Απάντηση των μελών του ΑΡΓΩ στον ΕΟΠΑΕ μετά το ρεπορτάζ του NEWS 24/7

Με κυριακάτικο ρεπορτάζ του, το NEWS 24/7 ανάδειξε τις διαμαρτυρίες θεραπευόμενων και μελών προγραμμάτων απεξάρτησης, ανάμεσά τους η «ΑΡΓΩ» και το ΚΕΘΕΑ.

Στο πλαίσιο του ρεπορτάζ ο ΕΟΠΑΕ απάντησε σε μια σειρά ερωτημάτων, αναφορικά με τις διαμαρτυρίες για την μετακίνηση δύο θεραπευτών και ενός ακόμη μέλους του προσωπικού της “ΑΡΓΩ” σε άλλες δομές, την εφαρμογή του νέου νόμου και τις διαμαρτυρίες αναφορικά με την “ενοποιημένη και ρομποτική αντιμετώπιση που υποβαθμίζει τα προγράμματα”.

Μετά την τοποθέτηση του ΕΟΠΑΕ, τα μέλη του «ΑΡΓΩ» αποφάσισαν να απαντήσουν σε μια σειρά επιχειρημάτων.

«Απάντηση στον ΕΟΠΑΕ – Αποκατάσταση της Αλήθειας»

Ως άνθρωποι που έχουμε βιώσει τη διαδικασία της απεξάρτησης πιο βαθιά από τον καθένα, και ως άνθρωποι που μάθαμε πως βασική προϋπόθεση για να μείνεις μακριά από τη χρήση ουσιών είναι η ειλικρίνεια, οφείλουμε να απαντήσουμε και να αποδομήσουμε τις ανακρίβειες του κ.Θεοχάρη, ξεκαθαρίζοντας πώς έχουν τα πράγματα μετά την έλευση του ΕΟΠΑΕ.

1. Ξεκινώντας από την αναφορά στη «θεραπευτική ασυνέχεια» που, όπως υποστηρίζεται υπήρχε πριν τον ΕΟΠΑΕ – «με ασθενείς(;) που χάνονταν κατά τη θεραπευτική διαδικασία» – θέλουμε να καταθέσουμε τη δική μας εμπειρία από το πρόγραμμα ΑΡΓΩ.

Η θεραπευτική διαδικασία ξεκινά από τον συμβουλευτικό σταθμό (όπου μας υποδέχτηκαν χωρίς ούτε μία ημέρα αναμονής), συνεχίζεται στην θεραπευτική κοινότητα, στο πρόγραμμα εργαζομένων ή στην ομάδα διπλής διάγνωσης (με μέση διάρκεια περίπου ενός έτους), και στη συνέχεια ακολουθεί η φάση της επανένταξης. Αν το μέλος το επιθυμούσε, θα μπορούσε να συνεχίσει στο follow up, το οποίο όμως διαλύθηκε μετά τη μετάθεση της συντονίστριας που είχε την ευθύνη της ομάδας. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με την ομάδα διπλής διάγνωσης, της οποίας η λειτουργία επίσης διεκόπη μετά την απομάκρυνση των υπεύθυνων προσώπων.

Αν όλος αυτός ο κύκλος των δύο και πλέον ετών, με θεραπευτικές ομάδες λεκτικής επικοινωνίας ή σωματικής έκφρασης, τέχνης, αθλητισμό, πολιτιστικές δράσεις, εκδρομές και κοινωνικές εκδηλώσεις σημαίνει για τον ΕΟΠΑΕ «ασυνέχεια», τότε μάλλον κάτι δεν βλέπει σωστά.

Η μόνη πραγματική θεραπευτική ασυνέχεια είναι αυτή που βιώνουμε σήμερα, ως μέλη σε διαδικασία απεξάρτησης, με αναστάτωση και αβεβαιότητα για το αύριο.

2. Ο ΕΟΠΑΕ αναφέρει στην απάντησή του:

«Όλες οι θεραπευτικές μονάδες, κοινότητες, προγράμματα και υπηρεσίες συνεχίζουν να λειτουργούν με την ίδια ακριβώς σύνθεση και διεπιστημονική προσέγγιση.»

Για να ξεκαθαρίσουμε: Ποια ακριβώς “ίδια σύνθεση” εννοεί ο ΕΟΠΑΕ; Μέσα σε μία εβδομάδα μετατέθηκαν αιφνιδιαστικά και βίαια τρεις εργαζόμενοι του ΠΕΘΕΑ ΑΡΓΩ. Αυτού του είδους η βία είναι πλήγμα στη διαδικασία της απεξάρτησης και στις ανάγκες των μελών. Άλλωστε πως μπορεί να διατηρηθεί σταθερή η σύνθεση και η διεπιστημονική προσέγγιση ενός προγράμματος, όταν μετακινούνται εργαζόμενοι με συγκεκριμένο θεραπευτικό ρόλο, γεγονός το οποίο οδηγεί στην πλήρη αλλοίωση του θεραπευτικού σχεδιασμού;

