Νέα συγκέντρωση στο Σύνταγμα την Κυριακή – “Η κυβέρνηση προκαλεί ξανά την οργή της κοινωνίας”

“Ο χώρος της Πλατείας Συντάγματος δεν ανήκει στους κυβερνητικούς οργανωτές της συγκάλυψης και στους μηχανισμούς τους! Θα μείνει ελεύθερος για να εκφράζεται η κοινωνική διαμαρτυρία” διαμηνύει η Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Πάνο Ρούτσι σε ανακοίνωσή της, με την οποία καλεί σε νέα συγκέντρωση το απόγευμα της Κυριακής (19/10) και ώρα 18:30 στο Σύνταγμα.

“Μετά τη νίκη του Πάνου Ρούτσι, τα κυβερνητικά σχέδια για στρατιωτική φύλαξη και αστυνομική απαγόρευση συγκεντρώσεων στον Άγνωστο Στρατιώτη προκαλούν την κοινωνία. Μόνο με τους αγώνες μας μπορούμε να τους σταματήσουμε” επισημαίνει η ανακοίνωση.

Η ανακοίνωση:

“Ελάχιστες μέρες μετά τη νίκη του απεργού πείνας Πάνου Ρούτσι, πατέρα θύματος στα Τέμπη, η κυβέρνηση προκαλεί ξανά την οργή της κοινωνίας. Η νίκη του Π. Ρούτσι αφορούσε την υποχώρηση της κυβέρνησης και της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης στο δίκαιο και αυτονόητο αίτημα εκταφής και τοξικολογικών εξετάσεων στη σωρό του γιού του.

Την Κυριακή 13/10, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προσπάθησε ν’ ανοίξει δρόμο σε μια επικίνδυνη αντιδημοκρατική κίνηση, μιλώντας για νομοθέτημα ώστε η ευθύνη του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα να περάσει στο υπουργείο Άμυνας και στον στρατό!

Ο πρωθυπουργός και η «παρέα» του δεν μπορούν να συγχωρέσουν στον Π. Ρούτσι τη νίκη που αυτός πέτυχε, ενάντια στο τείχος που είχαν ορθώσει μαζί με την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη. Στην ανακοίνωσή του, ο Μητσοτάκης έδειξε την υποτίμησή του γι’ αυτόν τον ηρωικό πατέρα και εργαζόμενο-διανομέα. Από κοντά γνωστοί υπουργοί, που έχουν πάρει τη σκυτάλη των προσβολών, της συκοφαντίας, υποτιμώντας τα θύματα και προσβάλοντας τους συγγενείς. Δεν κρατιούνται να καλοπιάσουν κάθε ακροδεξιό στοιχείο μιλώντας για «τσαντιροκατάσταση», για να ψαρέψουν ψήφους.

Μπροστάρης στη χυδαία επίθεση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης. Δήλωσε ότι η κυβέρνηση δε θα σβήσει τα ονόματα των νεκρών και δε θα προχωρήσει σε κάποια «επιθετική κίνηση» –θα περιμένει να τα σβήσει ο χρόνος(;)– «για να έρθουν οι γνωστοί-άγνωστοι προβοκάτορες ‘αλληλέγγυοι’, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τον πόνο των συγγενών και να δημιουργηθεί μία ακόμα ένταση».

Προφανώς αυτή η δήλωση επιτίθεται τόσο στην Επιτροπή Αλληλεγγύης αλλά και σε κάθε εργαζόμενο, νέο, συλλογικότητα κ.λπ. έδειξε αλληλεγγύη στον Π. Ρούτσι. Επιθυμεί ο Π. Μαρινάκης να μετατρέψει σε «παράνομη ενέργεια» ακόμα και αυτό το αγνό αίσθημα αλληλεγγύης; Σίγουρα πάντως η κυβέρνηση προσπαθεί να στρώσει το έδαφος για να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και να το «καθαρίσει» από το μνημείο των θυμάτων των Τεμπών – που είναι και μνημείο ενάντια στη δική της Επιχείρηση «Μπάζωμα».

Το μίσος της κυβέρνησης είναι ευνόητο. Η νίκη του Π. Ρούτσι είχε πολλά αποτελέσματα (εκτός από το να εκθέτει τον Μητσοτάκη στο εσωτερικό της ΝΔ και βέβαια σε όλη την κοινωνία). Δεν άφησε να περάσει η παρωδία μιας στημένης δίκης εξπρές. Άνοιξε ένα νέο δρόμο στις προσπάθειες ενάντια στη συγκάλυψη. Έδειξε ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ με ενότητα και αγώνα μέχρι τέλους

Ο Μητσοτάκης φλερτάρει με ένα ακόμα αντισυνταγματικό πραξικόπημα, καθώς απαγορεύεται από το Σύνταγμα η δράση των ενόπλων δυνάμεων ενάντια στους πολίτες, δηλ. σε ενέργειες καταστολής. Η υποχρεωτική «απόσυρση» του στρατού από τη δημόσια ζωή –ο Μητσοτάκης θέλει να τον επαναφέρει!– είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, των δημοκρατικών ελευθεριών που επιβλήθηκαν στη Μεταπολίτευση.

Προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν πλήρως τους εργαζομένους, καθώς οι διαμαρτυρίες που διεξάγονται στο σημείο δε σχετίζονται με τον Άγνωστο Στρατιώτη, αλλά απευθύνονται στη Βουλή, την κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα.

Η κυβέρνηση παίρνει παραδείγματα από τις ΗΠΑ –όπου βλέπουμε τη σταθεροποίηση της χρήσης του στρατού ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό»– για να επιχειρήσει μια στρατιωτικοποίηση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Θέλει να επιβάλλει ένα αυταρχικό καθεστώς σε βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας. Όσο πιο απομονωμένη και απονομιμοποιημένη είναι, τόσο ρέπει προς τέτοιες «ακρότητες»…

Για να μην περάσει ούτε σαν σκέψη αυτό το απαράδεκτο, χουντικού τύπου μέτρο κατεβαίνουμε στον δρόμο. Ο χώρος της Πλατείας Συντάγματος δεν ανήκει στους κυβερνητικούς οργανωτές της Συγκάλυψης και στους μηχανισμούς τους! ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ – για να εκφράζεται η κοινωνική διαμαρτυρία, «κάτω από τη μύτη» μιας Βουλής που έχει εξελιχτεί σε επιτελείο και σε οργανωτή της συγκάλυψης (όπως και ένα σωρό άλλοι «θεσμοί»).

Θα φροντίσουν γι’ αυτό οι αγώνες των εργαζομένων, της νεολαίας, των πλατιών κοινωνικών στρωμάτων που δεν αντέχουν άλλο το καθεστώς συγκάλυψης, ακρίβειας, φτώχειας, 13ωρου, πολέμου, καταστολής…”