Αφιέρωμα: Οι μεγάλες συγκεντρώσεις της εποχής του Μνημονίου

Από τις 23 Απριλίου 2010, όταν ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ανακοίνωσε στο Καστελλόριζο την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ, ο ελληνικός λαός βγήκε εκατοντάδες φορές στους δρόμους διαδηλώνοντας κατά των σκληρών μέτρων λιτότητας.

Είτε με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, είτε με το ΠΑΜΕ, είτε στα πλαίσια του φαινομένου των “Αγανακτισμένων”, χιλιάδες πολίτες άφησαν πολλές φορές τους καναπέδες τους (ένα από τα σύμβολα της εποχής της φούσκας και της ψευδαίσθησης).

Μπορεί ίσως η αντίδραση σε σχέση με όσα έχουν συμβεί και συμβαίνουν στη χώρα να φαίνεται μικρή, ωστόσο δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν ήταν αναίμακτη, ότι χιλιάδες πολίτες που δεν είχαν συνηθίσει να διαδηλώνουν βρέθηκαν ξαφνικά σε ένα πεδίο μάχης και ότι πότε μέσω της στάσης της αστυνομίας και πότε μέσω του “γνωστού-άγνωστου” θεάτρου, πολλές μαζικές συγκεντρώσεις διαλύθηκαν βίαια.

Ενόψει της νέας μεγάλης συγκέντρωσης, ενάντια στο Μνημόνιο 2, το NEWS 247 θυμάται μερικές από τις σημαντικότερες διαδηλώσεις μετά την προσφυγή της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό ταμείο.

Η τραγωδία της Marfin

Στις 5 Μαΐου 2010 πραγματοποιήθηκε μια μεγαλειώδης συγκέντρωση και πορεία στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στα μέτρα άγριας λιτότητας που είχε ανακοινώσει ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου.

Η μέρα αυτή έμελλε να σημαδέψει την Ελλάδα, καθώς την διαδήλωση, ακολούθησε η τραγωδία της Marfin.

Κουκουλοφόροι πέταξαν μολότοφ στην τράπεζα, που λειτουργούσε παρά την απεργία. Οι στιγμές που ακολουθούν είναι δραματικές, με τους υπαλλήλους να ψάχνουν μάταια τρόπο να ξεφύγουν από την φωτιά και τον καπνό

Ένας άνδρας και δυο γυναίκες, η μία εκ των οποίων έγκυος έχασαν τη ζωή τους. Η τράπεζα δεν άνοιξε ποτέ ξανά, ενώ οι δράστες παραμένουν ασύλληπτοι.

Καμία από τις συγκεντρώσεις που ακολούθησε δεν ήταν τόσο μεγάλη και δεν είχε τόσο παλμό. Θα έπρεπε να περάσει ένας χρόνος άγριας λιτότητας για να δούμε τόσους πολλούς να βγαίνουν ξανά στους δρόμους και να διαδηλώνουν.

Οι φονιάδες των τριών υπαλλήλων της Marfin είχαν εξυπηρετήσει με το παραπάνω όσους θέλουν τους πολίτες κλεισμένους στα σπίτια τους.

H λαοθάλασσα των “Αγανακτισμένων”

Στις 5 Ιουνίου 2011 στα πλαίσια της 2ης Πανευρωπαϊκής κινητοποίησης των “Αγανακτισμένων” πολιτών, πραγματοποιήθηκε μια συγκέντρωση, που όμοιά της είχε χρόνια να δει η Αθήνα.

Στην πλατεία Συντάγματος συγκεντρώθηκαν πάνω από 200.000 άνθρωποι, πλημμυρίζοντας τους γύρω δρόμους.Κάθε κομμάτι της πλατείας ήταν γεμάτο κόσμο. Το πρωτοφανές ανθρώπινο ”κύμα” έδωσε τεράστιο παλμό και έστειλε μήνυμα οργής και αγανάκτησης.

Η πλειοψηφία των συνθημάτων που ακούγονταν είχε ως κεντρικό άξονα την απαξίωση του πολιτικού συστήματος, με τους πολίτες να δηλώνουν προδομένοι και εξαπατημένοι.

Παρά το μέγεθος της διαδήλωσης, η συγκέντρωση ήταν ειρηνική, όλα κύλησαν ομαλά και δεν σημειώθηκαν παρά μικρό εντάσεις.

Αγανάκτηση και… επεισόδια

Στις 15 Ιουνίου οι “Αγανακτισμένοι” παρά τα όσα λέγονταν εκείνες τις ημέρες περί “κόπωσης”, πραγματοποιούν άλλη μια μεγάλη σε όγκο συγκέντρωση, στα πλαίσια και της 24ωρης απεργίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Η διαμαρτυρία ήταν ειρηνική μέχρι τη στιγμή που μια μικρή ομάδα κουκουλοφόρων άρχισε να προκαλεί σοβαρά επεισόδια και η αστυνομία έκανε εκτεταμένη χρήση χημικών για να τους απωθήσει. Δημιουργήθηκαν πολλές εστίες έντασης και τραυματίστηκαν πολίτες αλλά και αστυνομικοί, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.

Μάλιστα αίσθηση προκάλεσαν οι εικόνες με άτομα τα οποία φαίνονταν να μεταφέρουν ρόπαλα μπροστά στα μάτια των αστυνομικών, ενώ η ΕΛΑΣ έκανε λόγο για προβοκάτσια.

Επίθεση από αγνώστους δέχθηκε και ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου , που διακομίσθηκε στο νοσοκομείο.

Οι ακομμάτιστοι πολίτες προσπάθησαν να περιφρουρήσουν τη διαδήλωση τους, με στόχο να μην παρεισφρήσουν οι κουκουλοφόροι. Ενδεικτικό είναι το περιστατικό της ”μάχης” μεταξύ αγανακτισμένων και κουκουλοφόρων που προσπάθησαν να αμαυρώσουν τις κινητοποιήσεις τους.

Ακολούθησαν άγριες συμπλοκές, με τους αστυνομικούς να έχουν εντολή να κρατήσουν αμυντική στάση. Πέταξαν δακρυγόνα, έγινε χρήση χημικών και οι κουκουλοφόροι απάντησαν με ρόπαλα, πέτρες και καδρόνια.

Οι διοργανωτές έκαναν έκκληση από τα μεγάφωνα στους πολίτες να μην εγκαταλείψουν την πλατεία και διαλυθεί η μεγαλειώδης συγκέντρωση. Οι πολίτες ήταν αποφασισμένοι να παραμείνουν και φώναζαν ότι δε θα τους διώξουν οι κουκουλοφόροι.

Το κολασμένο τριήμερο

Στις 27,28 και 29 Ιουνίου, ολόκληρη η Ελλάδα έζησε στιγμές μεγάλης έντασης, λόγω της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος, ενός πακέτου σκληρών μέτρων λιτότητας, που επίσης παρουσιαζόταν ως “αναγκαίο” για να σταθεροποιηθεί η ελληνική οικονομία και ως “μια τελευταία θυσία”.

Μετά από κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις στις 27 και 28, ήρθε η Τετάρτη 29 Ιουνίου, ημέρα που η οργή του κόσμου ξεχείλισε χωρίς αυτό βέβαια να πτοήσει τους βουλευτές που ψήφισαν “ναι” στο Μεσοπρόθεσμο.

Η Βουλή βρέθηκε σε κλοιό διαδηλωτών που είχαν στόχο να εμποδίσουν τη διαδικασία ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος.

Από νωρίς το πρωί είχαμε ένταση, με τραυματισμούς πολιτών, αλλά και επίθεση με γιαούρτι στη βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη .

Τα πρωινά επεισόδια, όπως αποδείχθηκε ήταν απλώς η αρχή, για ό,τι επρόκειτο να επακολουθήσει.

Την ώρα που στη Βουλή εξελισσόταν η συζήτηση για το Μεσοπρόθεσμο, έξω από το κτίριο, στους δρόμους γύρω από το Σύνταγμα ξεσπούσαν βίαιες συγκρούσεις, καθώς οργισμένοι διαδηλωτές εξέφρασαν την αντίθεσή τους στο Μεσοπρόθεσμο και τα σκληρά μέτρα που αυτό φέρνει.

Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν κουκουλοφόροι μετέτρεψαν σε πεδίο μάχης την πλατεία Συντάγματος, με την αστυνομία να κάνει εκτεταμένη χρήση χημικών.

Η αποπνικτική ατμόσφαιρα και οι συγκρούσεις που κράτησαν ώρες, έδιωξαν τους διαδηλωτές από την πλατεία. Εκατοντάδες πολίτες κατέφυγαν στον σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα, όπου εκτυλίχθηκαν σκηνές τρόμου .

Μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, τα επεισόδια γενικεύτηκαν. Το Σύνταγμα θύμιζε βομβαρδισμένο τοπίο, ενώ έγινε πλιάτσικο σε τράπεζα στην Πανεπιστημίου και καταστράφηκαν καταστήματα.

Η κολασμένη ατμόσφαιρα ανάγκασε μεγάλη μερίδα των διαδηλωτών -όσοι είχαν παραμείνει- να φύγουν, την ώρα που οι κουκουλοφόροι συνέχιζαν το καταστροφικό τους έργο.

Η ημέρα ολοκληρώθηκε με την Αθήνα να μετρά τις πληγές της, το κέντρο της πόλης να θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο και τους πολίτες όλης της χώρας να ατενίζουν το μέλλον με μεγαλύτερη απαισιοδοξία.

Ο “πόλεμος” ΠΑΜΕ-κουκουλοφόρων

Αυτό συνέβη στις 20 Οκτωβρίου, όταν και ψηφίστηκε το Πολυνομοσχέδιο. Η ημέρα σημαδεύτηκε από τον θάνατο ενός διαδηλωτή από ανακοπή καρδιάς, αλλά και από πρωτοφανή επεισόδια με διαδηλωτές του ΠΑΜΕ να αποφασίζουν να μείνουν στην πλατεία Συντάγματος και να απαντούν στις επιθέσεις των κουκουλοφόρων.

