Βρετανικές εκλογές: Παιχνίδι αλά Game of Thrones. Τι σημαίνει μια ενδεχόμενη νίκη Κάμερον για την Ε.Ε.

Λίγες ώρες πριν τα πρώτα exit polls που θα βγουν στις 12 το βράδυ, ουδείς γνωρίζει αν οι Συντηρητικοί του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον ή οι Εργατικοί του Εντ Μίλιμπαντ θα είναι εκείνοι που θα κερδίσουν την πρώτη θέση σε μια αναμέτρηση – θρίλερ.

Σχεδόν όλοι, όμως ξέρουν, πως οι εκλογές αυτές σημαίνουν το τέλος του δικομματισμού στο “Νησί”.

Το 1979, όταν και ανέβηκε στην εξουσία η Μάργκαρετ Θάτσερ, τα δύο μεγάλα κόμματα είχαν κερδίσει το 81% των ψήφων. Το 1997, όταν κέρδισε ο Τόνι Μπλερ, απέσπασαν το 75%. Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις εμφανίζονται οριακά πάνω από το 60%.

Το UKIP του Νάιτζελ Φάρατζ, που προτείνει την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. έχει φτάσει στο 15% βάσει των πρόσφατων δημοσκοπήσεων.

Το SNP της Σκωτίας που τάσσεται υπέρ της αυτονόμησης, απειλεί να αφαιρέσει γύρω στις 20 κρίσιμες έδρες από τους Εργατικούς, αντλώντας κυρίως από τα εργατικά στρώματα του πληθυσμού.

Οι Εργατικοί χάνουν κόσμο επίσης από τους Πράσινους που αναμένεται να συγκεντρώσουν ένα διόλου ευκαταφρόνητο 6%. Όσο για τους Φιλελεύθερους του Νικ Κλεγκ, εταίρου του Κάμερον στην απερχόμενη κυβέρνηση συνασπισμού, δεν φαίνεται να ξεπερνούν το 8%.

Τα οικονομικά σκάνδαλα και η λιτότητα έχουν αποσταθεροποιήσει τα δύο μεγάλα κόμματα των Κάμερον και Μίλιμπαντ. Το βασικό πρόβλημα της χώρας σήμερα, είναι η βάθυνση των οικονομικών ανισοτήτων ενώ η μεσαία τάξη πλήττεται ολοένα και περισσότερο.

Σε περίπτωση που κερδίσει ο Κάμερον και το UKIP συγκεντρώσει μεγάλο ποσοστό, τότε θα μιλάμε για περαιτέρω πίεση προς το αίτημα των Βρετανών που υποστηρίζουν τη έξοδο από την Ε.Ε. Ο Κάμερον έχει υποσχεθεί δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της χώρας του στην Ε.Ε. το 2017.

Οι περισσότεροι εκλαμβάνουν αυτή την εξαγγελία βέβαια σαν κίνηση στρατηγικής, αλλά με ένα Φάρατζ δεύτερο, τότε το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος θα είναι πολύ ορατό.

Κατά την Observer, σε περίπτωση που σημειωθεί πύρρειος νίκη των Συντηρητικών με μία ή δύο μονάδες, η χώρα ενδέχεται να μείνει για μήνες δίχως κυβέρνηση λόγω της δυσκολίας που θα αντιμετωπίσει ο Κάμερον να βρει συμμάχους.

Και φυσικά ο πλέον αποσταθεροποιητικός παράγοντας αυτών των εκλογών παραμένει το SNP της Σκωτίας, το οποίο αναμένεται όπως είπαμε παραπάνω να σαρώσει σε βάρος των Εργατικών.

Αν κερδίσει ο Κάμερον πάντως έστω και με μία ψήφο διαφορά, θα προσπαθήσει να βρει και την παραμικρή συμμαχία για σχηματισμό κυβέρνηση μετά την αποδυνάμωση των Φιλελεύθερων.

Σύμφωνα τον ευρωβουλευτή του Εργατικού Κόμματος Ρίτσαρντ Χόουιτ μία νέα κυβέρνηση με συμμετοχή των Εργατικών θα μπορούσε να ανατρέψει τη σημερινή πολιτική λιτότητας στην κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον.

Υπενθυμίζουμε όμως ότι η Βρετανία δεν είναι μέλος της Ευρωζώνης. Τι θα σήμαινε μια έξοδος της από την Ε.Ε.;

“Μπορεί αν μην είμαστε μέλος της Ευρωζώνης, αλλά είμαστε μέλος της ενιαία αγοράς και γι αυτό θεωρώ ότι έχουμε μία σημαντική επιρροή στην ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική” λέει ο Βρετανός ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle.

“Το Εργατικό Κόμμα θέλει να ασκήσει την επιρροή αυτή σε μεγαλύτερο βαθμό από τους συντηρητικούς, άλλωστε εκείνοι ήταν που συμμετείχαν στη λήψη των αποφάσεων σε μία εποχή οικονομικής καταστροφής για τις χώρες του Νότου. Νομίζω λοιπόν ότι μία αλλαγή κυβέρνησης στη Βρετανία θα έδινε ένα θετικό μήνυμα στους ψηφοφόρους σε πολλές χώρες”.

Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν άλλωστε ότι μια Βρετανική έξοδος θα μπορούσε να παρακινήσει και άλλες χώρες να προσπαθήσουν να αποσκιρτήσουν. Μπορεί να αποτελέσει τον καταλύτη μεγαλύτερης καταστροφής για την Ε.Ε.

Ωστόσο και το Εργατικό Κόμμα που είναι περισσότερο φιλικά προσκείμενο στο Βερλολίνο, θα έχει τα δικά του μετεκλογικά προβλήματα. Σε περίπτωση νίκης, το πιο σημαντικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει ο επικεφαλής του κόμματος Εντ Μίλιμπαντ, είναι αν θα τολμήσει μία συμμαχία με το SNP της Σκωτίας.

Με λίγα λόγια, οι συμμαχίες είναι εκείνες που θα κρίνουν την επόμενη μέρα στη Βρετανία και όχι η πρώτη θέση από μόνη της.

Αντί επιλόγου:

Καθώς απαιτούνται 326 έδρες για κυβέρνηση πλειοψηφίας, οι πιθανές συνεργασίες μεταξύ των κομμάτων διαμορφώνονται ως εξής:

Συντηρητικοί + Φιλελεύθεροι Δημοκράτες = 280 + 18 = 298, ή

Εργατικοί + Εθνικό Κόμμα Σκωτίας = 276 + 52 = 328