Άρθρο Χατζή στο Νews247: Η παρέλαση του ‘καινούριου- παλιού’

Η εκλογική διαδικασία της Κυριακής δεν αντικατοπτρίζει μόνο την επόμενη μέρα για την Νέα Δημοκρατία. Σηματοδοτεί και την επόμενη μέρα για την χώρα, μιας και η  φιλελεύθερη  παράταξη είναι η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί και επαναφέρει την σταθερότητα, να την βάλει σε μια νέα τροχιά ανάπτυξης και να την οδηγήσει έξω από την στενωπό της κρίσης.

Η επόμενη μέρα της Νέας Δημοκρατίας δεν θα αποτελέσει την διάδοχο κατάσταση μιας καθ’όλα αποτυχημένης κυβέρνησης της νεοφιλελεύθερης-δεύτερη φορά- Αριστεράς, αλλά την ελπίδα για ένα νέο όραμα, για νέες ιδέες και για νέα πορεία της χώρας.

Γι αυτό  και είναι καθοριστικής σημασίας, η εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής.

Η ανάδειξη της νέας ηγεσίας απαιτεί πάνω από όλα καθαρότητα στόχων καθώς και υπευθυνότητα λόγων και πράξεων από όλους του συμμετέχοντες. Δυστυχώς όμως –και με ευθύνη κυρίως νέων ανθρώπων- έχει διαμορφωθεί ένα κλίμα απαξίωσης των ιστορικών καταβολών και των αξιών που πρεσβεύει η μεγάλη φιλελεύθερη δημοκρατική παράταξη.

Με την συμπεριφορά τους δεν εγγυώνται σε καμία περίπτωση την ενότητα, την αναγέννηση και την μετεξέλιξη της παράταξης. Ξεπερνώντας τα όρια της αυθάδειας, εις εξ αυτών επιδεικνύει έλλειψη σεβασμού και επιτίθεται στις αλήθειες της ιστορίας της. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον ναρκισσευόμενο και ακκιζόμενο στο… πάρκο των εντυπώσεων,  περιφερειάρχη. Τον απόντα της ιστορικής πορείας της Νέας Δημοκρατίας και δήθεν κομίζοντα το «καινό» (ή μήπως το «κενό»;) στο πολιτικό γίγνεσθαι.

Ένα κενό που προσπαθεί μάταια και αβασάνιστα να το γεμίσει με αδιάφορα τσιτάτα, με προκλητικά σποτ, με άνευρο και ανούσιο πολιτικό λόγο. Με συρραφές απαντήσεων σε αναμενόμενες ερωτήσεις, χωρίς δομή και συνοχή, στην βάση μιας συγκροτημένης και ολοκληρωμένης πολιτικής πρότασης. Είναι εκείνος που προσβάλει κυνικά και πικρόχολα την ιστορία της παράταξης και των ηγεσιών της. Που ενώ «πριονίζει» την ενότητα, έχει το θράσος να την επικαλείται και να την επιζητά… από Δευτέρα! 

Τα λεγόμενά του, μνημείο κενολογίας, ματαιοδοξίας, αλαζονείας και αντιφάσεων, άκρως απαξιωτικών για νοήμονες πολίτες. Καθημερινά ο Αποστόλης – χωρίς και οι άλλοι δυο να υπολείπονται, αφού έχουν παρελάσει από ό,τι διαθέτει το τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό ρεπερτόριο- επιδίδεται σε μεγαλόστομες «νεωτεριστικές» διακηρύξεις. Αυτός που αποδεικνύεται γνήσιος εκφραστής του παλαιοκομματισμού, εκείνος που δεν έχει ούτε επεξεργαστεί, ούτε έχει διαμορφώσει σε ατομικό επίπεδο άποψη για ζητήματα πολιτικής έκφρασης και λειτουργίας. Γιατί αυτός, όπως λέει, «είναι για τα δύσκολα»! Πότε δηλαδή τα αντιμετώπισε;

Στα δύο χρόνια της κοινοβουλευτικής του θητείας που δεν έβγαλε άχνα; Που αντιμετώπισε τα δύσκολα ο Αποστόλης και μιλά σαν να έχει κερδίσει μάχες επί μαχών; Σαν να έχει καταγράψει νίκες επί νικών, στον αντίξοο και σκληρό στίβο της πολιτικής; Στην Περιφέρεια που θέλει να εγκαταλείψει στον πρώτο χρόνο; Τόσο «νεό-γερος», τόσο παλαιοκομματικός…

Όχι ότι και οι υπόλοιποι πηγαίνουν πίσω, αφού μεταξύ άλλων απίθανων επιχειρημάτων ως προς τις διαδικασίες, ήταν και οι εμμονές τους για την διεξαγωγή του περίφημου debate. Ενός debate που το μόνο που θα εξυπηρετούσε θα ήταν οτιδήποτε άλλο πλην της δυνατότητας πληροφόρησης των ψηφοφόρων-τηλεθεατών. Προς επίρρωσιν των λεχθέντων, όσων επέμειναν στην μη διεξαγωγή του, είδαμε ένα «άτυπο debate» μεταξύ δύο υποψηφίων που το μόνο που προσέφερε ήταν ένα  ανιαρό βράδυ, με μία και μόνη… Ανατροπή. Εκείνη της κοινής λογικής. 

 Η Ν.Δ. δεν είναι ένα catch-all κόμμα, όπως το οραματίζονται κάποιοι. Είναι η παράταξη του κοινωνικού μεταρρυθμιστικού κέντρου που έχει ως  άξονα τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό. Είναι η παράταξη του μέτρου και της σύνθεσης της κοινωνικής αλληλεγγύης και του πλουραλισμού των ιδεών.

Η Ν.Δ πρέπει να επανακτήσει την αυτοπεποίθηση της. Να πιστέψει στην αποστολή της, στην ανωτερότητα της ιδεολογίας αλλά και τη υπεροχή της σε ήθος  μεθόδους και δημοκρατική συνέπεια  και να την εμπνεύσει παντού. Να παίξει ρόλο πρωταγωνιστικό και υπεύθυνο, αλλά και να ενεργοποιήσει το αδρανοποιημένο  ή απέχων τμήμα του εκλογικού σώματος. Αυτή την πορεία ενότητας και προοπτικής μπορεί να την εξασφαλίσει και να την εγγυηθεί μόνο η υπερψήφιση του νυν Προέδρου Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Είναι εκείνος που με την δυναμική του παρουσία εντός και εκτός Βουλής   μπορεί να κρατήσει το κόμμα ενωμένο. Να αλλάξει δομές και πρόσωπα. Να δημιουργήσει ένα σύγχρονο μοντέλο οργάνωσης και λειτουργίας, ανοιχτό στους πολίτες και στην κοινωνία. Είναι εκείνος που μπορεί να εγγυηθεί την αναγέννηση και μετεξέλιξη της παράταξης.

Γενικότητες λοιπόν, αοριστίες, ευχολόγια και υποσχέσεις δεν αρκούν.

Άλλωστε, το μόνο νέο που καλούμεθα να αναδείξουμε μέσα από αυτήν την εκλογική διαδικασία, είναι το νέο πολιτικό και αξιακό μας όραμα. Ένα νέο δημόσιο ήθος για την κοινωνία και όχι το «νέο» που θέλει να μας πάει μπροστά….με όπισθεν. Τόσο «νεό-γερος», τόσο παλαιοκομματικός.

( *) Ο Γιάννης Χατζής είναι πολιτικός Αναλυτής και πρώην Αναπληρωτής Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Ν.Δ.