Ένας μήνας με την Αριστερά στην εξουσία και η τραγωδία της Ευρώπης

1.-ΕΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Είναι χαρά και τιμή για τον τόπο που ένας διανοούμενος έγινε  ο Πρώτος Πολίτης της Χώρας και η χαρά είναι μεγαλύτερη γιατί ο νέος έβδομος  Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, είναι ένας δάσρκαλος ίδιος και ένας γιος δασκάλου ( του φιλόλογου καθηγητή Βασίλη Παυλόπουλου) και δεν κατάγεται από υψηλή οικογενειακή τάξη ( κι αυτό αγνοήθηκε από τα μέσα).Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, στο περιθώριο της τελετής επίδοσης συγχαρητηρίων υπογράμμισε ότι θα προσπαθήσει να αναλάβει πρωτοβουλίες προς το δρόμο της συναίνεσης, ενώνοντας τις δημοκρατικές δυνάμεις του τόπου:

«Δεν θα είναι τυπικός ο ρόλος μου, θα είναι στο πλαίσιο του Συντάγματος. Θα εξαντλήσω τα περιθώρια μαζί με τις δημοκρατικές δυνάμεις, ώστε ο λαός να βρει το δρόμο του και ο τόπος την αξιοπρέπειά του.Η Ευρώπη δεν είναι μόνο οικονομική Ένωση. Είναι Ευρώπη των λαών, των δικαιωμάτων για να μην ζήσουν οι λαοί τον εφιάλτη των παγκοσμίων πολέμων.»

Ο Προκόπης, υπήρξε πάντοτε ένας απλός άνθρωπος, γνήσιος  μαχητής των Ιδεών, ένας «καρβελομάχος». 

Ευχόμαστε  η Προεδρία του να φέρει την λύτρωση στον Λαό μας.

2.- «Δ Ε Ι    Δ Ε    Χ Ρ Η Μ Α Τ Ω Ν    Α Ν Δ Ρ Ε Σ    Α Θ Η Ν Α Ι Ο Ι»

Ο καιρός περνά γρήγορα  και τα βάσανα μας μεγαλώνουν, όμως η Εθνική μας λύτρωση αργεί, ως φαίνεται. Η καταστροφή έρχεται μέσα απ΄ την ζωή και οδηγεί σε μεγάλη αλλαγή στην ζωή των ανθρώπων . Η πτώχευση του 2010  και η μνημονική λαίλαπα, έφερε  την Αριστερά στην εξουσία και αυτό για την Ελλάδα υπήρξε ένα πρωτόγνωρο γεγονός. Δεν μπορώ να εκτιμήσω ψύχραιμα την εξέλιξη της κρίσης, μπορώ να θεωρήσω πώς βρισκόμαστε στην κορύφωση της, η έλλειψη διαθεσίμων είναι πηγή μεγάλων οδυνών . Οι κίνδυνοι μεγαλώνουν ,οι απειλές πληθαίνουν. Έτσι οι θύελλες έπεσαν πάνω στην Ελλάδα μας όπως ο Όμηρος γλαφυρά αναφέρει για τη τρικυμία που έστειλε ο Ποσειδώνας στον Οδυσσέα «Μιλώντας, σύναξε τα νέφη και, πιάνοντας την τρίαινα στα χέρια του, συντάραξε τον πόντο, συννέφιασε θάλασσα και στεριά, ξεσήκωσε όλες μαζί τις θύελλες και τους ανέμους όλους, έγινε η μέρα νύχτα, πέφτοντας ψηλά απ’ τον ουρανό.»

Η Χώρα βρίσκεται συνεχώς από το 2010, στην αφόρητη δοκιμασία, στην ασφυκτική μέγγενη των δανειστών της και τον πόνο και τον τρόμο της φτώχειας που έφερε «το δυστυχώς επτωχεύσαμε». Γι αυτή την συμφορά δεν ακούσαμε ποτέ  και από κανέναν ένα λόγο συγγνώμης, σαν να κυβερνιόταν  η χώρα από τον «αυτόματο πιλότο»! Έτσι η σήμερα  η κυβερνώσα Αριστερά βρέθηκε απρόσμενα στην εξουσία και στο μέσον του κυκλώνα, φοβούμαι  όμως ότι δεν έχει δει όλες τις παραμέτρους ακόμη. Πέραν όμως από την καινούργια διακυβέρνηση ,οι παθογόνες αιτίες της κρίσης υπάρχουν: Πολλές φορές ο πάσης προελεύσεως και φύσεως λαϊκισμός  που εκφέρεται πανταχόθεν  σε εκμετάλλευση  της ζοφερής πραγματικότητας δεν  συνεισφέρει στην λύση των προβλημάτων μας, αλλά αντίθετα μόνο στην ικανοποίηση των χειρότερων ενστίκτων των ανθρώπων, αφού δεν απαντά στην ουσία των προβλημάτων και τα επιδεινώνει. Εύχομαι ότι εδώ πρέπει να παρέμβει ο νέος ΠτΔ, αφού σήμερα λείπει η αναγκαία εσωτερική εθνική ομόνοια και η αλληλοϋποστήριξη των πολιτικών δυνάμεων και της κοινωνίας. Πολλά ανόητα υστερικά λόγια ακούγονται από ανεύθυνους φορείς και πολλές υπερβολές και εκφράζονται μάλιστα κατά τρόπο ανάρμοστο, συνεισφέροντας στην κατεδάφιση στέρεων φιλιών και όχι στην αναστήλωση της Χώρας .«Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου»

Κάποιοι και δεν είναι λίγοι, δεν κατάλαβαν παντελώς τι συνέβη στο παρελθόν και συνεχίζουν απτόητοι και ανόητοι τις αμετροέπειες τους που δεν συνεισφέρουν στο κοινό καλό.

