‘Αγνώστου ταυτότητας’ εγκληματίες ή φασίστες με ονοματεπώνυμο;

Ο πολιτικός χρόνος δεν είναι απεριόριστος. Το γνωρίζει και η κυβέρνηση που κυνηγάει αγωνιωδώς μια συμφωνία που δεν έρχεται, γιατί το… γνωρίζουν και αυτοί που κάθονται απέναντι στο τραπέζι και την χορεύουν, αλλά βασικά το γνωρίζουμε όλοι εμείς που βλέπουμε πόσα πρέπει να γίνουν αλλά μένουν στα χαρτιά και πόσα γίνονται επειδή εμείς δεν αντιδρούμε.

Θα έπρεπε να το γνωρίζει και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη και να μην τρέχει εκ των υστέρων να μαζέψει τα ασυμμάζευτα στα Σώματα Ασφαλείας. Στο κάτω κάτω της γραφής ούτε άγνωστο του είναι το αντικείμενο, ούτε ανέλαβε χτες το υπουργείο. Μετά από επτά μήνες όφειλε να έχει δρομολογήσει κάποιες αλλαγές που όλοι γνωρίζουμε ότι έπρεπε να γίνουν από… πέρυσι.

Γιατί δεν είναι δυνατόν οι Χρυσαυγίτες να διαδηλώνουν μέρα μεσημέρι στο κέντρο του Πειραιά, προσπαθώντας να ακυρώσουν την αλληλεγγύη που έδειξαν στους πρόσφυγες και τους κατατρεγμένους οι απλοί άνθρωποι αυτού του τόπου, και οι αστυνομικές δυνάμεις να… σφυρίζουν παρακολουθώντας τις προκλήσεις τους.

Δεν είναι δυνατόν μέλη εγκληματικής οργάνωσης να επιτίθενται με σιδερολοστό σε δημοσιογράφους και οι αστυνομικοί να παριστάνουν ότι πέρα βρέχει. Και αυτή η “ολιγωρία” δεν καλύπτεται με τις κατοπινές έρευνες ούτε με γενικές και αόριστες διαβεβαιώσεις του υπουργού ότι όλα βαίνουν καλώς.

Γιατί δεν βαίνουν! Και οι διαδηλώσεις των ολιγομελών μεν αλλά κατάμαυρων “ταγμάτων”, από τους Χρυσαυγίτες μέχρι τους ΛΕΠΕΝιστές, δεν μπορούν να θεωρούνται ούτε αναμενόμενες ούτε… φυσιολογικές. Άλλωστε τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και οι τηλεοπτικές συνεντεύξεις των “αρμοδίων” μόνο καθησυχαστικές δεν είναι.

Στη “διαδήλωση” του Πειραιά, που οι φασιστικοί εγκέφαλοι θα ήθελαν να εξελιχτεί σε πογκρόμ κατά των προσφύγων και των αλληλέγγυων για να δικαιολογήσουν την φαιά ύπαρξή τους, μόνο ο… Ρουπακιάς μας έλειπε. Όλα τα άλλα τα φυντάνια του χώρου όμως ήταν εκεί. Και ο Κασιδιάρης, και ο Μιχαλολιάκος, και ένας σωρός ακόμα… βουλευτές και ένας συγκατηγορούμενος του δολοφόνου του Φύσσα, τρομάρα μας.

Όλοι αυτοί δηλαδή που υποτίθεται ότι δεν είναι στο κελί μόνο και μόνο γιατί η κράτησή τους αντικαταστάθηκε από “αυστηρούς περιοριστικούς όρους”, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν κατά περίπτωση και η απαγόρευση συμμετοχής σε “δημόσιες συναθροίσεις” ή σε “εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής”.

Πίσω όμως από τα φώτα της δημοσιότητας οι “αυστηροί” περιοριστικοί όροι… μαλάκωσαν, έτσι απλά, σαν να ήταν ρούχα που μπήκαν στο πλυντήριο και καθάρισαν, και η απαγόρευση συμμετοχής σε δημόσιες ή χρυσαυγίτικες εκδηλώσεις έγινε καπνός και οι λεγάμενοι ξαναβγήκαν στους δρόμους οργανώνοντας αυτούς που κραδαίνουν τα παλούκια και τους σιδηρολοστούς.

“Ό,τι κινείται σφάζεται” που έλεγε και ο πυρηνάρχης της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια στο βίντεο που δεν προβλήθηκε στο δικαστήριο αλλά συνεχίζεται η “προβολή” του στους δρόμους της χώρας, όπου δεν υπάρχει μαζικό δημοκρατικό “παρών” που να λειτουργεί αποτρεπτικά.

“Αγνώστου ταυτότητας εμπρηστές” σε οικήματα που θα κατέλυαν πρόσφυγες ή σε αποθήκες με εφόδια ζωής που μάζεψε από το υστέρημά της η Ελλάδα της Αλληλεγγύης. “Αγνώστου ταυτότητας χειριστές τρακτέρ” που οργώνουν ξεχασμένους αεροδιαδρόμους επειδή θα στήνονταν εκεί μερικές σκηνές για τους κατατρεγμένους. “Αγνώστου ταυτότητας διαμαρτυρόμενοι” που ενδύονται τον μανδύα Επιτροπών Κατοίκων. “Αγνώστου ταυτότητας υποκείμενα” που παριστάνουν ότι είναι από εδώ και είναι… πατριώτες μας.

Και μετά -κάθε φορά- ανακρίσεις και έρευνες και λόγια, πολλά λόγια, αλλά με απειροελάχιστη ουσία, από τους… “αρμόδιους”. Μέχρι τον επόμενο εμπρησμό. Μέχρι την επόμενη αντιδιαδήλωση. Μέχρι την επόμενη βιαιοπραγία. Μέχρι το επόμενο έγκλημα “αγνώστου ταυτότητας”. Σε αυτή την “άγνοια” πρέπει επιτέλους να μπει τέλος, πριν να είναι αργά.

Γιατί “τον ξέρουμε τον ένοχο κι είναι γνωστή η αιτία, στα φαγωμένα μάτια τους κοίταξε μέσα και θα δεις μια χαλασμένη πολιτεία ” όπως έγραφε ο ξεχασμένος σήμερα ποιητής των καταφρονεμένων Φώτης Αγγουλές.

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος, είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.