Για αρκετούς η προσγείωση του 18χρόνου τότε Δυτικογερμανού Ματίας Ρουστ στην Κόκκινη Πλατεία, πριν από ακριβώς 30 χρόνια, ήταν το πρώτο ορατό κομμάτι στο ντόμινο κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης.
Έχοντας αποκτήσει δίπλωμα ερασιτέχνη πιλότου πρόσφατα ο Ρουστ ξήλωσε τα επιπλέον καθίσματα σε ένα Τσέσνα και τα αντικατέστησε με έξτρα δεξαμενές καυσίμων και ξεκίνησε ένα ταξίδι που ξεκίνησε από το Αμβούργο για περάσει από Ισλανδία και Σκανδιναβία πριν καταλήξει να προσγειωθεί στην καρδιά της πρωτεύουσας της Σοβιετικής Ένωσης, την Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας.
Το πρωί της 28ης Μαΐου του 1987 ενημέρωσε τον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου του Ελσίνκι ότι ο επόμενος προορισμός του θα ήταν η Στοκχόλμη. Όπως δήλωσε ο ίδιος ακόμη και εκείνη την στιγμή δεν ήταν σίγουρος για το που ήθελε να πετάξει. " Πήρα την τελική μου απόφαση μισή ώρα μετά την απογείωση. Έστριψα κατά 170 μοίρες κατευθυνόμενος πλέον προς την Μόσχα". Σε λίγη ώρα είχε χαθεί από τα ραντάρ ενώ είχε χαθεί και η δυνατότητα επικοινωνίας με το Ελσίνκι.
Έχοντας περάσει στον σοβιετικό εναέριο χώρο, εκεί που σήμερα βρίσκεται η Εσθονία, ο Ρουστ ήρθε αντιμέτωπος με δύο MiG του Κόκκινου Στρατού. " Πέρασαν τόσο κοντά μου που μπόρεσαν να δω το πρόσωπο των πιλότων και φυσικά το κόκκινο αστέρι στο φτερό". Ο τρόμος που ένιωσε αρχικά ότι θα κατέρριπταν το τσέσνα έδωσε την θέση του στην έκπληξη όταν είδε τα πολεμικά να αναπτύσσουν ταχύτητα και να χάνονται στον ουρανό.
Λίγη ώρα αργότερα το μικρό λευκό αεροπλάνο θα έκανε κύκλους πάνω από την Κόκκινη Πλατεία, υπό τα έκπληκτα βλέμματα των πολιτών (σ.σ. στην Σοβιετική Ένωση δεν υπήρχαν ιδιωτικά αεροσκάφη). Βρίσκοντας ένα κενό κοντά στην γέφυρα που βρίσκονταν στον καθεδρικό του Αγίου Βασιλείου.
Για δύο ώρες κυκλοφορούσε ελεύθερος καθώς οι αστυνομικοί που βρίσκονταν στην Πλατεία αδυνατούσαν να καταλάβουν τι είχε συμβεί. Καθώς δεν γνώριζαν αγγλικά για να συνεννοηθούν και στο διαβατήριο του δεν υπήρχε σφραγίδα εισόδου στην χώρα θεωρούσαν ότι η προσγείωση του ήταν αποτέλεσμα εσωτερικής πτήσης. Όταν η KGB ανέλαβε δράση όλα ήρθαν στο φως και η γύμνια της Σοβιετικής Ένωσης έκανε τον γύρω του κόσμου.
Τον Σεπτέμβριο του 1987 στην δίκη που πραγματοποιήθηκε στην Μόσχα καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια καταναγκαστικά έργα για παραβίαση των νόμων αεροπλοΐας, του σοβιετικού εναέριου χώρου και για ... χουλιγκανισμό. Δεν μεταφέρθηκε ποτέ σε στρατόπεδο συγκέντρωσης αλλά σε φυλακή ύψιστης ασφαλείας στην Μόσχα για να απελευθερωθεί τελικά στις 3 Αυγούστου του 1988.
Πίσω στην πατρίδα αν και πολιορκήθηκε από δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο δεν παραχώρησε συνέντευξη σε κανέναν πέρα από τους δημοσιογράφους του περιοδικού Stern καθώς η οικογένεια του είχε ήδη πουλήσει τα αποκλειστικά δικαιώματα για την περίοδο του στην Σοβιετική Ένωση στο μέσο για 100 χιλ. μάρκα.
Μέσα στους όρους της απελευθέρωσης του - κίνηση καλής θέλησης των Σοβιετικών που προέκυψε μετά από συνάντηση Ρήγκαν Γκορματσώφ - ήταν να εκτίσει την ποινή του στην Δυτική Γερμανία. Εκεί κατά την διάρκεια της κοινωνικής υπηρεσίας σε νοσοκομείο μαχαίρωσε μία γυναίκα η οποία τον είχε απορρίψει. Οι γιατροί κατάφεραν με δυσκολία να την κρατήσουν στην ζωή και ο Ρουστ καταδικάστηκε σε 2μίση χρόνια φυλακή για απόπειρα ανθρωποκτονίας αλλά απελευθερώθηκε μετά από 15 μήνες.
Το 1994 ο Ρουστ θα επιστρέψει στον τόπο του "εγκλήματος", στην Ρωσία πλέον, και θα επιδιώξει ξανά συνάντηση με τον Γκορματσώφ (σ.σ. η πρώτη λίγο μετά την προσγείωση του). Η συνάντηση δεν έγινε ποτέ αλλά ο Ρουστ παρέμεινε για μικρό διάστημα στην Μόσχα όπου εργάστηκε ως υπάλληλος σε κατάστημα υποδημάτων.
Το 1996 θα ασπαστεί τον Ινδουισμό και θα παντρευτεί την κόρη ενός πλούσιου εμπόρου τσαγιού από την Ινδία. Το φως της δημοσιότητας θα πέσει ξανά επάνω του το 2001 όταν δικαστήριο του επέβαλε πρόστιμο 10.000 μάρκων (σ.σ. τελικά το πρόστιμο μειώθηκε στα 600 μάρκα) για την κλοπή ενός κασμίρ πουλόβερ. Μπλεξίματα με την δικαιοσύνη είχε και το 2005 όταν καταδικάστηκε σε πρόστιμο 1.500 ευρώ για κλεμμένα αγαθά.
Το 2009 αυτοπροσδιορίζονταν ως επαγγελματίας παίκτης πόκερ, ενώ πιο πρόσφατα, το 2012, ανέφερε ότι ότι απασχολούνταν ως αναλυτής επενδυτικής τράπεζας με έδρα της Ζυρίχη.
Μετά από χρόνια είπε για την περιπέτεια του στην Σοβιετική Ένωση: "Μπορεί να τους γελοιοποίησα σε όλο τον κόσμο αλλά βοήθησα κατά κάποιο τρόπο τον Γκορμπατσόφ". Η αλήθεια είναι ότι μετά το γεγονός ο Γκορμπατσώφ προχώρησε σε ευρείες εκκαθαρίσεις στον Σοβιετικό Στρατό, και όχι μόνο.
Σε ότι αφορά το περίφημο, και ιστορικό πλέον Cessna F172P D-ECJB, αρχικά πουλήθηκε σε έκθεση στην Ιαπωνία για να επιστρέψει τελικά στην Γερμανία και να φιλοξενηθεί στο Deutsches Techikmuseum στο Βερολίνο.
Φωτογραφίες: AP Images
.jpg "Summer additions: 8 items για να συμπληρώσετε τα καλοκαιρινά σας looks")