Έγινε παρεξήγηση κι εξήγηση δεν δώσανε

Ευτυχώς ο διάλογος των αντιπροσωπειών της κυβέρνησης και της Ιεράς Συνόδου ήταν “γόνιμος και παραγωγικός” όπως δήλωσαν μετά τη χτεσινή συνάντηση κύκλοι του Μαξίμου, γιατί αν δεν ήταν θα είχε αλλάξει ήδη η ύλη της Φυσικής και της Βιολογίας ώστε να εναρμονιστεί με τις πεποιθήσεις του Σεραφείμ, του Αμβρόσιου και των λοιπών επιστημόνων.

Ευτυχώς επίσης η κυβέρνηση μπορεί και επιλύει δημιουργικά τα προβλήματα που ανακύπτουν και έτσι η εκάστοτε κυβερνητική αντιπροσωπεία είναι τέτοια που να αίρονται αυτομάτως οι παρεξηγήσεις. Μπορεί δηλαδή στη συνάντηση του πρωθυπουργού και του αρχιεπίσκοπου να μην παραβρέθηκε κάποιος από τους πολλούς συντονιστές του κυβερνητικού έργου, όπως ο Δραγασάκης ή ο Φλαμπουράρης, αλλά συμμετείχε ενεργά ο καθ’ ύλην… αναρμόδιος Καμμένος ώστε να τεθεί η συζήτηση στο σωστό πλαίσιο της γονυκλισίας.

Ευτυχώς, ακόμα, που είχε προηγηθεί το δείπνο που παρέθεσε προ μηνός ο Αλέξης Τσίπρας στον κ. Ιερώνυμο και στο οποίο δεν συζητήθηκαν οι αλλαγές στα Θρησκευτικά, επειδή προφανώς εκρίθησαν ήσσονος σημασίας, παρά τον κατασκευασμένο ένθεν κακείθεν ντόρο των τελευταίων ημερών, αλλά συζητήθηκε εκτενώς “σε πολύ καλό κλίμα” το ζήτημα της “αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας”.

Κατά τα άλλα, όπως μας εξηγούν από χτες δεξιοί και αριστεροί ψάλτες, ο Φίλης δεν είχε πρόθεση να αλλάξει τα βιβλία των Θρησκευτικών αλλά κάποιοι τα είχαν πει αλλιώς στον Ιερώνυμο και πήρε ανάποδες, ενώ ο Ιερώνυμος είχε ζητήσει «την υποχρεωτικότητα του μαθήματος των Θρησκευτικών, την τήρηση των ωρών διδασκαλίας στο τρέχον πρόγραμμα και τον Ορθόδοξο χαρακτήρα του», αλλά κάποιοι δεν το είχαν πει στον Φίλη και έλεγε διάφορα δικά του.

Χτες, στο Μαξίμου που έχει καλύτερη… ακουστική, ο υπουργός Παιδείας τα άκουσε κανονικότατα, και ξέχασε αυτά που είχε πει στη Βουλή ότι “Η απόφαση [για τις αλλαγές στα Θρησκευτικά] είναι της Πολιτείας, έτσι λειτουργεί το σχολείο. Δεν λειτουργεί με αποφάσεις άλλων”.

Και για να καταλάβουμε και εμείς πού πάει πλέον το πράγμα -όλα ένας Φίλης θα τα εξηγεί;- στην εξώπορτα του Μαξίμου είπε -με όση έμφαση μπορούσε- ότι θα τηρηθούν “τρεις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί και από τον αρχιεπίσκοπο: Η υποχρεωτικότητα του μαθήματος, η μη μείωση των ωρών διδασκαλίας και η κατεύθυνση για τον ορθόδοξο πολιτισμό στο μάθημα των θρησκευτικών”.

Επανέλαβε δηλαδή, σχεδόν αυτολεξεί, αυτά που είχε ζητήσει ο αρχιεπίσκοπος. Μόνη διαφορά ότι ο κατά Ιερώνυμο “ορθόδοξος χαρακτήρας” έγινε “κατεύθυνση για τον ορθόδοξο πολιτισμό” κατά Φίλη, διότι διάλογος χωρίς… διαφορές δεν έχει νοστιμάδα.

Και έτσι είχαμε άρση του σχίσματος, δηλαδή της παρεξήγησης, και έμειναν με το πληκτρολόγιο στα χέρια κάτι ανθυποστελέχη του Σύριζα που ζητούσαν να τεθεί άμεσα ζήτημα χωρισμού της Εκκλησίας από το κράτος, χωρίς να βλέπουν οι άμοιροι ότι σχεδόν όλοι οι βουλευτές του κόμματός τους έκαναν ότι δεν ακούν όσα έλεγε ο Φίλης και σίγουρα δεν μίλαγαν, και πολύ περισσότερο δεν έπαιρναν το μέρος του.

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.