Big Brother, Bachelor, GNTM: Τα νέα ριάλιτι δεν ήταν και τόσο “νέα”

Big Brother, Bachelor, GNTM: Τα νέα ριάλιτι δεν ήταν και τόσο “νέα”
Τηλεοπτικά ριάλιτι - Big Brother, Bachelor, GNTM 24MEDIA

Το Big Brother, το Bachelor και το GNTM 3 ολοκληρώθηκαν για άλλη μια σεζόν και έβγαλαν τους νικητές τους. Τι κρατάμε, τι πετάμε και τι μας έμεινε από τα ριάλιτι. Τι θέλει ο κόσμος τελικά;

Τρία από τα πιο δημοφιλή και επιτυχημένα ριάλιτι της φετινής τηλεοπτικής σεζόν ολοκληρώθηκαν τη βδομάδα που μας πέρασε, βάζοντας μια άνω τελεία στη χειμαρρώδη ροή των trash προγραμμάτων, που κατέκλυσαν το προηγούμενο διάστημα τη μικρή οθόνη.

Το Big Brother στον ΣΚΑΙ, το Bachelor στον Alpha και το GNTM στο Star, ανέδειξαν τους μεγάλους νικητές τους, που κατέκτησαν τον τίτλο του “πρώτου”, αλλά και ένα πολύ σημαντικό χρηματικό έπαθλο. Τόσο οι νικητές, όσο και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές των παραπάνω ριάλιτι, βγήκαν σίγουρα κερδισμένοι από τη συμμετοχή τους. Η δημοσιότητα που έλαβαν τους ανοίγει από εδώ και στο εξής νέες πόρτες, οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε δελεαστικές επαγγελματικές προτάσεις, από υψηλά αμειβόμενες διαφημίσεις στα social media μέχρι θέση σε τηλεοπτικές εκπομπές.

Στους τηλεθεατές, όμως, τι έμεινε μετά από τα ριάλιτι; Ή μάλλον, μετά από τρία ακόμη ριάλιτι;

Η trash tv στα φόρτε της – Τι μας έμεινε

Το “Big Brother” επέστρεψε ανανεωμένο μετά από 20 χρόνια και στο promo του είχε δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι πρόκειται για ένα ριάλιτι προσαρμοσμένο στη “νέα εποχή”. Τελικά είδαμε ότι όχι μόνο δεν εναρμονίστηκε ποτέ με την εποχή μας, αλλά ενσωμάτωσε στοιχεία, συμπεριφορές και καταστάσεις που μας πηγαίνουν χρόνια πίσω. Η λογική στην οποία στηρίχθηκε και αναπτύχθηκε το projcet ήταν σαφώς ίδια με το “Big Brother” του 2001: ίντριγκες, καβγάδες, αδιάκριτες ερωτήσεις από τους παρουσιαστές, επίμαχα πλάνα. Το μόνο που θα μπορούσαμε να πούμε ότι θύμιζε κάτι από σύγχρονη πραγματικότητα, ήταν το diversity βάσει του οποίου έγινε η επιλογή των παικτών. Αλλά ακόμη κι αυτό, έγινε με λανθασμένο τρόπο και με σκοτεινά κίνητρα, που οδήγησε σε κακά και αποτελέσματα.

Η παραγωγή επιχείρησε μια στερεοτυπική απεικόνιση της πραγματικότητας μέσω της ανθρωπογεωγραφίας του ριάλιτι, αλλά όλο αυτό “γύρισε μπούμερανγκ”, αφού οι παίκτες βγήκαν εκτός ορίων κυριολεκτικά και το κοινό αποδοκίμασε τους καβγάδες και τις απαράδεκτες συμπεριφορές που παρακολούθησε. Φυσικά, αποκορύφωμα της τακτικής που ακολούθησε το “Big Brother” ήταν το χυδαίο περιστατικό με τον Αντώνη Αλεξανδρίδη και την ατάκα περί βιασμού. Το θετικό, ωστόσο, της υπόθεσης αυτής, ήταν η δύναμη της κοινής γνώμης, καθώς λόγω των αντιδράσεων του τηλεοπτικού κοινού ο εν λόγω παίκτης αποβλήθηκε και ο κόσμος έδειξε πως έχει άποψη και λόγο σε ό,τι παρακολουθεί, αλλά και σε ότι συμβαίνει γύρω του.

Φυσικά, μας έμεινε η μεγάλη επιστροφή του Ανδρέα Μικρούτσικου στην τηλεόραση. Η επιστροφή του, όμως, ήρθε να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω. Ότι δηλαδή η παραγωγή επιχείρησε να προσδώσει στο ριάλιτι τα trash στοιχεία του παρελθόντος, παρόλο που ενίοτε “έκοβε” την φόρα στον παρουσιαστή. Ο ίδιος, πάντως, δεν έδειξε να νοιάζεται ιδιαίτερα για το pollitical correct, ενώ πολλές φορές προχώρησε σε σεξιστικά και ρατσιστικά σχόλια, τα οποία βάφτισε “χιούμορ” και “κομπλιμέντα”, αποδεικνύοντας ότι ήταν ό,τι πρέπει για το show.

Την ίδια στιγμή στο “Bachelor”, που αποτέλεσε το νέο ριάλιτι του Alpha, είδαμε επίσης την trash tv να επιστρέφει δυναμικά. Εκείνο που χαρακτήριζε το ριάλιτι, από την πρεμιέρα έως και το τελευταίο του επεισόδιο, ήταν το εξής: άβολο! Το format του ριάλιτι, ότι δηλαδή 20 κοπέλες συγκατοικούν σε μία βίλα και διεκδικούν τον ίδιο άνδρα, ο οποίος θα αποτελέσει το έπαθλο όποιας καταφέρει να επικρατήσει, ήταν ότι πιο άβολο και εξευτελιστικό και σεξιστικό είδαμε ποτέ. Αν και το “Bachelor” αποδείχτηκε μέσω διάφορων σκηνών και περιστατικών ότι βασιζόταν σε σενάριο, τα μηνύματα που πέρασε στους τηλεθεατές συνέχισαν να είναι λανθασμένα.

Είδαμε γυναίκες με διάφορες ηλικίες, προσωπικότητες και εμφανίσεις να καβγαδίζουν, να μαλλιοτραβιούνται και να αλληλοβρίζονται, επειδή προσπαθούσαν να κερδίσουν τον ίδιο άντρα, εν προκειμένω τον Παναγιώτη Βασιλάκο. Μια επιλογή διόλου τυχαία, αφού ο 30χρονος Παναγιώτης ήταν ο ορισμός του όμορφου, σωστού και επιτυχημένου άντρα. Ακούσαμε τον ίδιο να ζητά από τις κοπέλες να προσαρμοστούν στα θέλω και στα στάνταρ του, ενώ οι ίδιες πάλευαν και πατούσαν επί πτωμάτων για να δείξουν ότι είναι καλύτερες και ότι αξίζουν να τον έχουν στη ζωή τους.

Ο άντρας ως τρόπαιο το 2020 και η γυναίκα ως ο άνθρωπος που μόνο μέσω ενός άντρα μπορεί να ολοκληρωθεί και να έχει κάποια αξία. Όλα αυτά σε μια περίοδο που οι γυναίκες παλεύουν ακόμα για ισότητα μεταξύ των δύο φύλων και δίνουν καθημερινές μάχες για τα αυτονότητα. Η επιλογή ενός τέτοιου ριάλιτι ήταν τουλάχιστον ατυχής. Οφείλουμε, τουλάχιστον, να πούμε ότι μας έμειναν μερικά από τα κορυφαία “μαργαριτάρια” της παίκτριας Εριέττας, η οποία χάρισε στιγμές γέλιου στους τηλεθεατές.

Από την άλλη, το GNTM ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον φέτος και η παρακολούθησή του γινόταν με μεγαλύτερη ευχαρίστηση σε σχέση με τα δύο προαναφερθέντα ριάλιτι. Η παραγωγή αποφάσισε στον 3ο κύκλο να συμπεριλάβει και αγόρια στο show, κάνοντας έτσι ένα μεγάλο βήμα και υιοθετώντας ένα ακόμη κομμάτι από τα Next Top Model του εξωτερικού. Το mix αγόρια-κορίτσια φάνηκε πως κέρδισε το τηλεοπτικό κοινό και το έκανε ακόμη πιο ελκυστικό στα μάτια του.

Αξίζει να αναφερθεί πως το GNTM προσφέρει, τουλάχιστον, στους τηλεθεατές εντυπωσιακά πλάνα τόσο μέσα από τις πρωτότυπες δοκιμασίες που ακολουθούν τα μοντέλα όσο και μέσα από τις συνεχείς μεταμορφώσεις τους, τα ρούχα και τα make up τους. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μια ακριβή παραγωγή με προσεγμένο στήσιμο, που όσο να πεις υπόσχεται στον τηλεθεατή κάτι διαφορετικό σε κάθε επεισόδιο. Το κοινό ξέρει πως σε κάθε επόμενη φωτογράφιση, θα παρακολουθήσει μια καινούργια δοκιμασία – όσο ατυχής κι αν είναι καμιά φορά η δοκιμασία αυτή.

