ΓΝΩΜΕΣ

Είναι βέβαιο ότι όσα "εθνικά" συμβαίνουν εδώ και ένα χρόνο γύρω από το Μακεδονικό δεν έχουν καμιά σχέση με την αλήθεια.

Η περίπτωση της κυρίας Λοΐζου δεν διαφέρει από πολλές περιπτώσεις «κουλτουριάρηδων» της Αριστεράς που κουνούν το δάχτυλο σε όσους δεν συμμερίζονται τις απόψεις τους. Όμως το πρόβλημα δεν είναι η κυρία Λοΐζου...

Το νέο σύστημα, όπως προκύπτει από τις εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας, είναι πιο προσδεδεμένο στην εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση, πιο ταξικό και απογυμνωμένο από γενικότερη μόρφωση.

Όταν κάποιος (κάποια εν προκειμένω) συνεχίζει επί χρόνια να εισπράττει την σύνταξη της πεθαμένης μητέρας της, έχει καταδικαστεί και παρόλα αυτά δέχεται να ανακηρυχθεί υποψήφια μετά φανών και λαμπάδων, έχει χάσει κάθε αίσθηση προσωπικής ευθύνης. Κοινώς δεν έχει τσίπα.

Στην επέτειο του ξυλοδαρμού του Ζακ Κωστόπουλου, μία ετοιμοθάνατη γυναίκα κλήθηκε να βγει έξω απο το ταξί στο οποίο μπήκε ζητώντας βοήθεια. Όμως είμαστε περισσότεροι από τους απάνθρωπους και είμαστε μαζί σε αυτό

Ένα μεγάλο τμήμα των μαθητών μας δεν είναι σε θέση να διηγηθεί σε γενικές γραμμές το "τι", το "πώς" και το "γιατί" σε σημαντικούς σταθμούς της νεοελληνικής ιστορίας.

Ο κ. Μητσοτάκης εξέπεμψε το μήνυμα χωρίς καθυστέρηση και δικαιούται, πέραν των παραπάνω, να επενδύσει και στη σύγκριση της γαλάζιας αντίδρασης με εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ

Βυθισμένο στην αυταρέσκεια της πόλωσης και αφιονισμένο από την ανάγκη να καταστρέψει την δήθεν "ηγεμονία της Αριστεράς" ένα ισχυρό πολιτικομιντιακό σύστημα υποβαθμίζει την έκταση του φασιστικού φαινομένου.

Η ψυχική ασθένεια δεν είναι μια έξαρση της στιγμής, δεν έρχεται και φεύγει σαν τον πυρετό, ούτε μπορεί να περάσει απαρατήρητη για πολύ καιρό...

Εκτός από κλάματα είναι και για γέλια, αφού ο πρωθυπουργός φροντίζει να "γαργαλάει" τ’ αυτιά των ακροατών του με ατάκες... μεγάλων στοχαστών της gauche caviar.

Το βράδυ της 26 Μαΐου, εκτός όλων των άλλων, θα δούμε ποιος θα χρειαστεί την…σαμπάνια! Διότι, όπως έχει πει ο Ναπολέων, «στη νίκη αξίζουμε σαμπάνια, στην ήττα την χρειαζόμαστε»!

... και μάλλον διαψεύδουν τις προσδοκίες και τα ρητορικά σχήματα εμφανούς αμηχανίας και σύγχυσης ιδεολογικού προσανατολισμού.

Για τα προσφυγόπουλα που εμποδίζονται να πάνε στο σχολείο δεν αρκούν τα δάκρυα και οι ευχές. Χρειάζονται θεσμοί και πολιτικές.

Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα, ή μήπως τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Είναι θέμα οπτικής.

Οι αντιδράσεις για τις υπό συζήτηση τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα και το "πάγωμα" την κοινής γνώμης στην πιθανότητα μεταβολής της ποινικής μεταχείρισης για το αδίκημα της σύστασης και συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση.

Έναν μήνα ακριβώς μετά την γιορτή των ερωτευμένων, σήμερα "εορτάζεται" η Παγκόσμια Ημέρα Μπριζόλας και Πεολειχίας. Η γιορτή του φαλλοκράτη δηλαδή. Μπόνους, μια τίμια, ιαπωνική απάντηση.

Γιατί, λοιπόν, ο ευφυής και συνήθως υπερφίαλος αντιπρόεδρος της Ν.Δ σμπαραλιάζει τα "δεκαπεντάρια" και "εικοσάρια" (διαφορά) των δημοσκοπήσεων και παρουσιάζεται ολιγαρκής και συνετός θεωρώντας ικανοποιητική μια νίκη με πλεονέκτημα 3,5 μονάδων;

Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, μόνο ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει πόσο θα αντέξει μετά τις ευρωεκλογές να κρατάει μυστικό το "θάνατο" της κυβέρνησης του

Είναι αυτό που έχει πει ο παλιός πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν: "Οι υποσχέσεις δεσμεύουν μόνον εκείνους που τις δέχονται".

Τα προνόμια, τα επιδόματα και η απόσταση της ευρωβουλής από την Ελλάδα, είναι ό,τι πρέπει για κάθε πονηρό πολιτευτή. Είναι στο χέρι των ψηφοφόρων αν θα τα προσφέρουν στους επιτήδειους, ψηφίζοντας "χαλαρά"

Δεκάδες εκπαιδευτικά σωματεία (ΕΛΜΕ και Διδασκαλικοί Σύλλογοι) από όλη την Ελλάδα και εκατοντάδες εκπαιδευτικοί καταγγέλλουν τον Διευθυντή Εκπαίδευσης καθώς σπανίως στα εκπαιδευτικά χρονικά έχουν καταγραφεί παρόμοιες επιθετικές ενέργειες από τη μεριά της διοίκησης της εκπαίδευσης.

Πρέπει να κρατήσουμε όλοι στο μυαλό και την καρδιά τα λόγια της Μάγδας Φύσσα: "Δεν είναι εύκολο να έχεις απέναντί σου αυτούς που σκότωσαν το παιδί σου. Γιατί δεν είναι ένας, είναι πολλοί. Είναι κι αυτοί που τον ώθησαν. Είναι κτήνη, δεν γίνεται να μην τους χαρακτηρίσω, για μένα αυτά είναι τα αποβράσματα της κοινωνίας, έτσι θα τα λέω κι έτσι θα τα λέω πάντα".

Να ακούει κανείς Μάικλ Τζάκσον μετά τις καταγγελίες ή να μην ακούει; Να τον αναπαράγουν οι σταθμοί ή όχι; Ιδού η απορία

Η εκατόμβη στο Μάτι ήταν πολύ κοντά μας. Κάποιος αγαπημένος ή απλώς γνωστός μας ήταν εκεί, το πολύ φίλος του φίλου μας, πάλεψε, σώθηκε, έχασε την περιουσία του, τη ζωή του, τον γείτονα ή κάποιον δικό του.

Στην εποχή μας, αν πεις δημόσια δυο-τρεις αλήθειες, μπορείς να βρεθείς στο στόχαστρο, ακόμα και ανθρώπων του δικού σου χώρου. Το παράδειγμα του Ν. Αλιβιζάτου, είναι χαρακτηριστικό  

Αυτό που απομένει είναι η παγερή έλλειψη αισθήματος δικαίου για εκείνους που έχασαν τους ανθρώπους τους και τις περιουσίες τους στο Μάτι.

Η συνεχής βελτίωση σε θέματα παθητικής και ενεργητικής ασφάλειας των αυτοκινήτων, όπως και η πλαισίωσή τους με δεκάδες συστήματα υποβοήθησης οδηγού, φαίνεται ότι δεν αρκεί, ώστε να αποσοβηθούν οι θάνατοι και οι σοβαροί τραυματισμοί.

Όπως τότε έτσι και σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας συνεπής στις αρχές του, μιλάει ώστε ο καθένας να ακούει αυτό που θα ήθελε να ακούσει.

Ο τίτλος του βιβλίου του Χρόνη Μίσσιου προερχόταν από ένα διάλογο με τους βασανιστές του επί Χούντας. Εγινε όμως και πάλι ειρωνικά επίκαιρος με αφορμή το ασύλληπτο αίτημα στελέχους του MyMarket από τους εργαζόμενους των 300 ευρώ

Γιατί άραγε η Ελλάδα δεν κατάφερε ποτέ να αναπτύξει στο έδαφός της έναν "καπιταλισμό της προκοπής;" Η απάντηση είναι απλή. Πώς θα "στήσεις" καπιταλισμό χωρίς αστική τάξη της προκοπής;

Έχουμε στην Ελλάδα ακροδεξιό λαϊκισμό; Τι συμβαίνει σε ευρωπαϊκό και τι σε εθνικό επίπεδο;

Ποιο είναι το μέγα σφάλμα στους επιδερμικούς διαχωρισμούς που επιχειρούν ορισμένοι;

Αν μια καταδίκη πρώην βουλευτή για ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων, αντιμετωπίζεται με όρους πολιτικού κόστους, τότε όλα επιτρέπονται και γυρισμός δεν υπάρχει.

Κατέρριψε πολλούς μύθους μαζί. Ότι το ρεπορτάζ δεν μπορεί να υπερβεί τα όρια της συγκυρίας. Ότι οι Έλληνες που ασχολούνται με την ενημέρωση δεν έχουν λάμψη εκτός συνόρων. Ότι η δημοσιογραφία βρίσκεται σε τροχιά αμείλικτης παρακμής...

"Όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι να ρίξουν «Γέφυρα» για να διέλθουν οι ψευδαισθήσεις τους, όσο κι αν μοχθούν κάποιοι άλλοι να βρουν άλλοθι στις αυταπάτες τους, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Αριστερά που φαίνεται και δεν χρειάζεται ψυχανάλυση"

Οι μεγάλες αποφάσεις κρίνονται σε ιστορικό και όχι σε εκλογικό χρόνο. Και οι χώρες πορεύονται ακόμα και μέσα από τις μικρές και πρόσκαιρες ήττες προσώπων και πολιτικών υποκειμένων.

Η εικόνα που σχηματίζεται στο πολιτικό σκηνικό με βάση τις δημοσκοπήσεις και οι διεργασίες που θα ξεκινήσουν... μετά τις εκλογές.

Εν μέσω οξύτητας και διχαστικής ρητορικής μετά τις Πρέσπες κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση "συναινούν" στην ανάγκη διεκδίκησης χαμηλότερων πρωτογενών πλεονασμάτων από τους δανειστές.

Κάποιοι λοιπόν φαίνεται ότι επιμένουν σε νοοτροπίες που απέχουν από τις επιθυμίες της κοινωνίας και συγχρόνως προσβάλλουν τη νοημοσύνη των πολιτών

Η επιλογή της διεύρυνσης προς την κεντροαριστερά ενέχει τεράστιο ρίσκο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ρίσκο να χαθεί ο κυρίως κορμός του κόμματος που σήκωσε τα τελευταία τέσσερα χρόνια το μεγάλο βάρος.