Είχαμε ανάγκη από ανθρώπους που δεν θα μας κρίνουν, που θα μας συμπεριλάβουν ισότιμα, που θα μας αγκαλιάσουν, θα μας αποδεχτούν και θα μας δείξουν το δρόμο όχι με λόγια, νουθεσίες και τσιτάτα, αλλά με την ίδια τη στάση ζωής τους. Και στο ΑΡΓΩ βρήκαμε ακριβώς αυτό. Αυτό που σήμερα προσπαθούν να μας στερήσουν.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν μπορεί να διασφαλιστεί η σταθερότητα της θεραπευτικής σχέσης.

Ο περιορισμένος χρόνος εργασίας των – φυσικά καλοδεχούμενων – νέων εργαζομένων, καθιστά τη συναισθηματική επένδυση τόσο των ίδιων όσο και των υπόλοιπων μελών, από δύσκολη έως αδύνατη. Θα είχε νόημα, συμβατό με τις απαντήσεις που μας δόθηκαν, εάν στις θέσεις που περήφανα παρουσιάζονται ως “νέες θέσεις εργασίας”, απορροφούνταν οι νεοεισερχόμενοι στο χώρο των εξαρτήσεων και όχι άνθρωποι που έχουν στις πλάτες τους δεκαετίες εμπειρίας και προσφοράς.

Γιατί άραγε να αποκρύπτονται τα γεγονότα και να διαστρεβλώνονται όσα εμείς ζούμε στην καθημερινότητά μας;

Και τελικά, όλα αυτά οδηγούν στην πλήρη ακύρωση της σχέσης μεταξύ θεραπευόμενου και θεραπευτή.

3. Ο ΕΟΠΑΕ αναφέρει ότι «για πρώτη φορά οι ωφελούμενοι αποκτούν θεσμοθετημένο βήμα και φωνή.»

Αλήθεια πως; Καταργώντας το δικαίωμα επιλογής της μορφής θεραπείας και του προγράμματος όπου αυτή θα πραγματοποιηθεί;

Εμείς θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι, στην πραγματικότητα, δεν διαθέτουμε πλέον ούτε βήμα ούτε φωνή. Από εδώ και στο εξής, οι συλλογικές και κοινωνικές δράσεις που οργανώναμε μαζί με την ομάδα των συντονιστών μας προσκρούουν σε ένα αδιέξοδο: σε μια απρόσωπη, απομακρυσμένη διοίκηση, χιλιόμετρα μακριά από εμάς. Η αυτονομία της δομής μας και η φιλοσοφία της θεραπευτικής προσέγγισης γκρεμίζονται μέρα με τη μέρα.

Για εμάς, η απεξάρτηση σημαίνει ανθρώπινες σχέσεις, ελευθερία, εμπιστοσύνη, δημιουργικότητα και αγάπη.

Θα το πούμε ξανά: ο νέος νόμος θάβει προγράμματα και κοινότητες που για δεκαετίες έσωσαν ανθρώπινες ζωές. Κι αν οι δικές μας εμπειρίες δεν μετράνε, υπάρχουν και οι επίσημοι απολογισμοί για να το αποδείξουν.

Ο ΕΟΠΑΕ δεν κάνει απλώς λάθος. Λέει ψέματα. Και τα ψέματα αυτά πληγώνουν ανθρώπους που παλεύουν καθημερινά για τη ζωή τους. Αν δεν έχουν γνώση της πραγματικότητας, είναι επικίνδυνοι. Αν έχουν, είναι ανεύθυνοι. Παρ’ όλα αυτά, αν πράγματι υπάρχει η πρόθεση να βελτιωθούν οι δομές απεξάρτησης – όπως υποστηρίζουν – είμαστε εδώ και αναμένουμε απάντηση στην επιστολή-πρόσκληση για συνάντηση, την οποία έχουμε ήδη αποστείλει από τις 25/5.

Απαιτούμε την επιστροφή των ανθρώπων μας (ναι, οι συντονιστές είναι άνθρωποί μας).

Απαιτούμε να μην υπάρξει καμία περαιτέρω αλλαγή στη λειτουργία του πλαισίου.

Υ.Γ. Η ρίζα της εξάρτησης είναι βαθιά θαμμένη μέσα σε μια κοινωνία που συχνά τη γεννά και την τρέφει. Εμείς, οι πρώην εξαρτημένοι και εξαρτημένες, έχουμε χρέος απέναντι στις ζωές μας, στους επόμενους και τις επόμενες: να μην αφήσουμε τη φλόγα της απεξάρτησης να σβήσει. Δεν θα την παραδώσουμε στην αδιαφορία, στη γραφειοκρατία και στη διάλυση των δομών.

Τα μέλη του ΠΕΘΕΑ ΑΡΓΩ