Όσο περισσότερη Δημοκρατία γίνεται

Δημοκρατία, κατά το γνωστό απόφθεγμα, είναι όταν σου χτυπάει κάποιος την πόρτα τα ξημερώματα, να ξέρεις ότι είναι ο γαλατάς.

Την αποκατάσταση αυτής της βεβαιότητας γιορτάσαμε χθες, για 42η φορά. Κι όμως, είναι διάχυτο στη χώρα το συναίσθημα πως αυτή η Δημοκρατία δεν είναι αρκετή, καθώς όλο και περισσότεροι Έλληνες νιώθουν πως δεν τους εκπροσωπεί και δεν τους υπερασπίζεται, πως ειδικά στα χρόνια των μνημονίων οι αποφάσεις λαμβάνονται έξω από το πεδίο της δημοκρατικής νομιμότητας, πως οι έννοιες της Δικαιοσύνης και της Ισότητας (θεμέλια μίας Δημοκρατίας) καταπατούνται όλο και πιο βάναυσα.

Δημοκρατία είναι βέβαια και το χειρότερο πολίτευμα που έχουμε δοκιμάσει, με εξαίρεση όλα τα άλλα. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Να μην υποτιμάμε τις δημοκρατικές νίκες που ως χώρα κερδίσαμε. Αλλά και να ζητάμε περισσότερη, καλύτερη, βαθύτερη Δημοκρατία. Γιατί ο αγώνας αυτός δε σταματά ποτέ.

Μετά τη χθεσινή επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός ανοίγει σήμερα τη συζήτηση για μία Αναθεώρηση του Συντάγματος μπολιασμένη με πολλές προσδοκίες. Το Σύνταγμα, η θεσμική ραχοκοκαλιά της Δημοκρατίας μας, πράγματι πρέπει να ιδωθεί ξανά και υπάρχουν σημεία όπως ο επαίσχυντος νόμος περί ευθύνης υπουργών στα οποία δεν μπορεί κανείς να φανταστεί ότι θα υπάρξουν πολιτικά κόμματα που θα διαφωνήσουν.

Οι θεσμοί όμως, τα συντάγματα και οι νόμοι, συχνά εξευτελίζονται στην πράξη από την άσκηση της εξουσίας. Η έννοια της Δημοκρατίας εξευτελίζεται με τη νομοθέτηση μέσω Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, με τα πολυσέλιδα κατεπείγοντα που δε διαβάζει κανείς, με την αύξηση των ανισοτήτων ακόμη περισσότερο τα τελευταία έξι χρόνια, με τη μόνιμη καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων, με τη συνέχιση της διαπλοκής.

Μία νέα Μεταπολίτευση έχει λοιπόν νόημα, μόνο αν αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα. Διαφορετικά, δυνάμεις αντιδημοκρατικές θα προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι υπάρχουν άλλες λύσεις. Αλλά όπως είπαμε, η Δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα με εξαίρεση όλα τα άλλα.

Κι έπειτα στη Δημοκρατία, το παιχνίδι δεν το ορίζουν μόνο οι κυβερνώντες. Οι πολίτες έχουμε το δικαίωμα να διαδηλώσουμε, να οργανωθούμε, να δραστηριοποιηθούμε. Γιατί στη Χούντα ο λαός φοβάται την κυβέρνηση, ενώ σε μία Δημοκρατία η κυβέρνηση (πρέπει να) φοβάται το λαό.

*της Βίκυς Σαμαρά, αρχισυντάκτριας του Πολιτικού Τμήματος του NEWS 247