Bullying έτσι κι αλλιώς

Αιφνιδιάστηκα οφείλω να ομολογήσω από την τοποθέτηση της Βουλεύτριας Πιερίας του ΣΥΡΙΖΑ  κας. Ελισσάβετ Σκουφά για τον τρόπο με τον οποίο υπερασπίστηκε την ασφαλιστική μεταρρύθμιση της Κυβέρνησης. Λίγο αργότερα και ο βουλευτής Κυκλάδων κος Ν. Μανιός υπεραμύνθηκε επίσης το ασφαλιστικό.  Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξαν εν πολλοίς ότι αν δεν αλλάξει το ασφαλιστικό, σύντομα δεν θα μπορούν να δίνονται συντάξεις. Το ίδιο ακριβώς άλλωστε είχε υποστηρίξει την προηγούμενη ημέρα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός εξηγώντας την μεγάλη επιτυχία της Κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση.

Το πρόβλημα είναι ότι την ίδια περίπου άποψη εξέφραζε και η προηγούμενη Κυβέρνηση. Όπως και η προ-προηγούμενη. Τότε όμως σύσσωμος ο ΣΥΡΙΖΑ κραύγαζε για νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβάλλονται από τους δανειστές. “Η κυνική ομολογία περί υψηλής συνταξιοδοτικής δαπάνης σε σχέση με το ΑΕΠ, που πρέπει να μειωθεί, δείχνει και το τί πρέπει να περιμένουν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι”, ανέφεραν σε σχετική επερώτηση τον Ιούλιο του 2014 διάφοροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των οποίων οι Κουρουμπλής, Ξανθός, Δρίτσας και Χαρά Καφαντάρη.

Η Επερώτηση είχε τίτλο “Πρέπει να μπει ένα τέλος στις μνημονιακές πολιτικές, που οδηγούν σε κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων και των αποθεματικών τους και σε νέες περικοπές των συντάξεων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων”. Ακολούθησε ένα μπαράζ παροχολογίας με κορύφωση το “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” καθώς και ένα μπαράζ επιθέσεων σε όποιον εξέφραζε αντίθετη άποψη. Όποιος τολμούσε να ξεστομίσει όσα σήμερα υπερασπίζονται οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έπεφτε θύμα bullying από τους αγωνιστές και στοχοποιούνταν με μεγάλη ευκολία. 

Οι πρώτη φορά αριστεροί, χρειάστηκαν λιγότερο από δύο χρόνια για “διαβούν το χαντάκι”. Για να υποστηρίξουν εν πολλοίς όσα υποστήριζε ο Πρετεντέρης αλλά ακόμη και ο Γιαννίτσης. Δεν έχει σημασία να σταθεί κανείς στην εντυπωσιακή κωλοτούμπα, όσο στο γεγονός ότι ακόμη και με ταυτόσημες -πλέον- απόψεις, οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν να τραμπουκίζουν όλους τους υπόλοιπους, χαρακτηρίζοντάς τους “νεοφιλελεύθερους”. Υποστηρίζουν ότι βρήκαν διαφορετικό τρόπο να αλλάξουν τις στρεβλώσεις του ασφαλιστικού. Τρόπο τέτοιο, που ενώ τα λεφτά δεν φτάνουν, όλοι θα βγουν κερδισμένοι.

Ο κος Πετρόπουλος είναι Υφυπουργός εργασίας και αιτιολογώντας τις Κυβερνητικές αποφάσεις (επίσης από το βήμα της Βουλής) ανέφερε ότι: “Μοιράζουμε το λίγο αλάτι, το λίγο ψωμί και το λίγο νερό που έχουμε, αλλά το κάνουμε δίκαια”. Με τον ποιητικό αυτό τρόπο, ο υφυπουργός επιχείρησε να εξηγήσει το “κοινωνικό πρόσημο” της δικής τους ασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Ακόμη και με όρους αναδιανομής να το δει κανείς, η Κυβέρνηση επιχειρεί να εξισώσει τους πάντες σε μια πολύ βασική παροχή υπηρεσίας. Δεν έχει λεφτά να παράσχει το κοινωνικό κράτος που ονειρεύτηκε και αποφασίζει να παράσχει σε όλους ένα μίνιμουμ παροχών ανεξαρτήτως του τι πλήρωσαν προηγουμένως.

Συμπεριφέρεται όμως σαν να μην είχε προηγηθεί τίποτε. Σαν για παράδειγμα να μην είχε δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας στην προηγούμενη κυβέρνηση, σαν να μην είχε αρνηθεί προηγουμένως ανάλογες και πιο ήπιες αλλαγές. Σαν να μην ενήργησε με φασιστικό τρόπο κατά όποιου είχε διαφορετική άποψη. Τώρα που προσχωρεί εξ’ ανάγκης η Κυβέρνηση στις απόψεις όσων λοιδωρούσε, χρειάζεται ξανά κάποιον για να τραμπουκίζει.

Αδιαφορώντας για την κοινή λογική, τραμπουκίζει πλέον αυτούς που υποστήριζαν εδώ και χρόνια όσα η ίδια κάνει σήμερα. Τόσο η Σκουφά όσο και ο Μανιός εγκάλεσαν τις προηγούμενες Κυβερνήσεις γιατί έκαναν μεν περικοπές αλλά το ασφαλιστικό δεν κατέστη βιώσιμο. Θεωρούν προφανώς ότι δεν ήταν αρκετές, ακόμη και αν υποκινούσαν τότε αντιδράσεις κατά των περικοπών αυτών.

Σφυρίζουν επίσης αδιάφορα για όσα τερατώδη υποσχέθηκαν. “Αποκαθιστούμε αμέσως το δώρο των Χριστουγέννων, ως 13η σύνταξη, σε 1.262.920 συνταξιούχους που λαμβάνουν σύνταξη έως €700 ευρώ” έλεγε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Δεν μας άφησαν να την δώσουμε είπε η κα. Σκουφά. Ποιος τους το απαγόρευσε έκτος της έλλειψης πόρων; Εννοεί προφανώς ότι οι κακοί δανειστές δεν τους έδωσαν όσα χρειάζεται για κάνουν όσα έβγαζαν από το μυαλό τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βίωσε αυτό που οι αγγλοσάξωνες ονομάζουν reality check. Ήταν φανερό από την αρχή ότι δεν είχε εναλλακτική. Οι “επαναστάτες” που έχουν συνταχθεί στις τάξεις του δεν μπορούν να το χωνέψουν ότι “ο άλλος δρόμος” θα έμοιαζε με εκείνον του Μαδουρο. Είναι τόσο θρασείς όμως, που όχι μόνο δεν αναγνωρίζουν την πλάνη τους αλλά θεωρούν φυσικό να οικειοποιούνται τις απόψεις των άλλων κατηγορώντας τους μάλιστα γιατί δεν τις εφήρμοσαν. Χάος….

* Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).