Φυσικά, δεν έλειψαν και φέτος τα απαράδεκτα σχόλια των κριτών προς τους υποψηφίους κατά τις οντισιόν, αλλά και οι εξωπραγματικές απαιτήσεις τους κατά τη διάρκεια των δοκιμασίων. Δεν έλειψαν, επίσης, οι δοκιμασίες σε μεγάλο ύψος και βαθιά στο νερό, που κάθε χρόνο οδηγούν κάποιες παίκτες στα όριά τους, τη στιγμή που οι κριτές θεωρούν πολύ φυσιολογικό το να κοντέψει να πνιγεί ο άλλος ή να πάθει κρίση πανικού, για να καταφέρει τον στόχο του. Φέτος, είδαμε και ένα μεγάλο “φάουλ” από την παραγωγή, με την καταπάτηση της παραλίας στην Ελαφόνησο που προστατεύεται από το NATURA.

Σε ένα παράλληλο σύμπαν οι νικητές θα ήταν outsiders

Οι τελικοί των “Big Brother”, “Bachelor” και “GNTM 3” ανέδειξαν ως μεγάλους νικητές την Άννα Μαρία Ψυχαράκη, την Νικολέτα Τσομπανίδου και τον Ηρακλή Τσουζίνοφ και είτε μας άρεσαν τα ριάλιτι είτε όχι, το σίγουρο είναι πως έχουν κάτι να πουν. Μπορεί τα παραπάνω ριάλιτι να έφεραν στην ελληνική τηλεόραση την κουλτούρα της κλειδαρότρυπας και να μας γύρισαν στο παρελθόν, ωστόσο, οι νικητές τους αποτυπώνουν την διαφορετική εποχή στην οποία βρισκόμαστε. Και τους νικητές τους επέλεξε το τηλεοπτικό κοινό μέσα από την ψήφο του.

Η Άννα Μαρία σε οποιοδήποτε άλλο ριάλιτι και σε οποιαδήποτε προηγούμενη χρονιά θα ήταν το απόλυτο outsider. Η 36χρονη δικηγόρος δεν αποτελεί το πρότυπο γυναίκας που τα μίντια και οι μόδες “πλασάρουν” στην κοινωνία, ενώ την ίδια στιγμή έφερε τις δικές της ιδιαιτερότητες, που πολλές φορές γίνονταν αντικείμενο κοροϊδίας από τους συμπαίκτες της ή ακόμη και από την παραγωγή του “Big Brother”. Η ιδιόμορφη συμπεριφορά της έγινε συχνά αντικείμενο κριτικής, αλλά το τηλεοπτικό κοινό αποφάσισε πως αυτή τη γυναίκα ήθελε για νικήτρια του παιχνιδιού.

Παράλληλα, στο “Bachelor” θα μπορούσαμε να πούμε ότι έγινε μια ανατροπή, καθώς ανάμεσα στις 20 κοπέλες που διεκδικούσαν τον Παναγιώτη Βασιλάκο υπήρχαν πολλές που ακολουθούσαν το στερεότυπο της “χαζής ξανθιάς” και της “μπίμπο” ή που είχαν περισσότερο “προσόντα”. Άλλωστε, διανύουμε μια εποχή όπου οι αισθητικές επεμβάσεις αποτελούν καθημερινό φαινόμενο, με το Instagram να “επιβάλλει” ολοένα και πιο φουσκωμένα χείλη, πιο μεγάλο στήθος, πιο ξανθά μαλλιά και πιο λεπτή μέση. Η Νικολέτα Τσομπανίδου δεν ακολουθούσε αυτές τις προδιαγραφές. Μικροκαμωμένη, φυσική, με κόκκινα μαλλιά που θύμιζαν την γοργόνα Άριελ της Disney, η 21χρονη τσιρλίντερ κατάφερε να “κερδίσει” τον Παναγιώτη.

