Η γερμανική κατοχή στην Αττική: Η παραλία του θανάτου και τα κρυμμένα τούνελ

Η γερμανική κατοχή στην Αττική: Η παραλία του θανάτου και τα κρυμμένα τούνελ

Πετώντας πάνω από τα σημάδια της γερμανικής κατοχής στην Αττική - Ένα πέρασμα από τα πολυβολεία της Ραφήνας με το δίκτυο των τούνελ τους

H παραλία Μαρίκες βρίσκεται περίπου 1,5 χιλιόμετρο νότια από το λιμάνι της Ραφήνας και είναι γνωστή σε πολλούς Αθηναίους, καθώς είναι μια αμμώδης, ήσυχη, φυσική και ελεύθερη παραλία.

Η ιδιαιτερότητα της παραλίας ενισχύεται από την ύπαρξη παράκτιας βλάστησης με άρκευθους, σχίνους και παράκτια φρύγανα, καθώς και δασικής έκτασης που παρεμβάλλεται ανάμεσα στην ακτή και την αστικοποιημένη περιοχή. Μια περιοχή ευλογημένη από τη φύση που όμως την περίοδο του 1941-42, είχε βαφτεί με αίμα.

Εκείνη την περίοδο οι Ιταλοί είχαν χτίσει εδώ τα πολυβολεία τους ενώ δημιουργήθηκε ένα τούνελ που συνέδεε τη χερσόνησο του Ασκηταριού με το Οχυρό της Ραφήνας. Το συγκεκριμένο Οχυρό είχε κυρίαρχο ρόλο στα αμυντικά σχέδια των γερμανών και των συμμάχων, ενώ τα πολυβολεία και οι αμυντικές θέσεις στις Μαρίκες, στον Άγιο Νικόλαο και το Πανόραμα συνδέονταν μεταξύ τους με υπόγεια τούνελ.

Στις Μαρίκες, το πολυβολείο χτίστηκε εκεί που έστεκε το σπίτι της Μαρίκας και της Κατίνας Χίλμπερτ. Η παραλία είχε ναρκοθετηθεί, ενώ πολυβολείο χτίστηκαν και στις δύο άκρες της μεγάλης παραλίας, κάτω από τον λόφο του Ασκηταριού και δίπλα στο οίκημα. Ένας μεγάλος προβολέας φώτιζε τη θάλασσα, ενώ όπως είπαμε, τα τούνελ επέτρεπαν στους στρατιώτες να μεταφέρονται στις θέσεις. Τον Οκτώβριο του 1944, οι Γερμανοί εγκατέλειψαν τη Ραφήνα.

Τα κανόνια πουλήθηκαν για παλιοσίδερα, οι κατασκευές διαλύθηκαν και τα τούνελ λησμονήθηκαν. Όπως γράφει ο Αντώνης Λαζαρής, καθηγητής από την περιοχή της Ραφήνας, το ένα πολυβολείο μετατράπηκε σε μικρό ναό ως ανάμνηση της σωτηρίας των 20 Ραφηνιωτών που στις 17 Ιουλίου 1944 συνελήφθησαν από τους Γερμανούς. Από τους 21 που συνολικά έπιασαν οι Γερμανοί, μόνο ένας, ο κ. Αλεξανδρίδης, σκοτώθηκε από τους κατακτητές όταν “τόλμησε” να διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες κράτησής τους. και, μάλιστα, μιλώντας στη γλώσσα των κατακτητών.

Δείτε το drone βίντεο του haanity:

Περισσότερα για τα τούνελ της Ραφήνας αλλά και τα πολεμικά καταφύγια της Αττικής, μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Κυρίμη, “Τα Καταφύγια της Αττικής: Μια περιήγηση στη μυστική, υπόγεια Αττική”.

“…Η επόμενη εποχή που δίνει καταφύγια είναι η γερμανική κατοχή 1941-1944. Οι Γερμανοί έφτιαξαν τα περισσότερα κυρίως παραλιακά, Ραφήνα, Βούλα, Βουλιαγμένη, διότι πάντα είχαν το φόβο επικείμενης απόβασης των Συμμάχων. Οπότε όπου υπάρχουν μεγάλα οχυρωματικά έργα, υπάρχει συνήθως κι ένα μεγάλο καταφύγιο. Τα γερμανικά καταφύγια μάλιστα διατηρούνται σε πάρα πολύ κατάσταση, μερικά νομίζεις ότι χτίστηκαν χθες”, παρατηρούσε ο κ. Κυρίμης μιλώντας στο News 24/7.

Για να καταλάβει όμως την ιδιαιτερότητα της περιοχής πάνω από την οποία “πετάξαμε”, αξίζει να σημειωθεί ότι κοντά στην παραλία Μαρίκες βρίσκεται όπως αναφέραμε και παραπάνω το Ασκηταριό, ένας πραγματικά αξιοσημείωτος αρχαιολογικός χώρος. Ο Δημήτρης ο Θεοχάρης, αρχαιολόγος από τη Σκύρο, ήταν ο άνθρωπος που έφερε στο φως τον ξεχαμένο κόσμο του Ασκηταριού, έναν κόσμο που όμως από το 1954 και μετά, από όταν δηλαδή ο Θεοχάρης πήρε μετάθεση για τη Θεσσαλία, το τούνελ βυθίστηκε ξανά στη λήθη του χρόνου.

Τα τελευταία δύο χρόνια οι αρχαιολόγοι προσπαθούν ξανά να συνδέσουν την περιοχή με την Πρωτοελλαδική εποχή, όταν δημιουργήθηκε στην περιοχή αυτή ο Πρωτοελλαδικός οικισμός του Ασκηταριού. Αξίζει άλλωστε να σημειωθεί πως στο Ασκηταριό, έγιναν οι πρώτες απόπειρες μεταλλουργίας στην Ελλάδα κατά την Πρωτοελλαδική Εποχή.

Πηγή βίντεο drone: haanity

Περισσότερα βίντεο: facebook.com/haanity

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα