Η συνταγή για “αντίδοτο” στα μνημόνια

Διπλό είναι το στοίχημα για την επόμενη μέρα που βάζει το οικονομικό επιτελείο σε σχέση με το νέο ολιστικό μοντέλο ανάπτυξης που ήδη έχει έτοιμο η κυβέρνηση.

Το πρώτο στοίχημα που βάζει η κυβέρνηση είναι να πείσει δανειστές και εταίρους ότι η Ελλάδα δεν θα επιστρέψει στο λάθος μοντέλο που ακολουθούσε ως το 2009 και έφερε την κρίση και τα μνημόνια. Αν δεν το καταφέρει τότε οι δανειστές θα βάλουν τους δικούς τους περιορισμούς θέλοντας να εξασφαλίσουν την εξόφληση των δανείων ύψους περίπου 250 δισ. ευρώ που θα έχουν δοθεί στην Ελλάδα από το 2010 μέχρι και το τέλος του προγράμματος, τον ερχόμενο Αύγουστο.

Το σημείο αυτό είναι εξαιρετικά κρίσιμο αφού θα καθορίσει τον βαθμό ελευθερίας που θα έχει η οικονομική πολιτική μετά το τέλος του τρίτου προγράμματος προσαρμογής. Χαρακτηριστικό είναι ότι κοινοτικές πηγές μιλούν ήδη για ρήτρες «μη αναστρεψιμότητας» ψηφισμένων μεταρρυθμίσεων ενώ ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας κ. Κλάους Ρέγκλινγκ έχει ξεκαθαρίσει ότι το σχέδιο που έχει δεσμευτεί να παρουσιάσει η ελληνική πλευρά ως το Eurogroup της 27ης Απριλίου θα περάσει από αξιολόγηση αφού θα θέτει εκείνους τους στόχους που θα συνυπολογιστούν και στη λύση που θα δοθεί για την ελάφρυνση του χρέους.

Το στοίχημα της ανάπτυξης

Το δεύτερο, επίσης ουσιαστικό στοίχημα είναι ότι το κείμενο αυτό θα βάλει τις βάσεις για το νέο παραγωγικό μοντέλο που θα ακολουθήσει η χώρα τα επόμενα χρόνια καθορίζοντας τους όρους με βάση τους οποίους η Ελλάδα θα συνεχίσει να έχει βιώσιμη ανάπτυξη.

Στο κρίσιμο τομέα των ελαφρύνσεων της βαριάς φορολογίας υπάρχει η δέσμευση ότι εφόσον θα επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι θα υπάρχει από το 2019 μέχρι και το 2022 ένα δημοσιονομικό περιθώριο 3,5 δισ. -εκτός από τα γνωστά αντίμετρα – για ελαφρύνσεις σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Ωστόσο η εξειδίκευση για συγκεκριμένη ελάφρυνση φόρων και εισφορών θα παραπέμπεται στο νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019 -2022, το οποίο θα πρέπει να ολοκληρωθεί τον Μάιο.

Στην αγορά εργασίας κυρίαρχο θέμα θα είναι η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και η σταδιακή αύξηση του κατώτερου μισθού σε ορίζοντα τριετίας με αρχή το 2019. Παράλληλα θα υπάρχει μέριμνα για αναμόρφωση του ΟΑΕΔ καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας και κίνητρα για δημιουργία μόνιμων θέσεων εργασίας.

Στην κοινωνική πολιτική θα προβλέπεται ο ανασχεδιασμός των κριτηρίων του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης ώστε να ευεργετούνται περισσότερες άπορες οικογένειες Θα διατηρηθεί ο θεσμός της επισκόπησης δαπανών και τα χρήματα που εξοικονομούνται θα κατευθύνονται στην ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής.

Πολιτική επενδύσεων

Σε ότι αφορά στον κρίσιμο τομέα των επενδύσεων υπάρχουν κατευθύνσεις και για τον δημόσιο και για ιδιωτικό τομέα.

Οι δημόσιες επενδύσεις θα έχουν δύο πόλους: Ο ένας θα είναι τα κοινοτικά κονδύλια (ΕΣΠΑ Πακέτο Γιουνκέρ) και η χρηματοδότηση από τις ευρωπαϊκές αναπτυξιακές τράπεζες (ΕΤΕΠ EBRD) και την νέα αναπτυξιακή τράπεζα, η οποία θα ενεργοποιηθεί πριν το τέλος του χρόνου. Προτεραιότητα θα δίνεται στην μεσολάβηση των δημόσιων φορέων προς τις εμπορικές τράπεζες ώστε να διευκολύνεται η χρηματοδότηση βιώσιμών μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και της κοινωνικής οικονομίας και όχι μόνο τα μεγάλα επενδυτικά σχέδια.

Ο δεύτερος θα είναι η Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας η οποία θα έχει ως βασικό στόχο την αύξηση της καθαρής αξίας και την αξιοποίηση της τεράστιας δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Αυτό δεν θα γίνει μόνο μέσω πωλήσεων αλλά και με νέα εργαλεία όπως τιτλοποιήσεις μελλοντικών εσόδων δημόσιων ακινήτων και δημιουργίας μιας δευτερογενούς αγοράς για τα δημόσια ακίνητα.

Βασικό σκέλος της αναπτυξιακής προσπάθειας θα είναι και οι ΔΕΚΟ που συμμετέχουν ως άμεσες θυγατρικές στο «υπερταμείο» οι οποίες θα μπορούν σύντομα να γίνουν πόλοι επενδύσεων και καινοτομίας.

Στις ιδιωτικές επενδύσεις το βάρος θα δοθεί στη συνέχιση της προσπάθειας για απλοποίηση της αδειοδότησης και τη μείωση της γραφειοκρατίας για τη σύσταση και τη λειτουργία επιχειρήσεων, το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων και τη συνέχιση της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας. Θα υπάρχουν επίσης ειδικά κίνητρα για εξαγωγικές επιχειρήσεις.

Σε ότι αφορά στις τράπεζες θα υπάρχει η δέσμευση για συνέχιση της προσπάθειας μείωσης των κόκκινων δανείων ώστε να αυξηθεί σταδιακά η χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας.