Η κακή ιδέα του Μαρινάκη και οι δημοσκοπικές αποστάσεις

Προσπάθεια

Δεν μπορούμε να πούμε πολύ αξιόλογη η προσπάθεια που κατέβαλε χθες ο υφυπουργός Δικαιοσύνης Γιάννη Μπουγάς. Γνωστός για το μειλίχιο ύφος, τις νομικές γνώσεις του αλλά και την «τάση» του να εμπλέκεται σε υποθέσεις που δυσκολεύουν την κυβέρνηση.

Έτσι λοιπόν τον ακούσαμε για αρκετή ώρα χθες στην Βουλή να αγορεύει σχετικά με τον αδιάβλητο τρόπο με τον οποίο ορίζεται ο/η εκάστοτε ευρωπαίος εισαγγελέας από ελληνικής πλευράς. Αναφέρθηκε αναλυτικά στην νομοθεσία και το πόσο αυτή θωρακίζει τον θεσμό.

Για να καταλήξει πως (παρά τα όσα καταγράφονται σε διαλόγους στην δικογραφία του ΟΠΕΚΕΠΕ) ο Μάκης Βορίδης και ο Γιώργος Φλωρίδης δεν θα μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε για να καθαιρεθεί η (αυταπόδεικτα ενοχλητική) Ευρωπαία Εισαγγελέας που θητεύει σήμερα.

Αυτό που δεν μας εξήγησε είναι αν ήθελαν να κάνουν κάτι τέτοιο. Ανεξαρτήτως του αν θα μπορούσαν να υλοποιήσουν ένα τέτοιο σχέδιο…

Ποσοστά

Τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων και τα βλέπουμε και τα «διαβάζουμε». Όπως όλος ο νουνεχής κόσμος. Αυτό το αφήγημα περί «κυριαρχίας» ή «επικράτησης» του Κυριάκου Μητσοτάκη δυσκολευόμαστε να το δούμε.

Φυσικά η διαφορά από τα κόμματα της αντιπολίτευσης μεμονωμένα είναι εμφανής. Όπως και οι διαφορές που καταγράφονται. Από την άλλη όμως το «αντιπολιτευτικό» τοπίο είναι ακόμη ρευστό σε αντίθεση με το «κυβερνητικό».

Διότι το μόνο για το οποίο φαίνεται να μπορεί κανείς να θεωρήσει εξαιρετικά πιθανό είναι πως η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπορεί να διεκδικήσει ποσοστά αυτοδυναμίας.

Αντιθέτως είναι πολύ μακριά από αυτά. Για να είμαστε ακριβής μακρύτερα από όσο είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης από την Νέα Δημοκρατία.

Είμαστε κοντά;

Είχατε εσείς υπόψη ότι είμαστε… κοντά στην λύση του Κυπριακού; Αν όχι, οφείλουμε να σας πληροφορήσουμε ότι οι εκτιμήσεις σας δεν συνάδουν με αυτές του υπουργείου Εξωτερικών και της κυβέρνησης.

Δεν το λέμε εμείς αλλά ένα πρόσωπο που εκφράζει και τους δύο: Η υφυπουργός Εξωτερικών, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου. Ένα μέλος της κυβέρνησης που ουδείς αμφιβάλλει πως απηχεί πάντα τις θέσεις του Μεγάρου Μαξίμου όπως φυσικά και υπουργός Γιώργος Γεραπετρίτης. Αλίμονο.

Η Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου μας είπε λοιπόν ότι «έστω και με καθυστέρηση πενήντα και πλέον ετών έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για να τερματιστεί ο ακρωτηριασμός της Κύπρου».

Το ακόμη πιο περίεργο είναι πως ο λόγος που επικαλέστηκε είναι η κατάσταση στην Μέση Ανατολή. Σχολίασε ότι «ειδικά σε αυτή τη συγκυρία με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, πιστεύουμε ότι αποτελεί την κατάλληλη στιγμή η διεθνής κοινότητα να στηρίξει ακόμα πιο ενεργά τις πρωτοβουλίες των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό ζήτημα».

Αυτό θα είναι τουλάχιστον οξύμωρο. Ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής να επιλυθεί σε μια περίοδο που μεσουρανεί το… κράτος που πρεσβεύει το δόγμα «Εισβολή και Κατοχή». Δηλαδή το Ισραήλ.

Εκτός πια αν το Κυπριακό δεν είναι ζήτημα εισβολής και κατοχής.

Κακή ιδέα

Την βούληση του Μεγάρου Μαξίμου να κοντράρει τον Αλέξη Τσίπρα την έχουμε καταλάβει εδώ και πολύ καιρό. Οτιδήποτε κι αν πει ο πρώην πρωθυπουργός απαντάται άμεσα και με έμφαση.

Μόνο που χθες ο κυβέρνητικός εκπρόσωπος δεν διάλεξε και την καλύτερη δυνατή παρομοίωση για να επιτεθεί στον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνηση του το 2015. Θύμίζουμε ότι ο Παύλος Μαρινάκης είπε το εξής: «Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας πυρομανής εμπρηστής που πήγε να κάψει και έκαψε και πολύ μεγάλες εκτάσεις σε όλη την Ελλάδα…».

Οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει δύσκολα καλοκαίρια τα τελευταία χρόνια, δεν έχουν αυξήσει ουσιαστικά τις δαπάνες για την πολιτική προστασία και το πυροσβεστικό σώμα και έχουν μπροστά τους τον Ιούλιο και τον Αύγουστο καλό είναι να διαλέγουν κάτι άλλο…