Καραμανλής (ο μικρός): Πέρσι “αθώος”, τώρα απόβλητος…

Ο Κώστας Αχ. Καραμανλής, του οποίου οι ευθύνες για τα Τέμπη θα διερευνηθούν υποχρεωτικά με μεγάλη καθυστέρηση, είναι ένα από τα απεχθέστερα παραδείγματα υπουργών στην ελληνική πολιτική ζωή. Για τρεις λόγους.

Πρώτον, διότι ως αρμόδιος για τις μεταφορές αγνόησε όλες τις προειδοποιήσεις και διαβεβαίωνε προκλητικά και αλαζονικά τη Βουλή ότι… “διασφαλίζει την ασφάλεια” στα τρένα.

Δεύτερον, διότι στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, που έγινε για τη διερεύνηση των ευθυνών του, δεν έκανε το αυτονόητο. Δηλαδή, να ζητήσει ο ίδιος την παραπομπή του στο Δικαστικό Συμβούλιο, ώστε να αποφανθεί για τις ευθύνες του ο λεγόμενος φυσικός δικαστής και όχι οι συνάδελφοί του της ΝΔ, οι οποίοι φυσικά, τον απάλλαξαν σε εκείνη την αλήστου μνήμης Εξεταστική. Και

Τρίτον, διότι μετά από όλα αυτά, αντί να πάει στο σπίτι του μέχρι να επέλθει κάθαρση στην υπόθεση, απαίτησε και κατάφερε να είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής μόλις λίγους μήνες μετά την τραγωδία.

Όλα αυτά δείχνουν ότι ο πρώην υπουργός δεν επέδειξε καμιά ενσυναίσθηση, δεν ανέλαβε καμιά ευθύνη και επιδίωξε μόνο την προσωπική του διασφάλιση. Συμπεριφέρθηκε προκλητικά και αλαζονικά.

Όμως, ο κ. Καραμανλής δεν είναι ο μόνος υπεύθυνος για την τραγωδία. Διότι φαίνεται ότι σήμερα αυτό πάει να γίνει. Να γίνει αυτός ο (μοναδικός) αποδιοπομπαίος, ώστε να αρθούν όλες οι αμαρτίες των άλλων. Αμαρτίες πολιτικές, διότι ποινικές για άλλους δεν προβλέπονται.

Ας κάνουμε τρεις επισημάνσεις:

Πρώτον, όταν ο πρώην υπουργός παρουσίασε το πλάνο του για το σιδηρόδρομο, πολύ πριν από το δυστύχημα, υπήρχε υπουργικό συμβούλιο και πρωθυπουργός να του θέσουν ένα απλό ερώτημα; “Είναι ασφαλές να κυκλοφορούν τρένα χωρίς τηλεδιοίκηση;“. Διότι, τελικά, αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα: Εκτός από τον αρμόδιο υπουργό, το υπουργικό συμβούλιο, το πλήθος των συμβούλων που περιβάλλουν τον πρωθυπουργό ως “επιτελικό κράτος” και ο ίδιος έλεγξαν ποτέ αν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα η υπουργική διαβεβαίωση για την ασφάλεια στο σιδηρόδρομο;

Δεύτερον, γιατί ο πρωθυπουργός κουρέλιασε κάθε έννοια πολιτικής ευθύνης, επιτρέποντας στον κ. Καραμανλή να είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής με νωπό ακόμα το χώμα του μεγάλου τάφου της τραγωδίας; Είχε πεισθεί ο κ. Μητσοτάκης για την αθωότητά του ή απλώς υπέκυψε στον κανόνα της αλληλεγγύης των πολιτικών γόνων;

Τρίτον, γιατί επέτρεψε την προκλητική λειτουργία της κυβερνητικής πλειοψηφίας στην Εξεταστική Επιτροπή, η οποία κουκούλωσε την υπόθεση και δύο χρόνια αργότερα, υπό την πίεση των κινητοποιήσεων, ψέλλισε απλώς “δεν ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής;”.

Ναι, ο μικρότερος της δυναστείας Καραμανλή έχει ξεχωριστές ευθύνες. Αλλά αυτές δεν αίρουν τις ευθύνες των άλλων και, κυρίως, του πρωθυπουργού.

Όπως το έχει πει ο αρχαίος Σόλων ο Αθηναίος: “Αν ζητάς να αποδοθούν ευθύνες σε άλλους, να είσαι έτοιμος να αποδοθούν ευθύνες και σε εσένα”…