Βιβλίο Μητσοτάκη: Αν είχα ολοκληρώσει το έργο μου δεν θα είχαμε χρεοκοπήσει

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη “Μπροστά από την εποχή της: Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας 1990-1993”, που θα παρουσιαστεί στις 25 Φεβρουαρίου δημοσιεύει το “Βήμα της Κυριακής”.

Στο βιβλίο δεν υπάρχουν πολιτικές αναφορές, παρά μόνο αιχμές και επικεντρώνεται κυρίως στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Ο πρώην πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι αν είχαν προχωρήσει οι μεταρρυθμίσεις, που είχε δρομολογήσει τότε, ίσως η χώρα να μην είχε οδηγηθεί στη χρεοκοπία.

Σύμφωνα με το “Βήμα της Κυριακής”,  για να ενισχύσει το επιχείρημά του, ότι αν άφηναν την κυβέρνησή του να προχωρήσει το έργο της η σημερινή κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη, χρησιμοποιεί μια πρόσφατη φράση του τότε επιτρόπου Οικονομικών Χένινγκ Κριστόφερσεν που είπε: “Αν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του είχαν αφεθεί να ολοκληρώσουν το μεταρρυθμιστικό τους έργο, η σημερινή Ελλάδα θα ήταν στις πρώτες θέσεις των οικονομικά επιτυχημένων χωρών της ευρωζώνης”.

Το μήνυμα του κ. Μητσοτάκη επικεντρώνεται στην προ 20ετίας αναφορά του ότι ο αναπροσανατολισμός της δημοσιονομικής πολιτικής προς την κατεύθυνση της περιστολής των δαπανών δεν μπορεί να ερμηνευθεί απλώς και μόνο ως συνειδητή επιλογή που επιβάλλεται από τη φύση της ιδεολογίας του οποιουδήποτε κυβερνώντος κόμματος αλλά ως «εκ των ων ουκ άνευ» προϋπόθεση για την κοινωνικοοικονομική επιβίωση του τόπου.

“Είναι βέβαιο ότι αν η επιλογή εκείνη είχε ακολουθηθεί διαχρονικά, τότε ασφαλώς η χώρα μας δεν θα ήταν σήμερα υπό χρεοκοπία” αναφέρεται στο βιβλίο του.

Ο κ. Μητσοτάκης σημειώνει στο βιβλίο του ότι δεν είχε δώσει προεκλογικές υποσχέσεις και είπε με ειλικρίνεια την αλήθεια στον λαό, ενώ δεν φοβήθηκε το πολιτικό κόστος, προχωρώντας σε ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, και υπεραμύνεται της πολιτικής που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του.

Παράλληλα σημειώνει ότι σε μόλις τριάμισι χρόνια κατάφερε να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά που είχαν εκτροχιαστεί, να προχωρήσει σε βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία και σε τολμηρές μεταρρυθμίσεις στο κράτος, ενώ επιβεβαίωσε τον ευρωπαϊκό και δυτικό προσανατολισμό της χώρας στην εξωτερική πολιτική.

Κριτική στον Ανδρέα Παπανδρέου

Δεν ξεχνά και τον μεγάλο πολιτικό του αντίπαλο Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς τονίζει ότι κατά την περίοδο της διακυβέρνησής του ξεκίνησε μια πορεία ανασυγκρότησης και απελευθέρωσης και σημειώνει ότι τον Απρίλιο του 1990, μήνα κατά τον οποίο έγινε η τρίτη συνεχόμενη εντός 11 μηνών εκλογική αναμέτρηση, στην οποία και ο ίδιος εξελέγη πρωθυπουργός, η χώρα ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Ο πρώην πρωθυπουργός σημειώνει ότι άλλος στη θέση του θα μπορούσε να προχωρήσει, κατά τα πρότυπα του Ανδρέα Παπανδρέου, σε μια γενναία υποτίμηση της δραχμής της τάξεως του 40%-50%.

Στη συνέχεια υποστηρίζει ότι άλλος πρωθυπουργός θα μπορούσε “να είχε προσφύγει στην ΕΟΚ και (γιατί όχι;) και στο ΔΝΤ για μια έκτακτη βοήθεια, με τα γνωστά οδυνηρά επακόλουθα που βιώνουμε σήμερα” και συμπληρώνει την επιχειρηματολογία του με την τρίτη διέξοδο, που θα ήταν η κατ’ αυτόν “εύκολη πολιτική λύση, της αλλαγής του εκλογικού νόμου και νέων εκλογών, αδιαφορώντας για την πρόσθετη ζημιά που θα προκαλείτο στη διαλυμένη οικονομία”.

Για τα δεινά της οικονομικής κατάστασης που παρέλαβε η κυβέρνησή του, επικρίνει το ΠΑΣΟΚ και την πολιτική που άσκησε, αναφέροντας ότι επί των ημερών της πρωθυπουργίας του Ανδρέα Παπανδρέου εκτοξεύθηκαν το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, διογκώθηκε ο δημόσιος τομέας με δεκάδες χιλιάδες διορισμούς, ενώ ο πληθωρισμός ήταν στο 20%.