Τελικά γιατί ασχολούμαστε με τις Χρυσές Σφαίρες;

Από τον τρόπο που μιλάμε και -ακόμα περισσότερο- από τον τρόπο με τον οποίο η ίδια η χολιγουντιανή βιομηχανία δίνει βάρος στις Χρυσές Σφαίρες, θα περίμενε κανείς πως πρόκειται για ένα θεσμό με ένα κάποιο κύρος. Είναι, εξάλλου, τα «Όσκαρ πριν τα Όσκαρ», οπότε κι αν δεν εχει τις άνω των 9000 μελών από ανθρώπους της τέχνης του σινεμά, σίγουρα θα περίμενε κανείς πως το σώμα που ψηφίζει για τις Σφαίρες θα διαθέτει μια κάποια βαρύτητα, έτσι δεν είναι;

Η αλήθεια για τον συγκεκριμένο θεσμό είναι αρκετά μακριά από αυτό και πολύ πιο κοντά στο ότι, για παράδειγμα, υπήρξε χρονιά που το κάκιστο «Tourist» με τον Τζόνι Ντεπ και την Αντζελίνα Τζολί προτάθηκε για Καλύτερη Ταινία- κι ο ίδιος για Α΄ Ανδρικό Ρόλο. Δύο φορές! Για το «Tourist» και για την διαβόητη «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων».

Ή, για να το φέρουμε στα φετινά μέτρα, είναι ο θεσμός που πρότεινε για Καλύτερη Σειρά το «Emily in Paris» του Netflix (μια σειρά που όλοι είδαμε αλλά πιθανότατα οι πάντες θα ντρέπονταν να ψηφίσουν για αυτό ακόμα κι αν πληρώνονταν για τον κόπο τους) αντί, ας πούμε, για το «I May Destroy You» του ΗΒΟ και του BBC, ίσως τη σημαντικότερη τηλεοπτική σειρά τα τελευταία χρόνια.

Τι είναι οι Χρυσές Σφαίρες, και γιατί μας φέρονται έτσι;

Οι άνθρωποι που ψηφίζουν στις Χρυσές Σφαίρες

Είναι γνωστό πια εδώ και χρόνια πως οι άνθρωποι που ψηφίζουν για τις Σφαίρες προέρχονται από ένα απίστευτα ολιγομελές γκρουπ «δημοσιογράφων» συχνά ακαθόριστων διαπιστευτηρίων, που συχνά εμπλέκονται στο ένα σκάνδαλο μετά το άλλο. Σήμερα η Ένωση Ξένων Ανταποκριτών στο Λος Άντζελες (λιγοστοί εκ των οποίων είναι πράγματι ανταποκριτές σε σημαντικά μέσα) αριθμεί ακριβώς 87 μέλη. Ανάμεσα στα οποία, πρέπει να σημειωθεί, ούτε ένας Μαύρος άνθρωπος.

Πριν 2 χρόνια, επιβάτης της Egypt Air είχε ανακαλύψει μια παλαβή συνέντευξη της Ντρου Μπάριμορ στο περιοδικό της αερογραμμής, γεμάτη αστήρικτα γεγονότα και περίεργες ατάκες, που όπως μετέπειτα αποδείχθηκε, δεν συνέβη ποτέ. Πίσω από το κομμάτι ήταν η Άιντα Τέκλα-Ο’Ράιλι.

Mέχρι και πρόσφατα ήταν πρόεδρος της HFPA, της Ένωσης Ξένων Ανταποκριτών στο Λος Άντζελες. Η Ένωση έβγαλε μια επίσημη απολογία για το κομμάτι, όμως το γεγονός παραμένει -αυτοί είναι οι άνθρωποι που βγάζουν τις Χρυσές Σφαίρες;

Σε πρόσφατο ρεπορτάζ των L.A. Times, αποκαλύπτεται πως μόλις πέρσι οι Σφαίρες έφεραν έσοδα της τάξης των 27,4 εκατομμυρίων δολαρίων από την συμφωνία με το δίκτυο NBC, με πολλά μέλη της ένωσης να μοιράζονται κομμάτι αυτού του πλούτου, «παίρνοντας εντυπωσιακές αμοιβές για πράγματα όπως το να γράφουν άρθρα για το σάιτ ή να υπηρετούν σε επιτροπές». Σε μια περίοδο που η βιομηχανία βρίσκεται σε απόλυτο σημείο κρίσης, δεν συναντάμε καμία αλλαγή τακτικής, μάλιστα.

Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, και παρά την τυπική απαγόρευση κάποιων συγκεκριμένων ειδών (όπως το να αποδέχονται ρολόγια, ή το να πληρώνουν στούντιο τα αεροπορικά τους εισιτήρια), η καλομεταχείριση παραμένει. Για το «Emily in Paris», που λέγαμε παραπάνω, μέλη της HFPA ταξίδεψαν στο Παρίσι, αλλά όταν βρέθηκαν εκεί διέμειναν σε δωμάτια αξίας 1,400 δολαρίων, έφαγαν πλουσιοπάροχα γεύματα και -μεταξύ άλλων- επισκέφθηκαν πριβέ μουσεία γεμάτα αντίκες. Δεν είναι απαραίτητο πως αυτό αποτελεί δωροδοκία, αλλά δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως ΔΕΝ αποτελεί κιόλας.

Oι σταρ είναι φίλοι μας

Τα μέλη της HFPA είναι αρκετά λίγα, ώστε στην πραγματικότητα να υπάρχει πάντα η αίσθηση πως λίγο ως πολύ, αποφασίζονται με μια σχετική ευκολία και κατεύθυνση. Στούντιο εξαγοράζουν καλή θέληση, σταρς υπόσχονται να διανθίσουν την τελετή με την παρουσία τους, και συχνά σκηνοθέτες αποστέλλουν προσωπικά γκλαμουράτα δώρα σε μέλη: Πριν λίγα χρόνια ο Τομ Φορντ (ο γνωστός, ναι) έχοντας γυρίσει την λίγο-πολύ ξεχασμένη ταινία «Nocturnal Animals», φόρτωσε δώρα τα μέλη της HFPA και βρέθηκε υποψήφιος για τη Σκηνοθεσία και το Σενάριο της ταινίας του.

Ακόμα όμως μεγαλύτερη ισχύ από τα ίδια τα υλικά ανταλλάγματα, παίζει αυτή η ψευδαίσθηση πρεστίζ για την οποία μιλούσαμε στην αρχή. Οι Χρυσές Σφαίρες έχουν αγκαλιάσει τον ρόλο τους ως μεθυσμένη γκλαμουράτη θεία των Όσκαρ και πάνω απ’όλα αυτό τις κινεί. Κι αυτό είναι που, τελικά, τις κάνει και απολαυστικές ως θέαμα, για αυτό που είναι.

Οι Σφαίρες δίνουν πάντα την αίσθηση πως μοιράζουν όσο είναι δυνατόν τον πλούτο, ώστε να προταθούν όσο γίνεται περισσότεροι τίτλοι, περισσότεροι σταρ. Και, πολύ συχνά, την αίσθηση πως οι υποψηφιότητες βγαίνουν (αποφασίζονται;) με γνώμονα καθαρά το hype και την σταρ δύναμη. Ώστε να συγκεντρωθούν στην ίδια τελετή όσο περισσότερα καυτά ή ανερχόμενα ονόματα γίνεται, δίνοντας έτσι ένα εκ των πραγμάτων αέρα πρεστίζ.

Και ώστε να προταθούν όσο γίνεται περισσότερες ταινίες από αυτές που ήδη βρίσκονται στην οσκαρική συζήτηση, ώστε να επιβεβαιωθεί το στάτους των βραβείων ως οσκαρικός προπομπός. Αλλά να, τι γίνεται: Οι Σφαίρες προτείνουν ταινίες επειδή συζητιούνται για τα Όσκαρ, και μετά τα media θα πουν «α, όντως είναι φαβορί η τάδε ταινία» επειδή προτάθηκε για τη Σφαίρα. Είναι μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία, αλλά αντί για σκονισμένους πάπυρους είναι χαραγμένη πάνω σε επιχρυσωμένα αγαλματίδια και ακριβά κοσμήματα. Όσο νά’ναι, πιο ευχάριστο στο μάτι.

Επιπλέον, το αναμφίβολο γεγονός είναι τελικά αυτό. Όπως κι αν το πετυχαίνουν, οι Σφαίρες είναι εκείνα τα βραβεία που καταφέρνουν να μαζέψουν κάθε χρονιά τα πιο πολυσυζητημένα ονόματα του Χόλιγουντ μέσα σε μια μεγάλη αίθουσα, για να απονείμει ένα μάτσο ψεύτικα βραβεία, αφήνοντάς τους να πίνουν για ώρες. Ουκ ολίγες φορές έχουμε δει μεθυσμένα ευτράπελα, και τελικά το κλίμα είναι πάντα πολύ πιο χαλαρό. Λιγότερο «επίσημη τελετή καταφθάνοντας στην εκκλησία για τον γάμο» και περισσότερο «3 ώρες μετά όταν όλοι έχουν βγάλει τις γραβάτες και έχουν ήδη πιει και φάει στο γλέντι». Έχει κι αυτό την αξία του.

