Όταν οι Βίκινγκς κατέλαβαν το Παρίσι με 120 πλοία και 5.000 άνδρες

Όταν οι Βίκινγκς κατέλαβαν το Παρίσι με 120 πλοία και 5.000 άνδρες

Ο Ράγκναρ Λόντμπροκ αποτελούσε την "κατάρα" της μεσαιωνικής Αγγλίας και Γαλλίας. Πολιόρκησε τα βασίλεια της Αγγλίας Νορθούμπρια και Ουέσσεξ, ενώ κατακρεούργησε τους Φράγκους στην πολιορκία του Παρισιού.

28 Μαρτίου του 845. Η μέρα κατά την οποία οι Βίκινγκς του θρυλικού Ράγκναρ Λόντμπροκ (ή Λόθμπροκ) καταλάμβαναν το Παρίσι.

Μάλιστα, για να αποχωρήσουν, ο βασιλιάς των Φράγκων, Κάρολος ο Φαλακρός, τους έδωσε το τεράστιο ποσό για την εποχή των τριών τόνων ασημιού, σε 7.000 γαλλικές λίβρες.

Η πρώτη επίθεση είχε γίνει το 799 και ανάγκασε τον Καρλομάγνο να αναπτύξει αμυντικό σύστημα κατά μήκος της βόρειας ακτής, το οποίο ολοκληρώθηκε το 810. Το αμυντικό σύστημα απέκρουσε την επίθεση του 820, μετά τον θάνατο του Καρλομάγνου, αλλά απέτυχε να συγκρατήσει τις ορδές των Βίκινγκς στις μάχες στις περιοχές Frisia και Dorestad το 834.

Μετά από τις λεηλασίες που είχαν προηγηθεί, τον Μάρτιο του 845, 120 πλοία των Βίκινγκς με 5.000 άνδρες μπήκαν στον Σηκουάνα με αρχηγό τον Ράγκναρ. Οι πολεμιστές του Ράγκναρ εισέβαλαν στη Ρουέν, συνέλαβαν 111 στρατιώτες του Φράγκικου στρατού και τους κρέμασαν σε ένα νησί στο Σηκουάνα ως θυσία στον θεό Όντιν, αλλά και για να τρομοκρατήσουν τους αντιπάλους τους.

Τελικά, οι Βίκινγκς εισήλθαν στην πόλη στις 28 Μαρτίου και λεηλάτησαν ο,τι βρήκαν μπροστά τους. Αποχώρησαν μόνο όταν έλαβαν τα λύτρα που ζητούσαν. Ακολούθησαν μάλιστα ακόμη δεκατρείς αποπληρωμές για να μην επιτίθενται. Αν και συμφώνησε να αποσυρθεί από το Παρίσι, ο Ράγκναρ κατέκαψε πολλές περιοχές κατά την αποχώρησή του.

Την ίδια χρονιά, ένας στόλος των Βίκινγκς κατέλαβε και τον Αμβούργο.

Οι Βίκινγκς προέρχονταν από τους Βόρειους Λαούς της Ευρώπης. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα εμφανίσθηκαν ως εξερευνητές, πειρατές, έμποροι, μισθοφόροι (ή και τα τέσσερα μαζί) σε μεγάλο κομμάτι της Ευρώπης. Κοιτίδα τους ήταν η Σκανδιναβία και τέσσερα σημερινά έθνη έλκουν την καταγωγή τους από αυτούς: Νορβηγοί, Σουηδοί, Δανοί, Ισλανδοί. Στο απόγειό τους έφτασαν υπό τον Ράγκναρ Λόθμπροκ.

Ο Ράγκναρ Λόθμπροκ αποτελεί έναν θρύλο της ιστορίας.

Πρόκειται για ήρωα της εποχής που περιγράφεται σε παλιές ιστορίες του Βορρά. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ράγκναρ ήταν η μάστιγα της Γαλλίας και της Αγγλίας κατά τον 9ο αιώνα και ο πατέρας πολλών φημισμένων γιών, όπως του Άιβαρ του Ασπόνδυλου, του Μπιόρν του Σιδηρόπλευρου, του Χάλφνταν Ράγκναρσον, του Σίγκουρντ και του Ούμπα.

Οι παραπάνω άνδρες είναι ιστορικά πρόσωπα, ωστόσο οι ιστορικοί δεν έχουν ακόμη καταφέρει να ταυτίσουν τον ίδιο τον Ράγκναρ με ένα συγκεκριμένο, υπαρκτό πρόσωπο.

Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Ράγκναρ παντρεύτηκε τρεις φορές: Τη Λάγκερθα, τη Θόρα Τάουνχαρτ και την Άσλαγκ. Λέγεται ότι είναι συγγενής με τον δανό βασιλιά Γκάντφρεντ και γιός του σουηδού βασιλιά Σίγκουρντ Ρίνγκ.

Φέρεται να αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς και έγινε ξακουστός μέσα από τις επιδρομές και τις κατακτήσεις του.

Για τον θάνατό του επίσης υπάρχει διχογνωμία. Η μία εκδοχή αναφέρει πως συνελήφθη από τον εχθρό του, τον βασιλιά Αέλα της Νορθούμπρια και εκτελέστηκε σε λάκκο με φίδια.

Η δεύτερη συνδέεται με την πολιορκία και κατάκτηση του Παρισίου, καθώς φέρεται βάσει αυτής, να πέθανε από χολέρα κατά την επιδρομή.

Ο άγνωστος πατέρας των Βίκινγκ ηγετών που εισέβαλαν στην Αγγλία με τον Μεγάλο Παγανιστικό Στρατό το 865:

Οι… “υποψήφιοι” για τον ιστορικό Ράγκναρ είναι οι:

-Βασιλιάς Χόρικ Ι

-Βασιλιάς Ρέτζινφριντ

-Ένας βασιλιάς που ηγήθηκε μέρος της Δανίας και ήρθε σε σύγκρουση με τον Χάραλντ Κλακ

-Ένας Ρέντζιν, ήρωας που επιτέθηκε στο Παρίσι στα μέσα του 9ου αιώνα

-Ο Ρόγκνβαλντ των Χρονικών της Ιρλανδίας

Σε κάθε περίπτωση, το όνομα Ράγκναρ καταγράφεται στα Αγγλο-Σαξονικά Χρονικά και συνδέεται με έναν ηγέτη που προκάλεσε χάος στην Ευρώπη στα μέσα του 9ου αιώνα.

Ο δε μεγαλύτερος γιος του Ράγκναρ, ο Άιβαρ ο Ασπόνδυλος ήταν ο αρχηγός του στρατού των Βίκινγκ την περίοδο 865 – 870 αλλά μετά το 870 εξαφανίστηκε από τις ιστορικές καταγραφές της Αγγλίας. Υπό την ηγεσία του Άιβαρ, και μαζί με τα αδέρφια του, ο Μεγάλος στρατός της Δανίας επιτέθηκε στην Αγγλία επίσης το 865 για να εκδικηθεί για τον θάνατο του πατέρα τους από τον Αέλα της Νορθουμβρίας.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα