Τα λάθη του ΔΝΤ και του Σόιμπλε

default image

Το Ταμείο ομολογεί πάλι λάθη και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών αποφεύγει ένα ακόμη. Αρκεί όμως αυτό;

Εχει καταντήσει πλέον ρουτίνα: Το ΔΝΤ παραδέχθηκε (πάλι) λάθος στο ελληνικό πρόγραμμα. Βέβαια του Ταμείου του φταίγανε τα συμφέροντα (των εργαζομένων υποθέτουμε), αλλά η ομολογία ήταν σαφής: Κακώς επιμείναμε σε τόσο υψηλούς στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων. Και κακώς -προσθέτουμε εμείς- τους αποδέχθηκαν και οι δικοί μας κυβερνώντες.

Από την άλλη ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κατά τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά απέφυγε ένα ακόμη λάθος, παρεμβαίνοντας προκειμένου να μην επιβληθούν κυρώσεις σε Ισπανία και Πορτογαλία για τα ελλείμματα. Μία κίνηση που και ο γερμανικός τύπος στηλίτευσε ως πλήρη αντίθεση με τη σκληρή στάση του έναντι της Ελλάδας.

Αρκεί όμως το ΔΝΤ να παραδεχθεί (ξανά μανά) τα λάθη του και ο Σόιμπλε να αποφύγει ένα ακόμη λάθος; Αλλάζει κάτι στη διαχείριση της κρίσης, στον απόηχο και του Brexit; Πολύ θα το επιθυμούσαμε, αλλά πολύ αμφιβάλλουμε. Άλλωστε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έκανε αυτή τη χάρη σε Ισπανία και Πορτογαλία για πολιτικούς κυρίως λόγους, δηλαδή για χατήρι του Ραχόι και για να μην αμφισβητηθεί η επιτυχία της γερμανικής εμπνεύσεως μνημονιακής πολιτικής της λιτότητας.

Κι εξάλλου, το ότι δεν τιμωρήθηκαν (προς το παρόν) οι δύο αυτές χώρες, δεν αλλάζει σε τίποτε τη γενικότερη κατεύθυνση αυτής της πολιτικής ως ενός μονόδρομου, που οδηγεί όμως στην πραγματικότητα σε τοίχο.

Η παρέμβαση Σόιμπλε συνιστά επιπλέον μία ακόμη απόδειξη της γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη. Μόνο που όσο αυτή συνεχίζεται απροκάλυπτη και ισοπεδωτική, γυρνάει μπούμερανγκ στην ίδια την Ευρώπη.

Το Βερολίνο εν τω μεταξύ συνεχίζει την προσπάθεια να πείσει την Ιταλία να κουρέψει καταθέσεις αντί να επιχειρεί να παρακάμψει τους (επίσης γερμανικής εμπνεύσεως) κανόνες και να δώσει 400 δισ ευρώ για τη διάσωση των τραπεζών της. Δύσκολο όμως να πειστεί ο Ρέντσι να αυτοκτονήσει πολιτικά: Έχει άλλωστε ένα ισχυρό όπλο εκβιασμού στα χέρια του, καθώς κανόνι στις τεράστιου μεγέθους ιταλικές τράπεζες δε θα άφηνε ανεπηρέαστο κανέναν στην Ευρώπη, ούτε τη Γερμανία.

Όμως η κυρίαρχη πολιτική στην Ευρώπη δεν έχει (ακομη και ίσως ούτε και στη συνέχεια) αλλάξει. Παρόλο που υποτίθεται πως οι έξυπνοι μαθαίνουν από τα λάθη τους. Αλλά όταν για τα δικά σου λάθη πληρώνουν οι λαοί, πως να μάθεις;

*της Βίκυς Σαμαρά, αρχισυντάκτριας του Πολιτικού Τμήματος του NEWS 247

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα