Ψινάκης: Γελοίες, εγώ από την καρεκλίτσα του Μαραθώνα κάνω μια χαρά τη δουλειά μου

Της Μαρίνας Ζιώζιου

Έκανα μια έρευνα – περιπέτεια, με πάρα πολλά εμπόδια, και μπήκα στα… άδυτα του «Marathon Man», όπως τον αποκαλούν στο δήμο του.

Παλιά ήταν ένας πολύ γοητευτικός άνθρωπος. Την περίοδο αυτή ο Ηλίας Ψινάκης είναι ένα αγρίμι. Τότε ήταν κάτι προς… κοτούλα σχετικά με τώρα, με την καλή έννοια, που λέει κι ίδιος. Όταν του φερόσουν σωστά και ντόμπρα γινόταν χαλί να τον πατήσεις. Όταν πήγαινες να του κάνεις «…ντανιά» γινόταν δήμιος και σε αποκεφάλιζε.

Ερεύνησα το περιβάλλον του, στο οποίο είχα πρόσβαση από το παρελθόν. Επικεντρώθηκα στο ερώτημα αν θα κατέβει για δήμαρχος Αθηναίων, όπως ακούγεται εδώ και καιρό. Παλιά μου είχε πει ότι αγαπάει πάρα πολύ την Ελλάδα. Είναι ο μόνος από την οικογένειά του που επιμένει να ζει στη χώρα μας σαν «γύφτισσα», παρά σαν βασιλιάς στο εξωτερικό.

Επίσης, αν δεν έχει στόχο και δεν βρίσκεται σε συνεχή δράση, βαριέται και παθαίνει… ψυχολογικά. Τον πιάνει τρέλα, ειδικά τώρα… στην τρίτη ηλικία. Μπήκε στο τριπάκι να βοηθήσει τη χώρα του, αλλά έπρεπε πρώτα να «σπουδάσει» την αυτοδιοίκηση.

Πήγε σαν δημοτικός σύμβουλος στην Αθήνα που είναι «πανεπιστήμιο προβλημάτων», το βούλωσε, κάθισε και έμαθε αυτοδιοίκηση. Σ’ αυτή την περιοχή ζει πάνω από είκοσι χρόνια. Την είχε ανακαλύψει ο Γιώργος Μαρίνος που έμενε εκεί και μαζεύονταν όλοι οι φίλοι του και τους έλεγε τα ζώδια.

Το επόμενο βήμα ήταν να βγει δήμαρχος στον Μαραθώνα «για να κάνει… το αγροτικό του», όπως ο ίδιος έλεγε χαριτολογώντας. Ως προς την υποψηφιότητά του σαν δήμαρχος Αθηναίων, δεν θα άφηνε ποτέ τον Μαραθώνα για να πάει στην Αθήνα, ακόμη κι αν ζούσε δυο χρόνια ακόμη. 

«Στην τρίτη ηλικία όποιος κάνει πλάνα σε βάθος χρόνου, πέραν των δυο ετών δεν είναι ρεαλιστής… για να μην πω ηλίθιος», λέει στη γενική του γραμματέα, όπως με πληροφόρησε. Παρεμπιπτόντως, η γενική του γραμματέας είναι η κυρία Μικελοπούλου, συνεργάτιδα της κυρίας Αγγελοπούλου (την οποία ο δήμαρχος συμπαθεί και θαυμάζει ιδιαιτέρως, όπως μου αποκάλυψε ο Στέλιος από την φρουρά του) το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες και από εκεί την τσίμπησε.

«Εγώ χρυσούλι μου δεν χρειάζομαι καρέκλα ή τίτλο για να βοηθήσω τη χώρα μου. Ο Μαραθώνας εκτός από brand name είναι και ένα ιστορικό μέρος που δεν έχει καν αποχέτευση. Μόλις 42 χιλιόμετρα από το κέντρο της πρωτεύουσας (Μαραθώνια διαδρομή).