Τέλος, στο GNTM 3 ίσως να είδαμε την μεγαλύτερη ανατροπή. Για πρώτη φορά στον διαγωνισμό μπήκαν αγόρια και τελικά αγόρι κατάφερε να κερδίσει τον τίτλο. Ο Ηρακλής Τσουζίνοφ είχε κάνει αισθητή την παρουσία του από την πρώτη στιγμή, ήδη από τις οντισιόν, λόγω της εξωτικής και international ομορφιάς του. Έχει καταγωγή από τη Ρωσία και τη Γουινέα, γεννήθηκε στην Γερμανία και ήρθε στην Ελλάδα σε ηλικία 8 ετών. Ο μετανάστης Ηρακλής κατάφερε να κερδίσει το GNTM και αυτό αποτελεί ένα βήμα για την κοινωνία μας και ένα “όχι” στον ρατσισμό που συναντάμε καθημερινά.

Παράγουμε περισσότερα ριάλιτι απ’ όσα μπορούμε να καταναλώσουμε

Ομολογουμένως, φέτος είδαμε μια έκρηξη στα παντός είδους ριάλιτι, τα οποία εκτείνονται από ριάλιτι εγκλεισμού μέχρι ριάλιτι αγάπης – αν υπάρχει τέτοιος όρος βέβαια, καθώς δύσκολα οι λέξεις ριάλιτι και αγάπη μπορούν να σταθούν δίπλα – δίπλα.

Είναι, τελικά, απαραίτητο να υπάρχουν τόσα πολλά ριάλιτι στην ελληνική τηλεόραση; Σίγουρα αποτελούν ένα είδος ανάλαφρου προγράμματος, που θα προτιμήσει το τηλεοπτικό κοινό για να ξεκουραστεί, να χαλαρώσει και να παρακολουθήσει χωρίς να σκέφτεται ιδιαίτερα. Τα ριάλιτι θα του αποβάλουν το άγχος της δουλειάς και της καθημερινότητας, θα “αδειάσουν” το μυαλό του για 2 με 3 ώρες και θα ενδεχομένως να του χαρίσουν γέλιο.

Πώς είναι, όμως, τόσο σίγουροι οι ιθύνοντες των καναλιών πως αυτό είναι που επιθυμούν οι τηλεθεατές; Με ποια κριτήρια αποφασίζουν ότι χρειαζόμαστε ακόμη περισσότερα ριάλιτι από αυτά που ήδη προβάλλονται και, έτσι, ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε περισσότερες παραγωγές με τη νέα χρονιά; Αν η βάση της λογικής και των αποφάσεών των σταθμών στηρίζεται στα νούμερα τηλεθέασης, τότε αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στα ποσοστά της Παρασκευής (18/12) και θα καταλάβει τι έχει ανάγκη ο κόσμος και τι όχι.

Συγκεκριμένα, το βράδυ της Παρασκευής στον ΣΚΑΙ και στον Alpha προβάλλονταν οι μεγάλοι τελικοί του “Big Brother” και του “Bachelor” αντίστοιχα και όλα τα βλέμματα – υποτίθεται – ήταν στραμμένα εκεί. Παράλληλα, ο ΑΝΤ1 αποφάσισε να προβάλει σε πρώτη τηλεοπτική μετάδοση την “Ευτυχία”, την ελληνική δραματική βιογραφική ταινία του 2019, σε σκηνοθεσία Άγγελου Φραντζή, η οποία ακολουθεί τη ζωή της στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.

Ο τελικός στα ριάλιτι είναι για τα κανάλια και τους παραγωγούς η “μεγάλη μέρα”, αλλά φάνηκε πως δεν ισχύει το ίδιο και για τους τηλεθεατές. Η κινηματογραφική ταινία, που έχει λάβει εξαιρετικές κριτικές τον τελευταίο χρόνο, κατάφερε να συγκεντρώσει την προσοχή και να “μαγνητίσει” τους τηλεθεατές, οι οποίοι την τίμησαν δεόντως και της χάρισαν την πρώτη θέση στην τηλεθέαση της βραδιάς. Η “Ευτυχία” κατέγραψε 30,5% στο γενικό σύνολο και 29,6% στο δυναμικό κοινό. Η διαφορά της σε σχέση με τα νούμερα τηλεθέασης των “Big Brother” και “Bachelor” (22,1% / 24,2% και 19% / 20,4% αντίστοιχα) ήταν θεαματική και αυτό κάτι λέει για τις προτιμήσεις του τηλεοπτικού κοινού, που, προφανώς, γνωρίζει τι θέλει και έχει άποψη για την ελληνική τηλεόραση που θέλει να βλέπει.

Το θέμα είναι να υπάρχει διάθεση να “ακούσουμε” τους τηλεθεατές και να κάνουμε μια προσπάθεια προς την κατεύθυνση που αυτοί μας δείχνουν.

Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα