Σαρλ Αζναβούρ: Πέθανε ο θρύλος της γαλλικής μουσικής

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 94 ετών, ο Γαλλοαρμένιος καλλιτέχνης και θρύλος της γαλλικής μουσικής Σαρλ Αζναβούρ. Ο μουσικός που με τα τραγούδια του ενέπνευσε γενιές ολόκληρες και κατάφερε να περάσει τα σύνορα της χώρας του. Έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Κυριακής στο σπίτι του στην πόλη Αλπίγ της Νότιας Γαλλίας.

Ο Σαρλ Αζναβούρ υπήρξε ο διασημότερος σήμερα Γάλλος, τραγουδιστής και παράλληλα τραγουδοποιός, ηθοποιός, διπλωμάτης και Ιππότης ταγμάτων και ο μοναδικός στον κόσμο καλλιτέχνης προς τιμή του οποίου, «εν ζωή», έχει ανεγερθεί μνημείο στο οποίο φέρεται ο ανδριάντας του.

Γεννήθηκε στις 22 Μαΐου του 1924 από τους Μίσα και Κναρ Αζναβουριάν, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα. Ο πατέρας του ήταν μάγειρας στην αυλή του Τσάρου Νικόλαου, ενώ η μητέρα του καταγόταν από οικογένεια εμπόρων αρμενικής καταγωγής από την Τουρκία. Διέφυγε της γενοκτονίας των Αρμενίων το 1915, με τον Σαρλ Αζναβούρ, γεννήθηκε ως Βαρενάχ Αζναβουριάν, να γεννιέται στο Παρίσι.

Η οικογένειά του έμεινε στο Παρίσι αναμένοντας βίζα για τη Νέα Γη, τις ΗΠΑ, όμως τελικά παρέμεινε στη Γαλλία που έγινε και η πατρίδα τους. Όπως διαβάζουμε στο δρόμο για την Γαλλία, η οικογένεια πέρασε από την Ελλάδα. Μάλιστα η αδερφή του Αΐντα γεννήθηκε στη χώρα μας, πριν οι Αζναβουριάν καταλήξουν στο Παρίσι.

Η γνωριμία με την κυρία του γαλλικού τραγουδιού, Εντίτ Πιάφ

Είναι η γνωριμία του με το «σπουργιτάκι» του γαλλικού τραγουδιού, την Εντίτ Πιάφ που απογειώνει την καριέρα του. Την ακολουθεί στις περιοδείες της στην Γαλλία και τις ΗΠΑ. Το Επί οκτώ χρόνια ο Αζναβούρ ζει στη σκιά του, παραμένοντας ο «μικρός, ιδιοφυής βλάκας» της διάσημης ερμηνεύτριας. Οδηγεί το αυτοκίνητό της, απαντά στα τηλέφωνά της και προσπαθεί να της παρουσιάσει τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος. Εκείνη επιμένει πως ο Σαρλ δεν κάνει για τραγουδιστής.

Εκείνος δεν το βάζει κάτω και οι δημιουργίες του γίνονται επιτυχίες τραγουδισμένες από καλλιτέχνες όπως ο Ζιλμπέρ Μπεκό, η Ζιλιέτ Γκρεκό και η ίδια η Πιαφ λίγο αργότερα. Το 1955 έρχεται και η πρώτη του εμφάνιση στην τηλεόραση, με τον νεαρό άνδρα να τραγουδά με τα χέρια στις τσέπες.

Ένα αστέρι γεννιέται

Ο θρύλος του Αζναβούρ όμως δεν θα ξεκινήσει πριν το 1960. Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, εμφανίζεται στη μουσική σκηνή του Παρισιού, Αλαμπρά, όπου το τραγούδι Je m’voyai deja, που αναφέρεται στην ιστορία ενός καλλιτέχνη που η καριέρα του δεν προχωρά.

Άλλοι έχουν πετύχει με λιγότερη φωνή, αλλά πολλά χρήματα
Εγώ υπήρξα πολύ αγνός, πολύ μπροστά,
Όμως η μέρα εκείνη θα έρθει που θα τους δείξω ότι έχω ταλέντο

Ήταν το κομμάτι που απογείωσε την φήμη του, πριν ακολουθήσουν οι δεκάδες επιτυχίες του, εισιτήριο προς τη δόξα και «κλειδί» για την αναγνώριση ακόμη και εκτός των συνόρων. Ακολουθούν οι επιτυχίες La Boheme, La Mamma, Toi et Moi, Non je n’airien oublie και πολλές, πολλές άλλες. Το 1963 αποφασίζει να κυνηγήσει το αμερικανικό όνειρο με μια περιοδεία στην Αμερική.

Εμφανίζεται στο Carnegie Hall, ερμηνεύοντας τραγούδια τόσο στα γαλλικά όσο όμως και στα αγγλικά. Η βραδιά εκείνη θα σηματοδοτήσει την αναγνώρισή του διεθνώς.

To 1989 θα κάνει έκκληση στη Γαλλία ώστε να προστρέξουν για βοήθεια στη χώρα καταγωγής του την Αρμενία, η οποία και πλήττεται από ισχυρό σεισμό. Συνολικά 90 καλλιτέχνες και ηθοποιοί θα προστρέξουν στο κάλεσμά του, τραγουδώντας το Pour Toi Armenie – Για την Αρμενία, ένα single που ξεπουλά περισσότερα από 1 εκατομμύριο αντίτυπα. Η συμβολή του αυτή του χαρίζει τον τίτλο του αξιωματικού του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής.

Όλα αυτά τα χρόνια, αναγνωρισμένος ως τραγουδιστής, συμμετέχει σε 63 συνολικά ταινίες στο σινεμά ως αφηγητής. Παράλληλα συνθέτει τη μουσική για τις περισσότερες από αυτές, ενώ αναλαμβάνει και το σενάριο για μία από αυτές, την κωμωδία Yiddish Connection.

Η καριέρα του ζυγίζει 8 κιλά

Διαβάζουμε στην Le Figaro, πως το 1996 κυκλοφορεί μια συλλογή με ολόκληρο το έργο του σε 33 CD, το οποίο και ζυγίζει 8 κιλά παρακαλώ. Από το 2000 και έπειτα, ανακοινώνει πως αποχωρεί από την ενεργό δράση, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2004, με αφορμή τα 80α του γενέθλια δίνει μια συναυλία στο Παλέ Ντε Κονγκρέ.

Το 2013, κυκλοφορεί ένα ντουέτο με τον Τζόνι Άλιντεϊ, με αφορμή τα 70α γενέθλια του τελευταίου με τίτλο Sur ma vie.

Ήθελε να συνεχίσει να τραγουδά ως τα 100 του χρόνια και σχεδίαζε νέα περιοδεία τον προσεχή Νοέμβριο σε όλο τον κόσμο.