Η κρίση και η Ελλάς η χώρα των θαυμάτων

“Ο καλύτερος τρόπος να προβλέψεις το μέλλον σου είναι να το δημιουργήσεις”.

Είναι να μένει κανείς εμβρόντητος, όταν μαθαίνει ότι σύμφωνα με το ρεπορτάζ της γαλλικής εφημερίδας Le Monde της 19 Δεκεμβρίου 2013 ότι κατά τη διάρκεια της τελευταίας Συνόδου στις Βρυξέλλες η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ προέβη τη σύγκριση της Ε.Ε. του 2014 με την  Ευρώπη του 1914.

Ζούμε, φέρεται στο δημοσίευμα ότι είπε η Καγκελάριος, σε μια εποχή ανάλογη με τα προεόρτια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου!!

Το διεθνές περιβάλλον είναι εφιαλτικό ,από παντού καινούργιες απειλές αναδεικνύονται. Οι “άνεμοι του πολέμου” εντείνουν την παρουσία τους στην ευπαθή περιοχή μας την Μεσόγειο που σχεδόν στο σύνολο της φλέγεται.

Τον Δεκέμβριο του 2010, στην Τυνησία, ξεκίνησε η περιβόητη “Αραβική Άνοιξη” ,που μόνο «άνοιξη» δεν ήταν ,μάλλον νύχτα των “μεγάλων μαχαιριών” είναι.

Η διαδικασία εκείνη μετάλλαξης της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας των χωρών της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, που πέρασαν έτσι από τα προηγούμενα απολυταρχικά καθεστώτα σε μια νέα κατάσταση, την οποία όμως πλέον χαρακτηρίζει η αβεβαιότητα, οι εμφύλιες διαμάχες και η αλληλοσφαγή. Μετά την Τυνησία ακολούθησαν και άλλες αραβικές χώρες: η Αίγυπτος, η Λιβύη, η Υεμένη, αλλά και η Συρία, στην οποία μαίνεται ακόμα και τώρα ένας αδυσώπητος εμφύλιος πόλεμος, με διαστάσεις δραματικές και συνέπειες ανυπολόγιστες. Στο Ιράκ και το Αφγανιστάν η εσωτερική κατάσταση δεν έχει ηρεμήσει το αντίθετο μάλιστα το αίμα ρέει άφθονο ,ενώ το Ιράν αποτελεί πάντοτε ένα μεγάλο ερώτημα για τα συμφέροντα του λεγομένου “Δυτικού Κόσμου”.

Η Τουρκία, μέσα στα πλαίσια της νεοοθωμανικής της πολιτικής, έχει εισέλθει φαίνεται οριστικά, σε φάση έντονης εσωτερικής αποσταθεροποίησης και οι κίνδυνοι εξαγωγής της κρίσης είναι υπαρκτοί και υπολογίσιμοι για ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο.

Είναι βέβαιο ότι ο θρησκευτικός φανατισμός μόνον ερείπια υψώνει. Είναι αληθινός ναζισμός ,η γενοκτονία και οι απάνθρωπες σφαγές των Χριστιανών στη Συρία κι αυτό συμβαίνει υπό την αιδήμονα σιωπή της διεθνούς κοινότητος και του απόντος διεθνούς ποινικού δικαστηρίου.

Ο θρησκευτικός κυρίως φανατισμός, μια ολοκληρωτική ιδεολογία, που εκπροσωπούν τα θεοκρατικά μουσουλμανικά καθεστώτα , συνοδεύεται ήδη από απειλές αλλά και βαρβαρότητες που ανησυχούν όλο τον άλλο κόσμο, γιατί βέβαια οι φονταμενταλιστές είναι πάντοτε πρόθυμοι να κάνουν και κάνουν κακή χρήση της εξουσίας, που «διαχειρίζονται» εν ονόματι του λαού που σε κάποιες περιπτώσεις τους εψήφισε.

Η περιοχή μας και ολόκληρη η ΕΕ βρίσκεται σε καθολικό αναβρασμό και πολλά στοιχεία θυμίζουν το 1914 και τα προεόρτια του Α ΠΠ. Η Ευρώπη αμήχανη περιμένει την νέα κρίση. Οι λαοί της Ευρώπης αναμένεται ότι θ’ αντιδράσουν(;) στις προσεχείς Ευρωεκλογές.

Όμως τη ώρα της κρίσης νέα σοβαρά προβλήματα αναδεικνύονται. Δεν είναι πολύς καιρός άλλωστε, που η ανθρωπότητα δοκίμασε την πικρή γεύση μιας άλλης ολοκληρωτικής ιδεολογίας, εκείνης του ναζισμού, πριν από 70 χρόνια και έφριξε από τα απάνθρωπα έργα που διέπραξε με τη βοήθεια της απροκάλυπτης βίας, των διώξεων και της βάναυσης καταπάτησης κάθε δημοκρατικού δικαιώματος. Αυτό και μόνο του αποτελεί μια νέα απειλή.

Τα ζητήματα της δημοκρατίας και της οικονομίας στη Ευρώπη και στη Χώρα μας φαίνεται ότι θα ενταθούν και μάλιστα εν όψει των Ευρωεκλογών.