Στο κέντρο της Αθήνας, είχαν συγκεντρωθεί πάνω από 100.000 πολίτες για να διαδηλώσουν ενάντια στο πολυνομοσχέδιο, για τις μειώσεις μισθών και το πάγωμα των συλλογικών συμβάσεων.

Μέχρι τις 14:30 και ενώ από νωρίς το πρωί το ΠΑΜΕ, που πρόσκειται στο ΚΚΕ, είχε καταλάβει περιμετρικά την πλατεία Συντάγματος με αλυσίδες περιφρούρησης , απαγορεύοντας στον καθένα να εισχωρήσει, η ηρεμία ήταν δεδομένη.

Λόγω της αυστηρής περιφρούρησης του ΠΑΜΕ, τα μπλόκα των εργαζομένων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, είχαν εκτοπιστεί στο κάτω μέρος της πλατείας Συντάγματος, στην οδό Σταδίου την Όθωνος αλλά και την οδό Φιλελλήνων.

Είκοσι λεπτά πριν τις 3 το μεσημέρι, ένα μπλόκο του κινήματος “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ”, προσπάθησε να σπάσει τα μπλόκα του ΠΑΜΕ και να μεταβεί στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη. Αυτό αποτέλεσε την αφορμή για το σκηνικό της βίας  που ακολούθησε.

Τα μέλη του ΠΑΜΕ διαπληκτίστηκαν με το μπλόκο του κινήματος “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ” , όμως γρήγορα στη οδό Βασ. Γεωργίου μπροστά από το ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετανία” πολλοί κουκουλοφόροι κινήθηκαν εναντίον  των διαδηλωτών του ΠΑΜΕ, επιχειρώντας να καταλάβουν το πάνω μέρος της πλατείας.

Τα μπλόκα του ΠΑΜΕ αντιστάθηκαν και ακολούθησε τυφλός πετροπόλεμος  με τις αστυνομικές δυνάμεις να παρατηρούν.

Για τρία τέταρτα άνοιγαν κεφάλια εκτυλίχθηκαν μάχες σώμα με σώμα κουκουλοφόρων και διαδηλωτών του ΠΑΜΕ που φορούσαν κράνη και κρατούσαν τις σημαίες ανάποδα προτάσσοντας τα ξύλινα δοκάρια.

Κεφάλια άνοιξαν από τη βροχή πετρών και μαρμάρων ενώ κινδύνευσε η σωματική ακεραιότητα περαστικών διαδηλωτών που απλά συμμετείχαν στη διαδήλωση. Ενδεικτικό είναι ότι οι κουκουλοφόροι δεν δίστασαν να πετάξουν βόμβες μολότοφ μέσα στην πορεία του ΠΑΜΕ όπου υπήρχαν ηλικιωμένοι και γυναίκες , ενώ στην αντίπερα όχθη και κάποιοι διαδηλωτές του ΠΑΜΕ “απάντησαν” στον πετροπόλεμο, πετώντας μάρμαρα στην πλατεία Συντάγματος, όπου βρισκόταν διαδηλωτές και εθελοντές.

Ασθενοφόρα έφθασαν  στην πλατεία Συντάγματος για να παραλάβουν τους τραυματίες, ενώ εγκλωβισμένοι βρέθηκαν και στα παρακείμενα κτίρια με  τραυματίες να μεταφέρονται, από τη Διδασκαλική Ομοσπονδίας στην οδό Ξενοφώντος.

Όταν ο αριθμός των τραυματιών άρχισε να ανεβαίνει και αφού πέρασαν 45 λεπτά διμοιρίες των ΜΑΤ βγήκαν μπροστά από τα μπλόκα του ΠΑΜΕ και άρχισε να καταδιώκουν τους κουκουλοφόρους που έστησαν οδοφράγματα στην οδό Σταδίου την οδό Φιλελλήνων αλλά και στην οδό Ερμού και Καραγιώργης Σερβίας.

Στις 5 επικράτησε για λίγο ηρεμία ενώ σταδιακά οι δυνάμεις των ΜΑΤ και μέχρι τις 9 το βράδυ με τη συμβολή της ομάδας Δέλτα καταδίωξαν  τους κουκουλοφόρους και τους έδιωξαν προς τη Λεωφόρου Συγγρού . Ακολούθησε επιχείρηση εκκένωσης της πλατεία Συντάγματος και της οδό Πανεπιστημίου.   

Δυστυχώς, ένας 53χρονος, οικοδόμος και μέλος του ΠΑΜΕ, πατέρας δύο παιδιών, ο οποίος είχε μεταφερθεί κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στον “Ευαγγελισμό” άφησε την τελευταία του πνοή από οξύ ισχαιμικό επεισόδιο, που προκλήθηκε από τα χημικά και τα δακρυγόνα που έπεφταν βροχή στην πλατεία Συντάγματος.