Μιλάω με όλους τους αρχηγούς κρατών, προβάλλω τον Μαραθώνιο, την κληρονομιά της… Μάχης, την Ελλάδα και τον πολιτισμό της σε όλο τον πλανήτη. Δεν χρειάζεσαι θρόνο ή τίτλο για να βοηθήσεις την πατρίδα σου. Θέλει τρόπο και όχι κόπο», έλεγε στους αντιδημάρχους του σε μια παραταξιακή.

Η επόμενη ερώτηση που υποθετικά θα του έκανα, ξέρω την απάντηση από παλιά, είναι γιατί έγινε δήμαρχος στον Μαραθώνα. Γιατί θεωρεί ότι τρεις είναι οι τομείς που έχουν συγκεκριμένη διάρκεια (5 χρόνια στην πολιτική).

«Δήμαρχος όπου θες, Περιφερειάρχης όπου θες και πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αυτοί έχουν μια πενταετία που μόνο ο Χάρος μπορεί να τους την πάρει», όπως δεικτικά σχολίαζε στον τότε υπουργό Εσωτερικών.

Το να είσαι υπουργός ή ακόμη και πρωθυπουργός είναι κατάπτυστο κατά την άποψή του. Γιατί οι υπουργοί και ο πρωθυπουργός δεν έχουν απαραίτητα συγκεκριμένη χρονική διάρκεια. «Μέχρι να καταλάβεις τι σου γίνεται και να θέσεις την ατζέντα σου, σε ανασχηματίζουν, πέφτει η κυβέρνηση και σε πετάνε στα σκουπίδια. Δεν μπορείς λογικά να παράξεις  έργο», λέει.

Γιατί όμως διάλεξε τον Μαραθώνα; Το γνωρίζω απ’ όταν οι σχέσεις μας ήταν ακόμα καλές. Γιατί έχει διεθνές brand name. «Εμένα αγάπη μου», μου είχε πει όταν πρωτοβγήκε δήμαρχος, «η δουλειά μου είναι, όπως πολύ σωστά… δεν έχεις προσέξει, είναι να παίρνω το τίποτα και να το κάνω κάτι. Πόσο μάλλον να πάρω ένα διεθνές brand name, όπως ο Μαραθώνας και να το κάνω σβούρα στον πλανήτη. Από το 490 π. Χ. θα κάνει πάλι ο Μαραθώνας σουξέ».

Πριν από δυο χρόνια όταν βρέθηκε με τον Κινέζο πρέσβη και άρχισε τα νταραβέρια κι εγώ και οι συναδελφοί μου νομίζαμε ότι ήταν επικοινωνιακό κόλπο. Ένα κόλπο που του είχε μάθει ο Ανδρέας Παπανδρέου (ένα σκάνδαλο καλύπτεται μόνο με ένα μεγαλύτερο, όπως ο ίδιος μου είχε δηλώσει παλιά) για να ξεπεράσει τον σκόπελο της δυσκολίας που προκάλεσαν σε όλη την Ελλάδα η κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και τα capital controls, όπως και στο δήμο του.

Αλλά και εκεί για να είμαι σωστή πρέπει να του βγάλω το καπέλο. Το είπε και το έκανε, ασχέτως αν με πρωτοβουλία της Αυτού Εξοχότητας Κινέζου πρέσβη στην Ελλάδα, κ. Ξιαολι Ζου, το αν εξυπηρετούσε το όραμα της αναβίωσης του δρόμου του μεταξιού του προέδρου της Λαϊκής Κινεζικής Δημοκρατίας κ. Σι, ο Ψινάκης έχει στήσει ένα οργανισμό για να φέρει λεφτά στην Ελλάδα. Και μάλιστα το έχει ονομάσει «Αμφικτιονία Αρχαίων Ελληνικών Πόλεων.