Οι φετινές υποψηφιότητες

Η φετινή απονομή θα είναι ακόμα πιο περίεργη από συνήθως. Λόγω της πανδημίας, την τελετή θα παρουσιάσουν η Τίνα Φέι κι η Έιμι Πόλερ από διαφορετικά μέρη, ενώ οι βραβευμένοι δε θα είναι εκεί. Αλλά παρά το γενικευμένο «γιατί το κάνουμε όλο αυτό είπαμε; ειδικά φέτος;» κλίμα, στον τομέα των ταινιών λίγο-πολύ οι σημαντικοί οσκαρικοί παίχτες είναι εδώ- και μάλιστα υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να τιμηθούν αρκετές κουλ περιπτώσεις ταινιών και ερμηνειών.

To «Mank» του Ντέιβιντ Φίντσερ προηγείται στις υποψηφιότητες αλλά αν κερδίσει κάποιο βραβείο, το πιθανότερο είναι να πάρει την Μουσική. Η Χρυσή Σφαίρα Δραματικής Ταινίας αναμένεται να πάει στην «Δίκη των 7 του Σικάγου» του Άαρον Σόρκιν ο οποίος είναι και φαβορί για το Καλύτερο Σενάριο, ενώ την 5άδα συμπληρώνουν το δράμα «The Father» με τον Άντονι Χόπκινς, το διχαστικό «Promising Young Woman» της Έμεραλντ Φένελ και το «Nomadland» της Κλόι Τζάο.

Και οι δύο αυτές σκηνοθέτες, μαζί με την Ρετζίνα Κινγκ του πολυσυζητημένου «One Night in Miami» είναι υποψήφιες για τη Χρυσή Σφαίρα Σκηνοθεσίας, η πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού με πολλαπλές υποψηφιότητες γυναικών. Φαβορί για το βραβείο φαίνεται πως είναι η Τζάο για το «Nomadland» με την Φράνσις ΜακΝτόρμαντ.

Στις ερμηνευτικές κατηγορίες η Κάρεϊ Μάλιγκαν του «Promising Young Woman» είναι ακριβώς το είδος του τολμηρού ρόλου που στις Σφαίρες εκτιμάται πιο πολύ από τα Όσκαρ, και σε συνδυασμό με το μάλλον ατονισμένο hype των συνυποψηφίων της (όπως η Βανέσα Κίρμπι για το «Pieces of a Woman»), φαίνεται πως είναι το φαβορί. Μια νίκη εδώ θα τη βοηθούσε να κάνει το έξτρα βήμα και να διεκδικήσει και το αντίστοιχο Όσκαρ, σε μια αρκετά ανοιχτή χρονιά. Τον Α’ Ανδρικό Ρόλο λογικά θα κερδίσει ο πρόωρα χαμένος Τσάντγουικ Μπόουζμαν, για το «Ma Rainey’s Black Bottom» με τη Βάιολα Ντέιβις.

Στις κωμικές κατηγορίες είναι πολύ πιθανό να σαρώσει το σίκουελ «Borat Subsequent Moviefilm» στις κατηγορίες Ταινίας, Α’ Ανδρικού Ρόλου (για τον Σάσα Μπάρον Κοέν) και Α’ Γυναικείου Ρόλου (για την ερμηνεία-αποκάλυψη της Μαρία Μπακαλόβα. Άλλες ταινίες με πιθανότητες βράβευσης είναι το Δανέζικο «Another Round» με τον Μαντς Μίκελσεν στην κατηγορία του Ξενόγλωσσου, το «Soul» της Pixar στα animation, και η Γκλεν Κλόουζ στον Β’ Γυναικείο Ρόλο με το «Hillbilly Elegy». (Θα είναι τραγικό ύστερα από όλα αυτά τα χρόνια, η Κλόουζ να κερδίσει επιτέλους το Όσκαρ για αυτό τον ρόλο, αλλά έτσι είναι αυτά.)

Στις τηλεοπτικές κατηγορίες, που ήδη έχουν συζητηθεί για το σκανδαλώδες σνομπάρισμα του «I May Destroy You», οι σειρές που αναμένεται να κυριαρχήσουν είναι το «The Crown» (ως Καλύτερο Δράμα αλλά και σε ερμηνευτικές κατηγορίες όπως της Τζίλιαν Άντερσον ως Θάτσερ), το «Ted Lasso» (η κωμική αποκάλυψη της χρονιάς, αναμφίβολα) και το «Queen’s Gambit».

Αλλά αν κερδίσει τίποτα και το «Emily in Paris»; Ποιος ξέρει. Μετά από όλα αυτά, κανείς δεν θα εκπλαγεί.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις