Γιατί κινδυνεύουμε διαρκώς να μας πετάξουν έξω από κάτι;

Οι Ευρωπαίοι κρατούν εδώ και καιρό ένα κοντάρι με ένα καρότο μπροστά από το πρόσωπο της ελληνικής Κυβέρνησης. Παρά τις Κασσάνδρες που σε κάθε ευκαιρία προφητεύουν ότι :”θα μας πετάξουν έξω”, οι εταίροι μας δείχνουν σταθερότητα και σοβαρότητα. Το ίδιο κάνουν και οι Αμερικάνοι. Ούτε εκείνοι θέλουν αποσταθεροποίηση την ευρωζώνη ενώ “ζυγίζουν” περισσότερο τη γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας. Παρά το γεγονός ότι η στήριξη είναι δεδομένη, η Κυβέρνηση συνεχίζει να ακροβατεί επί ξυρού ακμής και μονίμως βρισκόμαστε σε κίνδυνο να μας “πετάξουν έξω” από κάτι.

Στο πάρα πέντε αποφύγαμε την έξοδο μας από τη ζωνη “Σενγκεν”. Πολλοί είχαν σπεύσει να τοποθετηθούν “ελαφρά τη καρδία” απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αγνοώντας τις πραγματικές συνέπειες που θα είχε μια τέτοια εξέλιξη. Μεταξύ αυτών και ο Πρωθυπουργός που είχε δηλώσει στην κρατική τηλεόραση  αλλά και σε πρωινάδικο ιδιωτικού σταθμού, ότι είναι “μικρό το κακό” μιας αποβολής από τη “Σένγκεν”, για να προσθέσει  ότι η Δανία έχει φύγει δύο φορές.

Ο Πρωθυπουργός θεωρούσε στο παρελθόν ότι η απειλή της εξόδου από τη “Σένγκεν” ήταν μια μπλόφα, αντίστοιχη αυτής της εξόδου από την ευρωζώνη. Ευτυχώς φαίνεται να έχει αλλάξει εντελώς γνώμη καθώς στην ομιλία του πριν την ψήφιση του προϋπολογισμού δήλωσε ότι η Κυβέρνησή του διέψευσε “τις Κασσάνδρες της οικονομίας και τα παπαγαλάκια του Σένγκεν”. Κατηγόρησε μάλιστα αυτούς που υπερψήφισαν το “Μνημόνιο Τσίπρα” το καλοκαίρι για έλλειψη συναίνεσης, λέγοντας ότι “σε όλες τις μάχες μόνοι μας ήμασταν, με τον ελληνικό λαό”.

Η χώρα βεβαίως βρίσκεται εκτός του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας. Δεν επωφελείται δηλαδή από το φθηνό χρήμα με το οποίο ο “σούπερ” Μάριο Ντράγκι, έχει πλημμυρίσει την Ευρώπη. Μια διαδικασία που θα μπορούσε να βελτιώσει δραστικά τις συνθήκες ρευστότητας στην Ελλάδα αλλά και να επιτρέψει την επάνοδο στις αγορές.

Ήταν γνωστό εξαρχής ότι η Ελλάδα θα μπορεί να ενταχθεί στην ποσοτική χαλάρωση εφόσον βρίσκεται σε πρόγραμμα και το ακολουθεί. Το ξαναείπε μάλιστα εμφατικά προχθές ο Αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, Βίτορ Κοστάνσιο.

Η αέναη διαπραγμάτευση της ελληνικής Κυβέρνησης αρέσει σε μεγάλο κομμάτι των πολιτών. Δυστυχώς όμως αποτελεί τον βασικό παράγοντα στραγγαλισμού της οικονομίας. Οι επιχειρήσεις, ιδίως οι μικρομεσαίες, στενάζουν υπό την έλλειψη ρευστότητας. Χωρίς να έχει εναλλακτική, η Κυβέρνηση κωλυσιεργεί και στερεί από την ελληνική οικονομία τη δυνατότητα φθηνού χρήματος, που τόσο έχει ανάγκη. Έχει ανάγκη από χρήμα γενικώς, εδώ που τα λέμε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τελικά κάνει όλα όσα ζητούν οι Ευρωπαίοι και σίγουρα περισσότερα από όσα έκαναν τελικά οι προηγούμενοι. Τα κάνει βεβαίως απρόθυμα και αυτό είναι κομμάτι του πολιτικού του σχεδιασμού. Έτσι νομίζει ότι θα είναι μικρότερο το πολιτικό κόστος των αποφάσεων του. Οι μαζικές αντιδράσεις όμως μόλις 2 μήνες μετά τις εκλογές, δείχνουν κάτι εντελώς διαφορετικό. Σε κάθε περίπτωση αυτή η πρακτική των καθυστερήσεων διαλύει κάθε προοπτική που επιχειρούν να δημιουργήσουν οι εταίροι μας και επιδεινώνει την ήδη κακή κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας. Τα όποια οφέλη, εξανεμίζονται μέχρι να αποφασίσουμε να κάνουμε με το στανιό όσα συμφωνήσαμε.

Το έχει πει πολύ εύστοχα ο Αμερικανός γκουρού του management  Tom Peters “αν παρουσιασθεί ένα παράθυρο ευκαιρίας, μην κατεβάζεις τα στόρια”. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε για πολύ με αυτόν τον τρόπο. Εμείς έχουμε κατεβάσει ρολά. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποφασίσει να ακολουθήσει αυτό τον δρόμο -τον δρόμο των μνημονίων όπως θα κατήγγειλαν άλλοτε οι ίδιοι-  ας το κάνει αλλά χωρίς παλινωδίες. Δεν έχει νόημα να ταλαιπωρείται ένας ολόκληρος λαός χωρίς αποτέλεσμα.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)