Φέτος, στη ΔΕΘ Θεσσαλονίκης, που παρεμπίπτοντος είναι το έτος της Ελληνο-Κινεζικής Φιλίας, φάνηκαν τα αποτελέσματα. Το όνειρο του Κινέζου πρέσβη και του Ψινάκη όχι μόνο πήρε σάρκα και οστά, αλλά το δέντρο έβγαλε καρπούς. Σε μια χώρα σε κρίση, αυτό είναι κάτι παραπάνω από βοήθεια…

«Στη φετινή ΔΕΘ όταν υπογραφόντουσαν οι συμφωνίες με τους Κινέζους αξιωματούχους και τους Έλληνες και Κινέζους επιχειρηματίες, μέσα από τα μαύρα γυαλιά που φοράει συνήθως, είχε συγκινηθεί και σκούπιζε τα δάκρυά του με την βερσάτσε ποσέ του», μου είπε εμπιστευτικά η Ερωφίλη, φίλη μου και επικεφαλής του ιδιαίτερου γραφείου του.

Ως εδώ όλα καλά και τον παραδέχομαι. Εκεί που μου την έσπασε, είναι με το «Ελλάδα έχεις Ταλέντο»«. Από σίγουρες πηγές έχω μάθει ότι τον κάλεσε ο κ. Γιάννης Αλαφούζος στο γραφείο του και του έκανε πρόταση να είναι στην Επιτροπή του «Ελλάδα έχεις Ταλέντο».

Ο Ψινάκης είπε ευχαρίστως γιατί δεν είναι υποκριτής, αλλά έθεσε δυο όρους. Πρώτον, με τα λεφτά που θα έπαιρνε, θα ανακούφιζε κόσμο που τα έχει πραγματικά ανάγκη. Και θα το έκανε. Σεβαστό. Ο δεύτερος όρος ήταν να επιλέξει αυτός την κριτική επιτροπή γιατί μάλλον θεωρούσε ότι πρέπει να κάνει το come back στην τηλεόραση «και να σκάσει», όπως ο ίδιος λέει, «με ένα καινούργιο κόνσεπτ».

Ζήτησε ως πρόταση τον Τζίμη Πανούση, την Δήμητρα Παπαδοπούλου σαν επιτροπή και σαν παρουσιαστή τον Μητσικώστα. Έφυγε με ιδιωτικό αεροπλάνο (αυτό δεν μας πειράζει, δεν τα έκλεψε, τα είχε, έτσι ζούσε…)να βρει τον Τουρκό παραγωγό Ατζούν Ιλιτζαλί στην Κωνσταντινούπολη και να προφτάσει τη ΔΕΘ που μίλαγε ο Μητσοτάκης. Ο Τούρκος συμφώνησε, δεν του έκατσε η Παπαδοπούλου γιατί ανεβάζει την «Μαντάμ Σουσού» στο Παλλάς, σχήμα όντως υδρογονοβόμβα, έφαγε άκυρο από τον Πανούση και αποσύρθηκε…

Πως ρε Ψινάκη, αφού το κίνητρό σου είναι να ταΐσεις με μισό εκατομμύριο ευρώ τόσο κόσμο που έχει ανάγκη αποσύρεσαι, με δικαιολογία ότι δεν σου κάνει η χημεία της επιτροπής;

Βέβαια, σ’ αυτή την ερώτηση είχες απαντήσει. «Ότι την τηλεόραση δεν την γουστάρεις από μπρος, την γουστάρεις από πίσω. Εκεί είναι η δύναμη. Ο καραγκιοζοπαίχτης είναι πίσω από το πανί συνάδελφε , που μου είχε πει και ο Σπαθάρης».

