδέχεσαι όλα όσα θέλει η άλλη πλευρά δεν έχεις να κάνεις με συμβιβασμό αλλά με παράδοση. Η συμφωνία αυτή δημιουργεί θέμα, κυρίως με τη μειωμένη επήρεια νησιών όπως η Κάρπαθος, η Ρόδος αλλά και η ίδια η Κρήτη και δημιουργεί ένα αρνητικό προηγούμενο για μία πιθανή διαπραγμάτευση με την Τουρκία.

Παράλληλα όμως, είναι αληθές ότι η συμφωνία της οριοθέτησης με την Αίγυπτο αμφισβητεί νομικά το τουρκολιβυκό σύμφωνο, ήταν το κυρίως επιχείρημα για να την υπογράψουμε. Το τίμημα όμως που πληρώνουμε είναι ιδιαίτερα μεγάλο”.

Ο Έλληνας καθηγητής δεν περιμένει, άμεσα τουλάχιστον, κάποια αλλαγή στάσης από την πλευρά της Τουρκίας: “Δεν νομίζω ότι θα πρέπει να περιμένουμε μείωση ή και αύξηση της προκλητικότητας της Τουρκίας. Πρέπει να τονιστεί ότι η Τουρκία διαθέτει ένα συγκεκριμένο σχέδιο που είναι το γκριζάρισμα μεγάλων περιοχών, κυρίως νοτιοανατολικά της Κρήτης που θέλει να θέσει υπό αμφισβήτηση.

Η Τουρκία δεν λειτουργεί αντανακλαστικά. Αντιθέτως, διαθέτει ένα συγκεκριμένο σχέδιο το οποίο και εκτελεί. Είναι λάθος να λέμε ότι οι Τούρκοι είναι απρόβλεπτοι. Ο,τι λένε το κάνουν. Στην Ελλάδα απλώς αυτό δεν το πιστεύουμε, ίσως γιατί μας φαίνεται απαράδεκτο ή εξωφρενικό”.

Ξεκάθαρος τουρκικός στόχος, κατά τον κύριο Ρούσσο, “είναι ένας διάλογος εφ όλης της ύλης, ένας διμερής διάλογος με την Ελλάδα για όλα τα ζητήματα που θεωρεί ότι εκκρεμούν. Μεταξύ αυτών είναι ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Από το αν η Γαύδος είναι ελληνική μέχρι τις βραχονησίδες. Αν εξαιρέσει κανείς όμως τα θέματα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, τα υπόλοιπα ζητήματα που θέτει έχουν να κάνουν με κυριαρχία, όχι κυριαρχικά δικαιώματα. Αφορούν δηλαδή έδαφος.

Η Ελλάδα, όσο δεν διευθετούνται μέσω διαπραγματεύσεων ή στο δικαστήριο της Χάγης οι διαφορές της με την Τουρκία, οφείλει να υπερασπίζεται το 100% που της προσφέρει το Διεθνές Δίκαιο. Ακούγεται και από πολλές ελληνικές φωνές ότι η Τουρκία έχει τα δικά της δίκια που πρέπει να ακούσουμε.

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Αν η Τουρκία έχει τόσο πολύ δίκιο στα θέματα των σχέσεών της με την Ελλάδα δεν θα ήταν λογικό να έχει κυρώσει το Δίκαιο της θάλασσας και να μας σύρει υποχρεωτικά, χωρίς συνυποσχετικό, στη Χάγη; Δεν το έχει κάνει. Και όμως, θα ήταν το πιο φυσιολογικό αν το δίκιο της ήταν τόσο ισχυρό. Να είστε σίγουροι ότι αν η Τουρκία αισθανόταν ότι έχει τόσο πολύ δίκιο θα είχε προσφύγει ήδη στη Χάγη”.