Και λεγόμαστε άνθρωποι με μυαλό και καρδιά και πετάμε στους δρόμους τα μικρά τα παιδιά

Και λεγόμαστε άνθρωποι με μυαλό και καρδιά και πετάμε στους δρόμους τα μικρά τα παιδιά

Διαβάστε ένα άρθρο (συμμετοχή στις "Γνώμες" του NEWS 247) για τις δυο Ελλάδες, εκείνη του μόχθου και της εντιμότητας και εκείνη του υπόκοσμου και της αρπαχτής, με αφορμή την υπόθεση αρπαγής της 4χρονης από Ρομά

“ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ….”1

Το δράμα που ζει ο Ελληνισμός είναι ανήκουστο. Βρίσκεται πια σε πνευματική παρακμή.

Βαρύς ο λόγος.

Τι σχέση άραγε έχουμε εμείς με την ηρωική γενιά του ΟΧΙ του 1940;

Το μόνο σημαντικό φαίνεται πως απασχολεί είναι να εισπράξουμε την απαραίτητη για την λειτουργία του κράτους   δόση των αναγκαστικών δανείων .Τίποτε άλλο….

Ο λαός δεν αντέχει άλλο όμως αυτή την ντροπή:

Πριν λίγο καιρό, αποκαλύφθηκε η ντροπή του «αιματοβαμμένου Κράτους της Μανωλάδας», η δουλεία στην διαχρονική της έννοια  δίπλα μας. Συγκινηθήκαμε, φωνάξαμε λίγες ώρες και μετά σιωπήσαμε. Στη Νέας Μανωλάδα Ηλείας, αποκαλύφθηκε ένα τόπος δουλείας   με την δολοφονική επίθεση κατά του Αιγύπτιου εργάτη γης, τον οποίον οι «άνθρωποι – αγρίμια-ανθρωποφύλακες» της περιοχής, έσυραν «κρεμασμένο» στη πόρτα αυτοκινήτου τους πριν τον πετάξουν αναίσθητο και αιμόφυρτο στην άκρη του δρόμου. Η κατάσταση δουλείας είχε διαμορφωθεί με πλήρη γνώση των αρχών και των αρχόντων της περιοχής. Χάθηκαν οι φυσικοί και κυρίως ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος από την δημοσιότητα. Κρύφτηκαν οι πραγματικοί ένοχοι, κανείς δεν ασχολήθηκε με την αδιαφορία και αναλγησία των Κρατικών Λειτουργών που έπρεπε  να διασφαλίσουν την νομιμότητα στη περιοχή. Αυτοί δεν μπήκαν σε διαθεσιμότητα. Όλα τώρα εκεί κυλούν ήρεμα.

Πριν λίγο, θρηνήσαμε την ανήκουστη δολοφονία στον Πειραιά ενός νέου ανθρώπου, του Π. Φύσσα. Ένας αθέατος φριχτός κόσμος βαρβαρότητας αποκαλύφθηκε. Αλήθεια κανείς θεσμικά αρμόδιος δεν έμαθε και δεν γνώριζε, τι συνέβαινε δίπλα μας και έτσι αφέθηκε αυτό το φοβερό εφιαλτικό «σύστημα» να λειτουργεί;

Σιωπούσαμε «περιμένοντας τους βαρβάρους»!

Δεν πέρασε καιρός κι ένας ξανθός άγγελος, ένα μωράκι βρέθηκε κλεμμένο, έτοιμο να πουληθεί με όλα τα αναγκαία δημόσια έγγραφα στα χέρια των «κακούργων» που το είχαν κλέψει. Η υπόθεση του 4χρονου κοριτσιού που ζούσε σε καταυλισμό Ρομά στα Φάρσαλα και εμφανιζόταν ως παιδί τους εξελίσσεται σε αποκάλυψη δικτύου εμπορίας παιδιών.

Μάλιστα οι «κακούργοι» ομολόγησαν ότι είχαν κλέψει το παιδί (και όχι μόνο αυτό) για να παίρνουν… επίδομα τέκνου!

ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ  ΘΑ ΕΛΕΓΧΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ;

1. Πώς κατάφεραν οι δύο συλληφθέντες  να αποσπάσουν ληξιαρχική πράξη γεννήσεως για την 4χρονη από το Δήμο Αθηναίων;

2. Πώς κατάφεραν να εκδώσουν ΑΦΜ στο όνομά της, προκειμένου  να λαμβάνουν το επίδομα τέκνων;

3. Πώς μπορούσε η 40χρονη εγκληματίας να ανοίγει οικογενειακές μερίδες σε διάφορους δήμους, εμφανιζόμενη να έχει αποκτήσει, αντίστοιχα, τρία παιδιά μέσα σε πέντε μήνες και άλλα τρία, μέσα σε 3,5 μήνες;

Όπως προκύπτει, η συγκεκριμένη υπόθεση με την έκνομη δραστηριότητα των δύο τσιγγάνων κρατούσε κρατά  καλυμμένο, πίσω της, ένα ακόμα σκάνδαλο διαφθοράς στο ελληνικό Δημόσιο. Τα στραβά μάτια της Πολιτείας απέναντι στην αθλιότητα και την ανθρώπινη εκμετάλλευση και η σιωπή των τοπικών παραγόντων, συνεχίζονται με προκλητικό τρόπο, υιοθετώντας με την στάση τους, την ασυδοσία των ντόπιων μαφιόζων και εγκληματιών.

Έτσι φαίνεται για μια ακόμα φορά πως υπάρχουν δυο Ελλάδες, η Ελλάδα του μόχθου, η Ελλάδα της στέρησης, της  εντιμότητας, η Ελλάδα του πόνου και η άλλη Ελλάδα, η Ελλάδα του υπόκοσμου, της αρπαχτής, της δήθεν διαφάνειας ,της αδιαφορίας στο τι γίνεται στη Κοινωνία που στενάζει.

Δεν βλέπω, δεν άκουσα καμιά Δημόσια φωνή για την συντριβή της ανομίας των επιόρκων κρατικών αξιωματούχων, ώστε να βρεθούν άμεσα στα ιδία κελιά των φυλακών όπου ανήκουν όσοι παραβιάζουν το  Σύνταγμα και τον Νόμο, δηλαδή τις Αρχές της Δημοκρατικής κοινωνίας. Το ναζισμό και φασισμό, που σκληρά πολέμησαν οι πρόγονοι μας, τον γεννά και τον τρέφει πρωτίστως η ανομία και ατιμωρησία εκείνων που έχουν το καθήκον «να φυλάνε Θερμοπύλες». Αυτοί οι φύλακες πρέπει να κλαίνε μαζί μας για τον ξανθό άγγελο που κλάπηκε για πουληθεί, για το παλληκάρι που σφαγιάστηκε άδικα, για τους ξένους εργάτες που ντουφεκιστήκαν στην Μανωλάδα.

Φαίνεται όμως πως είχε δίκιο  η νόνα (γιαγιά) μου η Πόπη Πανά όταν μου έλεγε:

«AΛΛΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΔΙΑ»

1 ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ : «ΚΑΙ ΛΕΓOΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ» Κώστας Χατζής

* Ο Αντώνης Π. Αργυρός είναι δικηγόρος στον Άρειο Πάγο. Το 2012 διετέλεσε Υπουργός Επικρατείας στην κυβέρνηση Πικραμμένου. Από το 2004 είναι Δικηγόρος και Αναπληρωτής Νομικός Σύμβουλος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με σημαντική επιστημονική δράση, άρθρα και σχόλια σε δικαστικές αποφάσεις δημοσιεύονται στα πιο γνωστά νομικά περιοδικά.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα