Ίλον Μασκ: Τα πολλά εμπόδια που θα συναντήσει αν κάνει δικό του κόμμα

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για τον Ιλον Μασκ να γίνει σοβαρός πολιτικός παίκτης και κατά συνέπεια διεκδικητής της προεδρίας των ΗΠΑ χωρίς αυτή η διαδρομή να περνά μέσα από τα δύο παραδοσιακά κόμματα των ΗΠΑ, τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους;

Στην πραγματικότητα, όπως αναφέρουν οι καθηγητές Χανς Νόελ και Μακ Μακ Κορκλ στην Ουάσιγκτον Ποστ, πρόκειται για ένα τρομακτικά δύσκολο εγχείρημα ακόμα και για τον Μασκ, έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους τον κόσμο.

Όπως εξηγούν οι δύο επιστήμονες (καθηγητής πολιτικής ιστορίας ο πρώτος, καθηγητής δημόσιας πολιτικής ο δεύτερος) το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ έχει “κατασκευαστεί” κατά τέτοιον τρόπο που να επιτρέπει μόνο στα δύο μεγάλα κόμματα την συμμετοχή στις εκλογές με υποψήφιους σε όλες τις Πολιτείες των ΗΠΑ.

Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι σε σύγκριση με την Ευρώπη ή δημοκρατίες σε άλλα μέρη της Γης “όπου ξεκινάς μ’ ένα μικρό κόμμα και παίρνεις το 20 ή 30 τοις εκατό των ψήφων, και στη συνέχεια παίρνεις κάποιο μερίδιο των εδρών στη βουλή και μπορείς να χτίσεις πάνω σε αυτό» ουσιαστικά στις ΗΠΑ το προαναφερθέν σχήμα δεν μπορεί να λάβει χώρα.

Οι απαιτήσεις ανά Πολιτεία στις ΗΠΑ είναι πάρα πολλές. Ακόμα και για ένα βαθύπλουτο άνθρωπο όπως ο Μασκ, προφανώς δεν θα είναι εύκολο να εντοπίσει, να επιλέξει, να χρηματοδοτήσει και εν τέλει να επιβάλλει στην κοινή γνώμη υποψηφίους που θα είναι μέλη ενός τρίτου κόμματος, πέρα από τα δύο παραδοσιακά.

Υπάρχουν, επίσης, παραδείγματα από το παρελθόν πολύ πλούσιων ανθρώπων που επιχείρησαν να σπάσουν τον παραδοσιακό δικομματισμό στις ΗΠΑ χωρίς όμως να τα καταφέρουν αν και άρχισαν με όνειρα και φιλοδοξίες. Ο Ρος Περό, δισεκατομμυριούχος μεγιστάνας, κατέβηκε ως υποψήφιος πρόεδρος στις εκλογές του 1992, ως πρόσωπο-“σφήνα” μεταξύ του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου και του Μπιλ Κλίντον.

Ο Περό πήγε πολύ καλά στη λαϊκή ψήφο (άγγιξε το 19%) αλλά …πάτωσε στο κολλέγιο των εκλεκτόρων όπου δεν πήρε καμία ψήφο. Επίσης δεν κατάφερε να βγει πρώτος σε καμία από τις Πολιτείες των ΗΠΑ. Και μιλάμε για άνθρωπο ο οποίος ήταν πάρα πολύ πλούσιος και πανίσχυρος.

Υπό αυτό ως δεδομένο, έστω και αν ο Μασκ ισχυρίζεται ότι εν δυνάμει μπορεί να εκπροσωπεί ακόμα και το 80% του αμερικανικού λαού, ο δρόμος προς τον Λευκό Οίκο (για τον ίδιο ή για κάποιον εκλεκτό του) δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.

Ακόμα και στο κομμάτι των χρημάτων, τα δύο κατεστημένα κόμματα των ΗΠΑ, μπορούν, όπως τονίζεται στο σχετικό ρεπορτάζ, να τον αντιμετωπίσουν στα ίσια αφού σε κάθε καμπάνια τους ιδιαίτερα πλούσιοι και ισχυροί Αμερικανοί σπεύδουν κάθε φορά να τα βοηθήσουν.

Τέλος ο Μασκ θα έχει να αντιμετωπίσει και το ισχυρό δέσιμο που έχουν πολλοί ψηφοφόροι στις ΗΠΑ με τα δύο παραδοσιακά κόμματα αφού μιλάμε, σε κάθε περίπτωση, για πολιτική παράδοση αιώνων. Αν ο Mr Tesla τελικά το επιχειρήσει, αυτό που θα χρειαστεί, περισσότερο απ’όλα, είναι η υπομονή. Για τις πρώτες ήττες που θα έρθουν, τις απογοητεύσεις και φυσικά τον πόλεμο από τους ήδη υπάρχοντες παίκτες.

Θα άξιζαν όλα τα παραπάνω τον κόπο μόνο και μόνο επειδή ο μεγιστάνας διαφωνεί με το φορολογικό σχέδιο του προέδρου Τραμπ το οποίο θεωρεί επιζήμιο και πολυέξοδο;