Ας μη γελιόμαστε όμως «η πιο θανατηφόρα μορφή βίας είναι η φτώχεια» είπε ο Γκάντι. Η φτώχεια και η  έφερε την καταστροφή των βασικών αξιών του βίου μας.

Το  αλάνθαστο δικαστήριο της Ιστορίας θα δώσει απάντηση για τους ενόχους, μια που η ανθρώπινη δικαιοσύνη έχει βαρύτατη αγκύλωση, λόγω ανίατης καθυστέρησης στην απονομή της. Όμως η  ώρα που ζούμε είναι κρισιμότατη για το Έθνος ,με γοργό βηματισμό πρέπει να βγούμε απ’ το τέλμα.

Αν χάσουμε αυτήν την μάχη,  όλοι θα χαθούμε. 

3.- Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ:

 Συνειδήσεις σε αγκύλωση ,αισθήματα διεστραμμένα «ομολογούν» κάτι που είναι αδιανόητο για τον Ελεύθερο Κόσμο, ενώ άλλοι σιωπούν γι’ αυτό το νέο ηθικό ανοσιούργημα. Μας  λένε λοιπόν επίσημα  χείλη : “Κυνική ομολογία :Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ισχύουν για τη μνημονική Ελλάδα1 ”  Το ν’ ακούμε από επίσημα χείλη Ευρωπαίου αξιωματούχου  αυτά τα τρομερά και τα ανήκουστα είναι αδιανόητο. Προσωπικά εύχομαι η είδηση νάναι λάθος, ψέμα, διαβολή. Δεν επιτρέπεται  η Ευρώπη  να «σκέφτεται» έτσι για την Ελλάδα και για τους Έλληνες. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, διαμορφώθηκαν ως επακόλουθο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και των θηριωδιών του Ολοκαυτώματος και κλιμακώθηκαν με την υιοθέτηση της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Παρίσι από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, το 1948. «Η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο»

Πάντα με συνέπαιρνε η ιδέα της ενωμένης Ευρώπης που ιδρύθηκε κατά τα πρότυπα του Διαφωτισμού και της επιγραμματικής εκφράσεως «laissez faire, laissez aller, laissez passer». Πίστευα ότι μετά δύο θηριώδεις Παγκόσμιους Πολέμους και πιστεύω ακόμη, πώς πρέπει να κυβερνά την Ευρώπη « ο ανθρωπισμός» το  πνεύμα, της Γαλλικής Επανάστασης  οι παρακαταθήκες, του Ζαν Μοννέ,  του Ρομπέρ Σουμάν, του Αλτσίντε ντε Γκάσπερι:,  του Ντε Γκολ, του Τσόρτσιλ, του Σπινόζα, του Κοπέρνικου, του Κιουρί, του Λόρκα, του Καμί, του Αντεναουέρ. δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ιδέα  συμπεριφορές, που δεν προσιδιάζουν στην πνευματική μήτρα του παγκόσμιου πνεύματος. Θα τολμούσαν άραγε να σκεφτούν την Ελλάδα εκτός ΕΕ ,κάποιοι αν ζούσαν οι πατέρες του Ευρωπαϊκού Πνεύματος; Όχι βέβαια.

Τολμούν κάποιοι με «υπεροψίαν και μέθην·» εντός και εκτός της Χώρας να  λησμονούν την ιστορία  που εμπνέει την αποστολή μας, ως Έθνους Ελληνικού. Προτιμούν ανοήτως την Ελλάδα, φτωχή και  ανυπεράσπιστη μπροστά στην απειλή που έρχεται έντονη και επιτακτική από την Ανατολή. Όμως  σ’ αυτά τα  χώματα θα κρίνεται πάντα  και θα δοκιμάζεται  το παρόν . Σ’ αυτά τα χώματα θα κρίνονται οι άνθρωποι  που διεκδικούν  τον τίτλο του Έλληνα και του Ευρωπαίου.

Ελπίζω τελικά πώς η Ευρώπη του ανθρωπισμού, θα πάψει τον δογματισμό της, έτσι δεν θα επιτρέψει νέα Δίστομα και Καλάβρυτα που δημιουργεί όχι μόνο ο άφρων  πόλεμος αλλά και η ανθρωπιστική κρίση…

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

* Ο Αντώνης Αργυρός είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Το 2012 διετέλεσε Υπουργός Επικρατείας στην κυβέρνηση Πικραμμένου. Από το 2004 είναι Δικηγόρος και Αναπληρωτής Νομικός Σύμβουλος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με σημαντική επιστημονική δράση, άρθρα και σχόλια σε δικαστικές αποφάσεις δημοσιεύονται στα πιο γνωστά νομικά περιοδικά.