Ποιος φοβάται το μεγάλο συνασπισμό;

Την ώρα που το Μαξίμου προσπαθεί επισήμως να σταματήσει την εκλογολογία και μαζί της τη συζήτηση για το ενδεχόμενο κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού, οι ίδιες οι πράξεις, δηλώσεις και προαναγγελίες υπουργών και βουλευτών “μυρίζουν” εκλογές. Και το ερώτημα τι θα συμβεί σε περίπτωση που αυτές όχι απλά δε δώσουν αυτοδυναμία, αλλά τα ποσοστά των κομμάτων είναι τέτοια που καθιστούν σχεδόν αδύνατο το σχηματισμό κυβέρνησης, είναι θεωρητικό αυτή τη στιγμή, δεν αποκλείεται όμως να απασχολήσει τον πολιτικό κόσμο πρακτικά στο όχι και τόσο απώτερο μέλλον.

Ποιος φοβάται το μεγάλο συνασπισμό; Η απάντηση είναι όλοι, ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται σε τροχιά νίκης μετά την πρωτιά των ευρωεκλογών, δεν θέλει να γίνεται αυτή η συζήτηση. Η Κουμουνδούρου έχει φυσικά ούτως ή άλλως το πρόβλημα έλλειψης πιθανών συμμάχων, με το ΚΚΕ να αρνείται πεισματικά την ιστορική ευκαιρία για μία κυβέρνηση της αριστεράς, τη ΔΗΜΑΡ υπό εξαφάνιση, τους Ανεξάρτητους Έλληνες να αποτελούν κάθε άλλο παρά ιδανική περίπτωση κυβερνητικού εταίρου, το ΠΑΣΟΚ να κάνει ανοίγματα προς τα αριστερά βλέποντας που πηγαίνει το πράγμα, αλλά με τη συνεργασία μαζί του να αποτελεί όπως καλά γνωρίζουν στο ΣΥΡΙΖΑ μία παγίδα χειρότερη ίσως και από το μεγάλο συνασπισμό.

Η συζήτηση όμως για κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού κρύβει τον κίνδυνο απωλειών προς τα αριστερά σε μία στιγμή που ούτως ή άλλως ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει διλήμματα πολιτικής στρατηγικής: Ο ΣΥΡΙΖΑ του 26% δεν εκφράζει μόνο αριστερούς ψηφοφόρους και χρειάζεται τη στήριξη πιο κεντρώων εκλογικών ακροατηρίων, χωρίς από την άλλη να έχει την πολυτέλεια διαρροών εξ αριστερών αφού το δίλημμα άλλωστε “πρώτη φορά αριστερά ή μία ακόμη χαμένη ευκαιρία” είναι ισχυρό.

Το ΠΑΣΟΚ φυσικά δεν έχει κανένα συμφέρον από ένα σενάριο μεγάλου συνασπισμού, εκτός αν ούτε τα δύο μεγάλα πλέον κόμματα δεν μπορούν να συγκροτήσουν κυβέρνηση και η συζήτηση στραφεί πλέον σε μία κυβέρνηση “εθνικής ενότητας”- και εκεί τη στρέφει η Χαριλάου Τρικούπη.

Για τη Νέα Δημοκρατία και ειδικότερα για το Μαξίμου, το πρόβλημα είναι πως αφενός η συζήτηση αυτή εκλαμβάνεται ως ομολογία ήττας και αφετέρου πως σε τέτοια περίπτωση θα προκύψει το ερώτημα εάν είναι δυνατή μία κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού με τον Αντώνη Σαμαρά να παραμένει στην ηγεσία του κόμματος. Όσοι βέβαια θέτουν σήμερα το ζήτημα αυτό δεν το κάνουν για αυτούς τους λόγους, αλλά απλά γιατί βλέπουν μακριά με ρεαλισμό.

Εάν δεν υπάρξει κάποια συγκλονιστική ανατροπή στο πολιτικό σκηνικό, όποιο και να είναι το πρώτο κόμμα, η δημιουργία κυβέρνησης θα αποτελέσει δύσκολο σταυρόλεξο μετά τις επόμενες εθνικές κάλπες. Τότε ή θα πρέπει να γίνει μία συζήτηση με εντελώς διαφορετικούς όρους από τη σημερινή πολιτική και πολωτική αντιπαράθεση ή θα πάμε σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις, ένα σενάριο που ουδείς και κυρίως το δεύτερο κόμμα και τα μικρότερα εύχεται και που οι εταίροι και δανειστές ξορκίζουν. Από την άλλη, η πόλωση των ευρωεκλογών θα ενταθεί ακόμη περισσότερο όταν η χώρα μπει για τα καλά σε τροχιά εθνικών εκλογών και την επόμενη ημέρα θα είναι δύσκολο οι αντίπαλοι που αντήλλαξαν βαριές κουβέντες να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να συνεννοηθούν. Πάνω σε ποιες γραμμές θα μπορούσαν να συμφωνήσουν άλλωστε, με τα σημερινά τουλάχιστον δεδομένα; Από την άλλη ποιος μπορεί να πάρει εύκολα την ευθύνη της ακυβερνησίας;

Οι κυβερνήσεις μεγάλου συνασπισμού δεν είναι ασύνηθες φαινόμενο στην Ευρώπη. Η Γερμανία κυβερνάται αυτή τη στιγμή από μία grosse Koalition και έχει ζήσει τέτοια σχήματα στο παρελθόν. (Σημείωση: Ο δεύτερος εταίρος σε αυτές τις κυβερνήσεις υφίσταται μεγάλο πολιτικό κόστος). Από την άλλη υπάρχει το μοντέλο της ιταλοποίησης της πολιτικής ζωής, στο οποίο μάλλον παραπέμπουν οι τάσεις στο σημερινό πολιτικό σκηνικό, επιβεβαιώνοντας το una faccia, una razza. Ποιο από τα δύο σενάρια θα ζήσουμε στην Ελλάδα, θα φανεί εκ των πραγμάτων.

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε στο Τμήμα Δημοσιογραφία και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει εργαστεί στην Απογευματινή και καλύπτει το κυβερνητικό ρεπορτάζ για την Ελευθεροτυπία. Ως πολιτική συντάκτρια καλύπτει για το News247.gr το χώρο της κεντροδεξιάς.