Economist: Αναγκαία η περαιτέρω μείωση του χρέους της Ελλάδας

Την ανάγκη ουσιαστικής απομείωσης του ελληνικού χρέους προκειμένου αυτό να είναι βιώσιμο, επισημαίνει σε σημερινό του δημοσίευμα ο Economist, καθώς υπό τις παρούσες συνθήκες οι πιθανότητες ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θεωρούνται μηδαμινές.

Σύμφωνα με το βρετανικό περιοδικό, θα πρέπει να οριστεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα μειώσεων του δημόσιου χρέους συναρτήσει των μεταρρυθμίσεων που υλοποιεί η χώρα.

Στόχος είναι η επίτευξη διαχειρίσιμων επιπέδων χρέους (π.χ. στο 120% του ΑΕΠ ως το 2020), ούτως ώστε να είναι δυνατή η αποπληρωμή του.

“Οι γενικές απεργίες, οι διαδηλώσεις στους δρόμους, οι κοινοβουλευτικές συγκρούσεις για τα μέτρα λιτότητας…θυμίζουν κατά περίεργο τρόπο τις κρίσεις χρέους χωρών υπό ανάπτυξη κατά τη δεκαετία του ’80 και του ‘90”, είναι η καυστική διαπίστωση του Economist.

Και συνεχίζει (στο ίδιο μήκος κύματος):

“Η εμπειρία από δεκάδες υπερχρεωμένες χώρες στη Λατινική Αμερική και την Αφρική μπορεί να δώσει μαθήματα που οι σωτήρες της Ελλάδας οφείλουν να μην αγνοήσουν”. “Επί χρόνια, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και κυβερνήσεις πλούσιων χωρών προσπαθούσαν να βοηθήσουν τις συγκεκριμένες χώρες με βραχυπρόθεσμα δάνεια.

Οι χώρες ωστόσο με το μεγαλύτερο χρέος άρχισαν να ανακάμπτουν μόνον όταν τα χρέη τους, ανάμεσά τους και αυτά προς τους επίσημους δανειστές, κόπηκαν με μιας.  Στην Ευρώπη, ένα τέτοιο προηγούμενο αποτελεί η Πολωνία: η οικονομία της απογειώθηκε στα 1990, μετά από ένα “διάλειμμα” που της δόθηκε από τους πιστωτές της”.

“Η Ελλάδα βρίσκεται στην ίδια βάρκα”, συνεχίζει ο Economist, για τον οποίον η εκταμίευση της νέας δόσης, εφόσον εγκριθεί ο προϋπολογισμός του 2013 την ερχόμενη Κυριακή, “θα απομακρύνει την άμεση καταστροφή”, αλλά “η ελληνική οικονομία δεν θα μπορέσει να ανακάμψει”.

“Η σταδιακή απομείωση του χρέους μπορεί να πραγματοποιηθεί με μείωση των επιτοκίων και επιμήκυνση της διάρκειας του χρέους, ίσως και ως τα 50 έτη. Η ΕΚΤ, η οποία διατηρεί μη κουρεμένα ελληνικά ομόλογα, θα πρέπει άμεσα να αποδεχθεί τους όρους που επιβάλλονται στους ιδιώτες ομολογιούχους.

Με αυτόν τον τρόπο, θα τεθούν οι βάσεις για εδραίωση κλίματος εμπιστοσύνης και ανάπτυξης στη χώρα, ούτως ώστε τόσο οι ίδιοι οι Έλληνες όσο και οι επενδυτές να πειστούν ότι υπάρχει τρόπος να βγει η Ελλάδα από την κρίση.

Οι Έλληνες μπορεί να αρχίσουν να πιστεύουν ότι υπάρχει δρόμος διαφυγής από την κρίση, οι επενδυτές μπορεί να ρίξουν λεφτά στη χώρα με μεγαλύτερη βεβαιότητα. (Η συγκεκριμένη κίνηση) μπορεί να δημιουργήσει έναν κύκλο εμπιστοσύνης και ανάπτυξης. Χωρίς αυτήν, οι προοπτικές της Ελλάδας είναι δυσοίωνες”, καταλήγει ο Economist.