Επιστροφή στα 80s: Ο Μητσοτάκης τα βάζει πάλι με το ΠΑΣΟΚ του… Ανδρέα

Την τακτική των επιθέσεων στο ΠΑΣΟΚ, με αναφορές που παραπέμπουν στη δεκαετία του 1980 και στην εποχή των σκληρών αντιπαραθέσεων του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τον Ανδρέα Παπανδρέου, συνεχίζει η Νέα Δημοκρατία.

Ο πρακτικός στόχος είναι σαφής: Να συσπειρώσει όσο μπορεί το δεξιό ακροατήριο απέναντι στον “αιώνιο αντίπαλο” και ταυτόχρονα να πάρει όσο περισσότερους κεντρώους αλλά συντηρητικούς ψηφοφόρους.

Στο πλαίσιο αυτό, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, απάντησε χθες στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Νίκο Ανδρουλάκη, για το “παζάρι” με το casus belli και την ένταξη της Τουρκίας στην άμυνα της ΕΕ, με σχόλια για το “παλιό ΠΑΣΟΚ” και “πράσινες εποχές” διαπραγματεύσεων για τις κεντρικές επιτροπές στα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ.

Ενώ συνέχισε να πυροβολεί τη Χαριλάου Τρικούπη και με αφορμή τη συνταγματική αναθεώρηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης άλλωστε άνοιξε τη σχετική συζήτηση από τώρα με στόχο να ασκήσει πίεση κυρίως στο ΠΑΣΟΚ, για τα άρθρα 16 (για την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ) και 103 (για την άρση της μονιμότητας στο δημόσιο) του Συντάγματος.

Αλλά ενώ το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να προσανατολίζεται στο να ψηφίσει την αναθεώρηση του άρθρου 16, καθώς έχει στις τάξεις του και στελέχη όπως η Άννα Διαμαντοπούλου που είναι αναφανδόν υπέρ, δεν δείχνει καμία διάθεση να βάλει την υπογραφή του στην άρση της μονιμότητας στο δημόσιο.

Πολλώ δε μάλλον που εάν η πρώτη, προτείνουσα, Βουλή αποφασίσει με 180 ψήφους την αναθεώρηση του άρθρου 103, η επόμενη Βουλή θα μπορεί με 151 ψήφους να αλλάξει το περιεχόμενο του όπως κρίνει.

Η επιμονή της ΝΔ με το δημόσιο

“Το ΠΑΣΟΚ θέλει να επαναφέρει όλες τις παθογένειες των πρώτων ετών της Μεταπολιτευτικής Ελλάδας”, υποστήριξε ο κ.Μαρινάκης. Έκανε λόγο για “επανέκδοση της ιστορίας ‘όλα τα κιλά όλα τα λεφτά’” και κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι υπερασπιζόμενο τη μονιμότητα στο δημόσιο “θέλει να εκφράσει το βαθύ κράτος”. 

Προσπέρασε άλλωστε ελαφρά τη καρδία τον προβληματισμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για κίνδυνο επιστροφής στις εποχές όπου στην πλατεία Κλαυθμώνος μαζεύονταν οι δημόσιοι υπάλληλοι τους οποίους είχε απολύσει η κάθε νέα κυβέρνηση.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υποστήριξε μάλιστα ότι δεν αρκεί η πρόβλεψη που ούτως ή άλλως υπάρχει σήμερα για απόλυση δημοσίων υπαλλήλων από τα πειθαρχικά συμβούλια. Αλλά και ότι δεν θα αρκούσε ούτε η νομοθετική αυστηροποίηση των πειθαρχικών συμβουλίων, διότι όπως είπε: “Το Σύνταγμα είναι πάνω από την κείμενη νομοθεσία, οπότε εάν έρθει μία κυβέρνηση που θέλει να επιστρέψουμε στις εποχές του ’80 να μην την πληρώσουν οι νεότερες γενιές. όπως την πληρώσαμε εμείς”. 

Λογαριασμοί από το παρελθόν

Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μοιάζει να θέλει να λύσει παλιούς λογαριασμούς με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, ούτε εξηγείται μόνο με βάση την πολιτική στρατηγική της δεδομένης στιγμής η επιμονή αυτή στη δεκαετία του ’80.

Ήδη από την πρώτη τετραετία διακυβέρνησης, ο κ. Μητσοτάκης είχε ξεκινήσει να καταργεί νόμους του ΠΑΣΟΚ και ιδίως νόμους της “Αλλαγής”, στους οποίους τότε η ΝΔ είχε αντιδράσει έντονα ως αντιπολίτευση, αλλά δεν τους άλλαξε όταν ήρθε ξανά στην κυβέρνηση.

Για παράδειγμα με το νόμο για τη συνεπιμέλεια (που προκάλεσε την αντίδραση της αείμνηστης Μαριέττας Γιαννάκου και της νυν υπουργού Τουρισμού Ολγας Κεφαλογιάννη) η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε αγγίξει το οικογενειακό δίκαιο. Ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Κωστής Χατζηδάκης, ως υπουργός Εργασίας είχε αλλάξει το νόμο 1264/82, ένα από τα εμβληματικά νομοθετήματα της πρώτης τετραετίας ΠΑΣΟΚ. Ενώ η πρώτη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είχε αλλάξει και τη δομή του ΑΣΕΠ και τώρα σχεδιάζει ακόμη πιο δραστικές παρεμβάσεις και ψαλίδισμα του ιστορικού λεγόμενου νόμου Πεπονή.

Άλλωστε το Μαξίμου θέλει (και σε ένα βαθμό έχει) μαζί του το ΠΑΣΟΚ, αλλά το σημιτικό και όχι το “παλιό το ορθόδοξο”. Και το παράδοξο είναι πως στο χώρο του σημιτικού ΠΑΣΟΚ ενίοτε επικρατεί μεγαλύτερη απέχθεια για τις πολιτικές της “Αλλαγής” από ότι και στο χώρο της ίδιας της παραδοσιακής ΝΔ.