Είναι η πολιτική ηλίθιε

Τον περασμένο Δεκέμβριο, στο ετήσιο “διάγγελμά του προς το Έθνος”, ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε κάνει μια ιδιαίτερα σκληρή (και απονομιμοποιητική) αναφορά στην τουρκική κυβέρνηση: «Φαίνεται ότι ο Αλλάχ αποφάσισε να τιμωρήσει την κλίκα που βρίσκεται στην εξουσία στην Τουρκία στερώντας της τη λογική». Είχε μάλιστα συμπληρώσει ότι θα υπάρξουν και άλλα αντίποινα για την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού και ότι η Ρωσία «δεν θα μείνει στις ντομάτες».

Την ίδια εποχή ο Ταγίπ Ερντογάν δήλωνε ότι στην κατάρριψη του αεροσκάφους «Όλα έγιναν όπως πρέπει», ότι η Ρωσία “βομβαρδίζει Τουρκμένους στο Bayirbucak αλλά υποστηρίζει πως βομβαρδίζει το Ισλαμικό κράτος” και ότι δεν είναι αυτός που “συναλλάσσεται με τους τους τζιχαντιστές αλλά οι Ρώσοι που διακινούν το πετρέλαιο τουISIS”.

Χτες, οκτώ μήνες μετά, ο Ερντογάν αποκαλεί “αγαπητό φίλο” τoν Πούτιν και χαρακτηρίζει “περιεκτικό και ωφέλιμο” τον διάλογό τους και“ευεργετική” τη συνάντησή τους “ ενώ λιγότερο διαχυτικός ο Ρώσος πρόεδρος διαπιστώνει ότι “όλοι θέλουμε να αποκαταστήσουμε τις σχέσεις μας” με προτεραιότητα “την επιστροφή στα πρό κρίσης επίπεδα”.

Και προ κρίσης όμως οι διαφορές των δύο πλευρών, παρά τις πολλές και σημαντικές οικονομικές συμφωνίες, από τις εμπορικές συναλλαγές μέχρι το πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακούγιου και από τον τουρισμό μέχρι την κατασκευή του τουρκικού αγωγού ρωσικού φυσικού αερίου, ήταν ορατές δια γυμνού οφθαλμού, με αιχμή την αντιμετώπιση του πολέμου στην Συρία και την αναπόφευκτη αλλαγή του χάρτη της ευρύτερης περιοχής.

Αυτό άλλωστε έκανε σαφές ο Πούτιν επισημαίνοντας ότι οι απόψεις των δύο χωρών για τη διευθέτηση της κρίσης στη Συρία “δεν συμπίπτουν αλλά τα δύο μέρη συμφώνησαν να συνομιλήσουν και να αναζητήσουν λύσεις”. Με άλλα λόγια, το αγκάθι στην προσέγγιση μιας πολύ σημαντικής για το ΝΑΤΟ χώρας με την.. αντίπαλη Ρωσία εξακολουθεί να είναι αυτό για το οποίο δεν ειπώθηκε ούτε μία λέξη στις επίσημες δηλώσεις των δύο προέδρων: Το Κουρδικό.

Γιατί η ενοποίηση των καντονιών της Ροζάβα είναι πλέον ορατή στον ορίζοντα και άμεση συνέπεια θα είναι η δημιουργία κουρδικού διαδρόμου στα σύνορά Τουρκίας Συρίας, κάτι που θα αναβαθμίσει συνολικά τις προσπάθειες των Κούρδων για αυτοδιάθεση.

Και όσο αλήθεια είναι ότι η πορεία αποκατάστασης των σχέσεων Ρωσίας Τουρκίας είναι ο ορισμός της πραγματικής πολιτικής, της τακτικής, της στρατηγικής, των σχεδίων που προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες αφήνοντας στο περιθώριο τις δηλώσεις που εξυπηρέτησαν προηγούμενες τακτικές και σχέδια, άλλο τόσο αλήθεια είναι ότι το Κουρδικό δεν είναι απλά πολιτικό αλλά θεμελιακό πρόβλημα για τον Ερντογάν και την κυβέρνησή του.

Και αυτό σημαίνει ότι τα μελτέμια και οι αναταράξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή θα συνεχιστούν πολύ πέραν του Αυγούστου αλλά και του φθινοπώρου που πολιτικά δεν προβλέπεται ήπιο.

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.