Εξισώνοντας τη βία με την ασφάλεια

Είναι φοβερό το πώς καταφέρνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Βασίλης Κικίλιας και η ΝΔ να συνδέουν την τυφλή βία στους δρόμους εναντίον αστυνομικών με την αύξηση της εγκληματικότητας. Το επιχείρησαν πάλι με την πρώτη αφορμή που τους δόθηκε, την επίθεση δηλαδή στο Α.Τ. Ομόνοιας από κουκουλοφόρους.

Ο μέσος “μπαχαλάκιας” εξισώνεται εκ νέου με το οργανωμένο έγκλημα ή με το εμπόριο ναρκωτικών ή με ληστείες και απόπειρες ληστείας στο κέντρο της πόλης και στα πέριξ.

Αυτό το συλλογιστικό “άλμα”, ή μάλλον αυτή η εξίσωση των επιτιθεμένων προς τους ενστόλους που διανθίζεται με μια φερόμενη ιδεολογική σύγκλιση του ΣΥΡΙΖΑ με θύλακες “αριστερής τρομοκρατίας”, αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στο να βγάλει “λάδι” την ίδια την ΕΛΑΣ για τις χρόνιες παθογένειές της και να κρατήσει ακμαίο το δόγμα “ασφάλεια και τάξη” που στην πραγματικότητα αφήνει στο απυρόβλητο τον διεφθαρμένο πυρήνα της αστυνομίας.

Μιας αστυνομίας που ακόμη δεν έχει “εκδημοκρατιστεί” αφού στην ουσία εξυπηρετεί το βαθύ κράτος, τα πιο ριζωμένα συμφέροντα του συστήματος αυτού καθεαυτού και συνεχίζει εν πολλοίς να συντάσσεται με την ακροδεξιά. Το είδαμε προσφάτως και στο ντοκουμέντο για όσα έγιναν το βράδυ της δολοφονίας Φύσσα αλλά και στις αίθουσες του δικαστηρίου τους επόμενους μήνες.

ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ “σφάζονται” με το γάντι γύρω από το κεφάλαιο “ασφάλεια” την ώρα που οι νόμοι εφαρμόζονται ελλιπώς, κυρίως προς το συμφέρον της ελίτ και μερικώς προς το συμφέρον του μέσου πολίτη.

Κανείς από τους δύο δεν εκδημοκράτισε την ΕΛΑΣ. Κανείς από τους δύο δεν “ξήλωσε” παραδειγματικά διεφθαρμένα στελέχη. Κανείς από τους δύο δεν έχει απαντήσει επαρκώς στο γιατί η ΕΛΑΣ συνεχίζει να παρανομεί, γιατί συνεχίζει να λειτουργεί κατά βάση κατασταλτικά και όχι προληπτικά, γιατί το εμπόριο των ουσιών εξακολουθεί να γίνεται σε περιοχές που έχουν αφεθεί σε γκετοποίηση.

Αν δεν σταματήσει να παρανομεί το ίδιο το Κράτος, γιατί να σταματήσει να παρανομεί ο πολίτης; Αν δεν σταματήσει να κάνει κατάχρηση εξουσίας το ίδιο το Κράτος, γιατί να σταματήσει να βιαιοπραγεί ο πολίτης; Αν δεν ξεκινήσει η εκκαθάριση της διαφθοράς στο πιο σκοτεινά υπόγεια της διαπλοκής από το ίδιο το Κράτος, γιατί να αισθανθεί πως απονέμεται δικαιοσύνη ο ίδιος ο πολίτης προς ουσιαστικό όφελός του;

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να βάλει το μαχαίρι της περιβόητης “εξυγίανσης των αστυνομίας” στο κόκκαλο, προτίμησε το “δόγμα ανοχής” έναντι της ρητορικής του “θα τελειώσω τα Εξάρχεια”. Και οι δύο αυτές στάσεις όμως, δεν λύνουν το πρόβλημα. Απλά το αφήνουν να διαιωνίζεται υπό άλλο πρίσμα. Επικίνδυνα πράγματα αυτά για μια κοινωνία που τείνει να γίνει όλο και πιο συντηρητική. Επικίνδυνα πράγματα αυτά για μια κοινωνία στις γειτονιές της οποίας ορισμένοι ένστολοι συνεχίζουν να δρουν ταυτόχρονα ως “καουμπόηδες” και ως μαφιόζοι και στο τέλος να κάνουν τους Κινέζους.

Έχουμε φτάσει στο σημείο να μην κάνει αίσθηση σε κανέναν το ότι εξαρθρώνεται σπείρα διακίνησης κοκαίνης με επικεφαλής αξιωματικό της ΕΛΑΣ. Φυσικά, κανείς δεν περιμένει πως αυτός ο αξιωματικός θα μπορούσε να τον προστατέψει. Από την άλλη, είναι κρίμα να τσουβαλιάζει ο πολίτης τα πάντα και να θεωρεί την αστυνομία αναποτελεσματική, “βρώμικη” και απούσα, στο σύνολό της. Παντού υπάρχουν και σωστοί επαγγελματίες που εν προκειμένω, ρισκάρουν και τη ζωή τους.

Παντού όμως υπάρχουν και κανόνες. Και νόμοι. Που όπως είπαμε παραπάνω, δυστυχώς εφαρμόζονται κατά το δοκούν (θα είχε ενδιαφέρον κάποια στιγμή να δοθούν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα των ΕΔΕ που έχουν γίνει στη Μεταπολίτευση, μετά τη Χούντα δηλαδή, για να δούμε ποιες από αυτές τελεσφόρησαν και ποιές όχι. Η απάντηση θα είναι συντριπτικά κοντά στο όχι).