Αυθαίρετες και αυταρχικές ομάδες εκνευρίζουν τον Νίκο Φίλη

Αυθαίρετες και αυταρχικές ομάδες εκνευρίζουν τον Νίκο Φίλη

Τα “παιδιά” που κάνουν κουμάντο, δεν αφήνουν τον Υπουργό να ολοκληρώσει το έργο της αναμόρφωσης της δημόσιας παιδείας και το κράτος είναι ανίκανο να τον προστατεύσει.

Αν δεν το γνωρίζατε, ο διάλογος για τις αλλαγές στην παιδεία έχει ήδη ξεκινήσει επισήμως. “Στα χαρτιά” τουλάχιστον καθώς ο Νίκος Φίλης βιώνει τις συνέπειες της Νέμεσης. “Ομάδες” εκπαιδευτικών και φοιτητών διέκοψαν με συνέπεια και τη δεύτερη απόπειρα διαλόγου, εξοργίζοντας τον -άλλοτε συγκαταβατικό με την αυτοδικία- δημοσιογράφο.

«Με αυθαίρετο και αυταρχικό τρόπο, μικρές ομάδες παρεμπόδισαν, για δεύτερη φορά μέσα σε μια βδομάδα, την πραγματοποίηση εκδήλωσης στο πλαίσιο του Εθνικού και Κοινωνικού διαλόγου για την αναβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης” δήλωσε μαινόμενος ο Υπουργός. Δεν δίστασε μάλιστα να αναρωτηθεί: “Ποιούς εξυπηρετούν;»

Είναι μια απάντηση που μπορεί να δώσει ο ίδιος καλύτερα απ’ οποιονδήποτε καθώς το κόμμα του ως αντιπολίτευση εξέθρεψε τη νοοτροπία της “δίκαιης αυτοδικίας”. Ομάδες πολιτών που θεωρούσαν ότι είχαν δίκιο, έπαιρναν το νόμο στα χέρια τους. Ευτυχώς που δεν κινήθηκαν αναλόγως και όσοι είχαν άλλη άποψη.

Στα πανεπιστήμια ιδίως, ο τραμπουκισμός ήταν καθεστώς. Ομάδες αριστεριστών έχουν Κάνει απίστευτα πράγματα. Από το να χτίσουν τον καθηγητή μέσα στο γραφείο του μέχρι να δείρουν δημοσιογράφους που εκλήθησαν να πουν τη γνώμη τους. Καθεστώς αποτελούσε και η πολιτική στήριξη, αν τύχαινε και έπιαναν κανέναν.

Αντί λοιπόν ο Υπουργός να δραματοποιεί την κατάσταση καλύτερα να βρει μια λύση. Προφανώς τώρα αντιλαμβάνεται τις συνέπειες της ελαφρότητας με την οποία αντιπολιτεύθηκε αυτός και το κόμμα του. Ωστόσο δεν έχει σημασία να καταλογιστούν ηθικές ευθύνες. Έχει μεγάλη σημασία να συνεχιστεί ο διάλογος. Όχι τόσο για να βρεθεί ένα νέο σχέδιο για την παιδεία. Πιθανότατα -δυστυχώς- δεν θα διαφέρει πολύ από την υφιστάμενη κατάσταση. Άλλωστε από τον “διαρκή διάλογο” του μακαρίτη Αντώνη Τρίτση, μέχρι σήμερα έχουν διαξαχθεί μια ντουζίνα διάλογοι. Το αποτέλεσμα; Γνωστό.

Κυρίως για να μπει ένα τέλος στην ασυδοσία με την οποία ποτίστηκε η ελληνική κοινωνία όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τι χρόνια; Δεκαετίες ολόκληρες ατιμωρησίας. Για τον ΣΥΡΙΖΑ όσοι αντιδρούσαν στις “δυναμικές” πρακτικές που επέλεγε, ήταν αυτόματα εθνοπροδότες. Ο φασιστικός τρόπος με τον οποίο “ομάδες” αγνώστου ταυτότητας εμποδίζουν τον διάλογο είναι μια καλή αφορμή για να επιχειρήσει η δημοκρατία μας να γίνει και πάλι κυρίαρχη.

Οι αντιδρώντες ισχυρίζονται μεταξύ άλλων ότι ο διάλογος είναι προσχηματικός και γίνεται με τους όρους του Νίκου Φίλη. Ακόμη και έτσι να είναι, η βίαιη παρεμπόδιση του διαλόγου δεν δείχνει προοδευτικούς ανθρώπους πρόθυμους να συνεννοηθούν. Δεν έχουν επίσης κανένα δικαίωμα να το κάνουν. Μπορούν να διαμαρτυρηθούν με όποιον τρόπο θέλουν, στα πλαίσια της δημοκρατίας. Οτιδήποτε άλλο είναι και μεμπτό και ποινικά κολάσιμο.

Παρεμπιπτόντως, θα πρέπει να κατανοήσουμε όλοι ότι η Κυβέρνηση είναι νόμιμα εκλεγμένη και έχει το δικαίωμα να θέτει το εκάστοτε πλαίσιο. Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν όλοι όσοι διαφωνούσαν με τις επιλογές της, αρνούνταν να πειθαρχήσουν. Δεν θα είχαμε κράτος.

Ο διάλογος για την παιδεία, πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι τον Απρίλιο, οπότε και θα πρέπει να υποβληθούν στην τρόικα, τα τελικά συμπεράσματα. Τα συμπεράσματα αυτά, θα συμπεριληφθούν στο επικαιροποιημένο εκπαιδευτικό σχέδιο δράσης, όπως αυτό προβλέπεται από το 3ο μνημόνιο.

Οι συνθήκες είναι καλύτερες τώρα από ποτέ. Μόλις προ ημερών, ο τομεάρχης Παιδείας κ. Θόδωρος Φορτσάκης δήλωσε σε εκδήλωση της ΓΣΕΕ για την εκπαίδευση, ότι προσχωρεί στην τοποθέτηση του κου. Φίλη που είχε πει προηγουμένως ότι πρέπει το θέμα της εκπαίδευσης να μείνει έξω από το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Έτσι όπως πάμε, διάλογος δεν θα γίνει. Οι ¨ομάδες” δείχνουν φορμαρισμένες και έτοιμες να εμποδίσουν κάθε επόμενη απόπειρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έρθει αντιμέτωπος με τα φαντάσματα του παρελθόντος. Με την ίδια του την ύπαρξη. Θα είναι μια “φάρσα” της ιστορίας αν καταστείλει τις αυθαίρετες και αυταρχικές πράξεις των μειοψηφιών, η Κυβέρνηση που στήριξε τις αυθόρμητες κοινωνικές αντιδράσεις όσο καμία άλλη. 

Αν πάντως δεν γίνει και τώρα διάλογος, με αριστερή Κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση να δείχνει σημάδια συναίνεσης, θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι η Ελληνική Δημοκρατία δεν ελέγχει την παιδεία. Οι ομάδες εξωκοινοβουλευτικών την ελέγχουν…

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα