Δώθε Παναγιά και κείθε Παναγιά

Παρακολουθώντας σε απευθείας μετάδοση δύο παράλληλες συνδέσεις, από την Παναγία Σουμελά και την Παναγία της Τήνου, έκανα αυθόρμητα τον σταυρό μου αντικρίζοντας το… θαύμα! Τον υπουργό Άμυνας να ψέλνει και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να… τα ψέλνει.

Όπως θα λέγαμε, απορία ψάλτου… Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ και Β. Λεβέντη να στρώνει το τραπέζι στον πρωθυπουργό, είναι πολύ πιθανό το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα στις εκλογές που θα γίνουν το 2019(το ανέκδοτο του καλοκαιριού) να είναι… Η Παναγιά μαζί μας.

Βέβαια για να γίνει το… θαύμα και οι εκλογές να μη γίνουν τους επόμενους μήνες, θα πρέπει να συναινέσουν και οι δύο Παναγίες. Κάτι που δεν είναι εύκολο, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια της κυβέρνησης της Αριστεράς του Κυρίου.

Αυτή είναι η κωμικοτραγική πλευρά του θέματος. Γιατί υπάρχει και η σοβαρή. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη θεατρικότητα (αναρωτιέμαι πόσες πρόβες πρέπει να έκανε ο υπουργός) και στο δραματοποιημένο μήνυμα που εξέπεμψε ο Πρόεδρος, αλλά σε κάτι που θεωρώ ότι είναι σοβαρότερο από την εικόνα ενός τηλεοπτικού σόου. Γιατί το τελευταίο που θα περίμενε κανείς να ακούσει αυτή τη χρονική συγκυρία και κάτω από αυτές τις συνθήκες, ήταν δηλώσεις εθνεγερτικού χαρακτήρα και συστάσεις προς τη Τουρκία να συμμορφωθεί ζητώντας ειλικρινή συγγνώμη για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Προφανώς και οι Τούρκοι είναι υπόλογοι για τη σφαγή και προφανώς το έγκλημα που διεπράχθη ζητάει δικαίωση. Αλλά, μήπως η ιστορία περίμενε τον Π. Παυλόπουλο και τον Π. Καμμένο;

Και η ιστορία ασφαλώς δεν περίμενε υπομονετικά για να ακούσει τον Πρόεδρο και τον υπουργό να κάνουν τέτοιο… δώρο στη Τουρκία.

Φαίνεται, όμως, ότι περίμενε στη γωνία του τουρκικό ΥΠΕΞ το οποίο άδραξε την ευκαιρία προκειμένου να μας κάνει μάθημα ιστορίας και δημοκρατίας. Εν ολίγοις το ανοίκειο ύφος της ανακοίνωσης του τουρκικού ΥΠΕΞ και το απαράδεκτο περιεχόμενο, που είχαν στόχο το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, προήλθε από ελληνικό αυτογκόλ. Άλλωστε μόνο ένας άσχετος δεν θα περίμενε αυτή την αντίδραση, όταν μάλιστα οι υπηρεσίες του ελληνικού ΥΠΕΞ είχαν ενημερώσει ότι οι τουρκικές αρχές καραδοκούσαν προκειμένου στην πρώτη ευκαιρία να διατηρήσουν το τεταμένο κλίμα ενόψει εξελίξεων στο Κυπριακό και στο προσφυγικό.

Και όλα αυτά ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός συνιστούσε ψυχραιμία ώστε να μη δοθεί η ευκαιρία στους γείτονες να παίξουν το γνωστό σε αυτούς παιχνιδάκι εξαγωγής των εσωτερικών προβλημάτων.

Επί της ουσίας δεν χάθηκε ο κόσμος. Ωστόσο δεν έπρεπε να δοθεί η ευκαιρία στη τουρκική διπλωματία να έχει τον πρώτο λόγο στη διαμόρφωση της ατζέντας. Αν ήταν με δηλώσεις να αλλάξει η τουρκική πολιτική και η Τουρκία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία, καμία αντίρρηση.

Αλλά τέτοιου είδους… θαύματα, εκ του αποτελέσματος, δεν γίνονται ακόμα και γονατιστοί να πάμε στη χάρη της. Τότε προς τι όλο αυτό το σόου; Την απάντηση την έδωσε ο πρωθυπουργός ο οποίος θυμήθηκε ότι ήρθε η ώρα να διεκδικήσει τις γερμανικές επανορθώσεις. Σε ελεύθερη μετάφραση και… με τη Παναγιά μαζί του προετοιμάζει το εκλυτικό αίτιο που θα προκαλέσει τις εκλογές. Η κυβέρνηση που… αντιστέκεται, ετοιμάζεται να δώσει τη μάχη υπέρ βωμών και εστιών.

Βέβαια το γεγονός ότι ο Σεπτέμβριος απειλεί και του βωμούς και τις εστίες- λόγω ΕΝΦΙΑ και υπερφορολόγησης- δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση συνειδητά επιλέγει συγκινησιακά φορτισμένα θέματα προκειμένου να ξεφύγει από το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγούν οι επιλογές της. Και βεβαίως το κερασάκι στην τούρτα θα είναι το προσφυγικό- μεταναστευτικό, για το οποίο θα ευθύνονται όπως πάντα όλοι οι άλλοι. Όπως ίσως υποψιάζεστε η Παναγία θα έχει πολύ δουλειά τις προσεχείς εβδομάδες.

*Ο Χάρης Παυλίδης, είναι δημοσιογράφος.