Επίσης, έμαθα γιατί είναι αγρίμι και δεν είναι ο παλιός καλός Ψινάκης που ήξερα, θαύμαζα και αγάπησα.«Είναι οι πυρκαγιές. Είναι τα χτυπήματα κάτω από τη μέση για πολιτική αποδόμηση μερικών κομματικών παλιάς κοπής», όπως είχε εκμυστηρευθεί στον Σφαέλο, διευθυντή Ειδήσεων παλιά του Στάρ και του Άλτερ, στενό του συνεργάτη. «Πως είναι δυνατόν πέντε – δέκα ηλίθιοι να γράφουν ανακρίβειες με την ιδέα ότι θα βάλω υποψηφιότητα στην Αθήνα, το οποίο δεν υφίσταται; Εγώ από την καρεκλίτσα του Μαραθώνα μια χαρά κάνω τη δουλειά μου διεθνώς. Γελοίες…».

Σ’ ένα φίλο του και στενό μας συνεργάτη, τον Θέμη Μάλλη, έχει πει: «Η δύναμή μου είναι ότι δεν με πληρώνει κανείς. Δεν είμαι με κανένα κόμμα, δεν ανήκω σε καμία ομάδα, είμαι Εθνική Ελλάδος. Γι’ αυτό τους έχω όλους χεσμένους!».

Αυτό μπορεί να δικαιολογήσει τη ροκ συμπεριφορά του. Σιχαίνεται τους πολιτικούς. Αυτό το ξέρω. Αλλά θαυμάζει άπειρα, ανεξαρτήτως κόμματος, άτομα που τον έχουν βοηθήσει και συνεχίζουν για τον Μαραθώνα και την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό.

Αρνείται να τον λένε δήμαρχο γιατί είναι μάνατζερ. Καλώς ή κακώς πιστεύει ότι η χώρα πήγε να πέσει στα βράχια και σ’ αυτό μεγάλο μερίδιο έχει η αυτοδιοίκηση. Σε ένα επίσημο δείπνο με πολλούς υπουργούς πριν λίγο καιρό έλεγε, «τώρα που έγινα δήμαρχος κατάλαβα ότι δεν φταίτε εσείς οι υπουργοί για την κατάντια μας. Πόσα μπορείτε να φάτε ένα, δυο δις μάξιμουμ; Δεν πέφτει η χώρα στα βράχια. Στην αυτοδιοίκηση τρώνε πάρα πολλοί και πολλά. Κι εγώ αν ήμουν δήμαρχος και στηριζόμουν στο μισθό μου ούτε ένα καφέ δεν θα μπορούσα να κεράσω.

Σε αναγκάζει το σύστημα να γίνεις λίγο κλέφτης όταν περνάνε τόσα εκατομμύρια από μπροστά σου και δεν μπορείς να κεράσεις ούτε ένα καφέ. Γι’ αυτό δεν κρίνω κανέναν. Εγώ στο δήμο μου έκανα κάθαρση. Οργάνωσα υπηρεσίες που δεν υπήρχαν, και να’ χει καλά ο Θεός την Δούρου, τα έργα που έχω στο νου μου θα γίνουν με λεφτά της Περιφέρειας.

Έκλεισα τη στρόφιγγα από τους παλιούς κλέφτες που ότι έκλεβαν οι ηλίθιοι το έκαναν σπίτια, πισίνες, οικόπεδα, ρόλεξ, πόρσε και τώρα με την κρίση δεν μπορούν ούτε να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ, ούτε να τα  πουλήσουν.

Είναι λογικό να με πυροβολούν, να μου βάζουν γκαζάκια, να κυκλοφορώ σαν τον Ομπάμα στο δήμο μου και να κοιμάμαι με το πιστόλι στο μαξιλάρι», μου είχε πει ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Αιμίλιος Ρεϊσογλου ότι είχε εκμυστηρευτεί στον αντιδήμαρχο Οικονομικών του δήμου του Βασίλη Τσουπρά. 

Οφείλει τη ζωή του στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, δηλαδή στην Αστυνομία και στην Ελληνική Δικαιοσύνη. «Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι δυο θεσμοί που λειτουργούν θα με είχαν βρει σε χαντάκι», μου είχε δηλώσει στην αρχή της θητείας του.

Πηγή: Έθνος