Από τις λίγες ίσως συνειδητοποιημένες επιλογές στη ζωή μου, η δημοσιογραφική "εμμονή" πια, με παρουσία στο τραπεζικό γίγνεσθαι από τις αρχές του ΄90.... Από μία αγορά μικρή - όπου δέσποζαν λίγες, "στεγνές" από προϊόντα, τράπεζες, - στο σήμερα, μετά το απόλυτο "απόγειο" των ελληνικών τραπεζών με τα υπερκέρδη το 2000 και την "επέλαση" στα Βαλκάνια όπου έγραψαν ιστορία, στο σήμερα της κρίσης, με τη συρρίκνωση, τις ζημιές, το άγνωστο, αλλά και την προσπάθεια ενός συστήματος να αντέξει. Βασική τραπεζική συντάκτρια κυρίως σε εφημερίδες, εν πολλοίς οικονομικές, αλλά και όχι μόνο (Εξπρες, Ναυτεμπορική, Μεσημβρινή, Κέρδος), με ένα μικρό πέρασμα στην τηλεόραση και λίγο ραδιόφωνο, με διάσπαρτα άρθρα σε περιοδικά και μια καλή συνεργασία με μεγάλο οικονoμικό site, κυριολεκτικά "προσγειώθηκα" στην οικογένεια του news247.
«Μισεύω και τα μάτια μου δακρύζουν λυπημένα....» , μας μάθαιναν στα πατροπαράδοτα δημοτικά σχολεία κάποιες δεκαετίας πριν, προσπαθώντας να μεταδώσουν το πικρό αίσθημα της ξενιτιάς...
Το να φορτώσουν όλες οι τράπεζες, τα κόκκινα δάνεια σε μία «κακή» τράπεζα και να συνεχίζουν να χρηματοδοτούν, όπως ορίζει και ο ρόλος τους, την οικονομία, θα ήταν βέβαια μια ανακούφιση
Στον απόηχο του “θερμού επειδοσίου Ντράγκι- Τσακαλώτου”, οι τραπεζίτες προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τη συμπεριφορά και τα μηνύματα του Μάριο Ντράγκι, του επικεφαλής της ΕΚΤ
Ευχάριστα τα νέα από το μέτωπο της αποταμίευσης, τον Ιανουάριο. Μόλις έκλεισε λογιστικά ο πρώτος μήνας του έτους και οι τράπεζες διαπιστώνουν , ότι παρά τις παραδοσιακές εκροές του Ιανουαρίου, συνεχίστηκε το ρεύμα εισροών που ξεκίνησε το Δεκέμβριο
Ήδη τα στελέχη των τραπεζών συζητούν πέριξ των παραδοχών και ερμηνεύουν τι μπορεί να σημαίνει για το ύψος των απαιτούμενων κεφαλαίων για τις τέσσερις συστημικές ελληνικές τράπεζες
Ένα "γαϊτανάκι" εξελίξεων και παραμέτρων είναι αυτό που θα κρίνει το επόμενο εξάμηνο που απομένει μέχρι τον Αύγουστο του 2018, την καθαρή ή μή έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο
Μια "κρίση πανικού” στην αγορά, φοβήθηκαν περισσότερο οι τραπεζίτες, αν δεν κέρδιζαν τη "μάχη” με το ΔΝΤ. Χωρίς να αποκλείουν πιθανή ανάγκη για νέα κεφάλαια το ‘ 18, εκτιμούν την κατάσταση ελεγχόμενη και σταθερή.
Μένεις στο κέντρο. Πιο κέντρο δεν γίνεται. Αναπνέεις καθημερινά τον παλμό της πορείας, της διαμαρτυρίας, της απεργίας. Αναγκάζεσαι να μάθεις ποιός σήμερα θα κλείσει τους δρόμους. Έχουν στάση εργασίας τα λεωφορεία; Έχει 24ωρη το μετρό; Απεργούν οι καθηγητές; Αντιδρούν οι συμβασιούχοι; Φωνάζουν οι αγρότες;
"Φόρμουλα" επικοινωνίας για να "ισορροπήσουν" οι απαιτήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αναφορικά με νέες κεφαλαιακές ανάγκες στις ελληνικές τράπεζες, αναζητούν κυβέρνηση και θεσμοί.
Φόβοι να μην βρεθεί για ακόμη μια φορά το τραπεζικό σύστημα της χώρας εκτός πορείας, λόγω της καθυστέρησης στην ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης. Εκτός και αν κλείσει τελικά έως τον Απρίλιο
Πάνω που η συζήτηση πάει να επεκταθεί στο ποιά κίνητρα θα δοθούν, έστω για το νέο χρήμα, για να γυρίσουν τα πολυπόθητα κεφάλαια στις ελληνικές τράπεζες, ξαφνικά, λες και... μας ματιάζουν, η κατάσταση ανατρέπεται
Δεν φαίνεται εκ πρώτης όψεως να υπάρχει κίνδυνος για το ευρώ από τις εξελίξεις στην Ιταλία. Διαφορετικό το πρόβλημα της Ιταλίας από το αντίστοιχο ελληνικό
Λίγο πριν εκπνεύσει το 2016, με τον κρατικό προϋπολογισμό να περιλαμβάνει αισιόδοξα και βάσιμα σενάρια για οριακή ανάπτυξη τη χρονιά που έπεται, η αξιολόγηση της Moody’s λειτουργεί ως «βάλσαμο»
Γιατί ξαφνικά θυμήθηκαν όλοι «το παραμάγαζο», το «στέκι των δικών μας», την «χρυσοτόκο όρνιθα» που γεννά χρυσά αυγά, αλλά μόνο για ημέτερους κομματικούς συνοδοιπόρους