Στην Ευρώπη και αρχίζει μια μεγάλη συζήτηση, σχετικά με τη στάση των Ευρωπαίων στα ζητήματα που αντιμετωπίζουν στην ΕΕ, ιδίως σχετικά με το Μουσουλμανικό στοιχείο, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία και την οικονομία .

Την ίδια ώρα που το διεθνές περιβάλλον είναι ιδιαίτερα απειλητικό και επικίνδυνο, το Ελληνικό «πείραμα» για την αποκατάσταση των συνεπειών της δημοσιονομικής κρίσης, είναι φαίνεται στην τελική κρίσιμη φάση του. Το 2014 πρέπει τελικά ν’ αποδειχθεί, χωρίς καμιά δυνατότητα λάθους ή αμφισβήτησης, αν οι φοβερές θυσίες και οι αγώνες του Ελληνικού Λαού στην περίοδο της κρίσης και του Μνημονίου έπιασαν τόπο ή ότι όλα έγιναν επί ματαίω.

Αυτό έχει τεράστια αξία αφού θυσιάστηκαν κατακτήσεις που κερδήθηκαν τα τελευταία πενήντα χρόνια με τον μόχθο των Ελλήνων . Όμως ο μεγάλος κίνδυνος πέραν από τα Εθνικά θέματα που θα ξανάρθουν στην επιφάνεια σ’ έντονη κινητικότητα (Σκοπιανό, Αιγαίο, Θράκη, Κυπριακό, μεταναστευτικό), δεν είναι τόσο η ύφεση, αυτή ελπίζουμε πως θα υποχωρήσει το 2014. Ο ύψιστος κίνδυνος είναι η στασιμότητα και η άνευρη ανάκαμψη, που δεν έχει και δεν μπορεί ν’ απορροφήσει την τεράστια ανεργία για πολλά χρόνια. Ο τόπος πάνω απ’ όλα χρειάζεται ηρεμία Παιδεία, σκληρή δουλειά ,οργάνωση και σταθερότητα.

Υπάρχει παράλληλα η εύλογη έλλειψη αντοχών από την κοινωνία που την μαστίζει η κρίση. Οι πολίτες διακατέχονται εύλογα από ανασφάλεια για το μέλλον τους και κυρίως για το μέλλον των παιδιών τους.

Η ξενιτειά φαίνεται ότι είναι η διέξοδος για τα νιάτα της Ελλάδας . Την ίδια ώρα κάποιοι απολογούμενοι μας ειρωνεύονται λέγοντας ότι δεν ξέρουν ακριβώς ποιοι και με πόσα χρήματα τους λάδωσαν!!! Η κάθαρση δεν είναι ανάγκη είναι Εθνική επιταγή.

“έσεται ήμαρ”*

«Να μην λυγίση ποτέ καρδιά μας»** από την περιπέτεια που έχουμε εμπλακεί σ΄ έναν κόσμο τόσο εχθρικό, χρειαζόμαστε όλοι μας μια νότα αισιοδοξίας, μια ελπίδα, ένα χαμόγελο, πράγμα που οι ασχολούμενοι ολημερίς με τα νούμερα έχουν από καιρό λησμονήσει. Όχι δεν αρκούν τα «προαπαιτούμενα» ,τα «μέτρα» και όλα τα άλλα για ζήσουμε, είχαμε μια καταστροφή, δεν χάσαμε το δικαίωμα μας να ζήσουμε. Κάποιος πρέπει να εμπνεύσει ελπίδα στους σκληρά δοκιμαζόμενους κι αυτό πρέπει να επιδιωχθεί με κάθε τρόπο κι απ’ όλες τις πλευρές, γεγονός όμως εξαιρετικά δύσκολο, εν όψει της έντασης της κρίσης και των επικείμενων έντονων εκλογικών αναμετρήσεων.

Η ψυχική μας «κατάσταση» είναι η μεγαλύτερη απειλή για την προσπάθεια.

Όπως και να το κάνεις η σημερινή Ελλάδα ξεχωρίζει… αγωνίζεται ,ματώνει μα δεν το βάζει κάτω. Οι Έλληνες ματωμένοι αλλά περήφανοι πράττουν πάντοτε το χρέος τους ,όπως το έχουν πράξει τόσες φορές σε όλες τις κρίσιμες στιγμές του Έθνους και της Ιστορίας τους .

Υπάρχει άραγε ελπίς; Όπως είπε και ο μέγας Καζαντζάκης : «Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα.»

Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα το μέλλον, ο καλύτερος τρόπος να προβλέψεις το μέλλον σου είναι να το δημιουργήσεις. Ένας νέος κύκλος της Ελληνικής ιστορίας φαίνεται να έρχεται και μάλιστα  σύντομα.

*Πρβλ. Ομ. Ιλ., Δ 164

**Λιλίκα Νάκου “ΝΕΑ ΕΣΤΙΑ 1940”

Ο Αντώνης Π. Αργυρός είναι δικηγόρος στον Άρειο Πάγο. Το 2012 διετέλεσε Υπουργός Επικρατείας στην κυβέρνηση Πικραμμένου. Από το 2004 είναι Δικηγόρος και Αναπληρωτής Νομικός Σύμβουλος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με σημαντική επιστημονική δράση, άρθρα και σχόλια σε δικαστικές αποφάσεις δημοσιεύονται στα πιο γνωστά νομικά περιοδικά.