Επέτειοι: Η ΝΔ έφερε τη χρεοκοπία, οι άλλοι καταστράφηκαν…

Το 2025 είναι το έτος που προσφέρεται για «επετειολογία», καθώς περιέχει δύο «στρογγυλές» επετείους: 15 χρόνια από το Πρώτο Μνημόνιο (2010) δηλαδή την επικύρωση της χρεοκοπίας και 10 χρόνια από το τρίτο, που συνέπεσε με την πρώτη αριστερή διακυβέρνηση(2015).

Με αφορμή, λοιπόν, αυτές τις δύο επετείους πληθαίνουν τα αφιερώματα (δημοσιεύματα, βιβλία, εκδηλώσεις), τα οποία προσπαθούν να θυμίσουν τα γεγονότα και, ανάλογα με την πολιτική σκοπιά του καθενός, να βγάλουν συμπεράσματα. Η «πονηρή» πλευρά της υπόθεσης είναι αυτή που επιχειρεί, μέσω λογικών αλμάτων και ψεμάτων, να παρουσιάσει μια παραπλανητική εικόνα της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι συνεχείς αναφορές τους Κυριάκου Μητσοτάκη στην «κρίση» του 2010 (αποφεύγει τη λέξη «χρεοκοπία») και στον «κίνδυνο να βγει η Ελλάδα εκτός ευρωζώνης» το 2015, εξαιτίας της «πρώτης λαϊκιστικής κυβέρνησης στην Ευρώπη» (εννοεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ).

Η «γραμμή» αυτή, η οποία περνάει στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς, επίσημους και ανεπίσημους, που έχει η σημερινή ΝΔ, εμπεριέχει μισές αλήθειες. Και οι μισές αλήθειες ισοδυναμούν με ολόκληρο ψέμα. Τι διαστρεβλώνει και τι αποκρύπτει αυτή η «γραμμή» των ψεμάτων και των λογικών αλμάτων; Ας δούμε τα γεγονότα.

Πρώτον, η ιστορία της κρίσης που οδήγησε στη χρεοκοπία δεν αρχίζει το  Μάιο του  2010, όταν ψηφίστηκε το πρώτο Μνημόνιο. Αρχίζει, ουσιαστικά, την περίοδο 2007-2009, την οποία ο νυν πρωθυπουργός και οι προπαγανδιστές του είτε «ξεχνούν» είτε προσπερνάνε στα γρήγορα. Ευλόγως. Διότι τότε κυβερνούσε η δική τους παράταξη, η οποία προετοίμασε τη χρεοκοπία μέσω της εκτόξευσης του ελλείμματος  σε δυσθεώρητα ύψη. Αυτό δεν είναι ισχυρισμός μόνο των αντιπάλων τους. Είχε προειδοποιήσει και τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και τον τότε αρχηγό της αντιπολίτευσης Γιώργο Παπανδρέου ο, μακαρίτης πια, διοικητής της Τραπέζης τη Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος για διψήφιο έλλειμμα, όταν η τότε κυβέρνηση το παρουσίαζε πότε στο 3% και πότε στο 6%. Ο τότε πρωθυπουργός  είχε προειδοποιηθεί ακόμα και από τον πλέον αρμόδιο υπουργό του, που ζητούσε να ληφθούν μέτρα, αλλά η περίοδος σφραγίστηκε από τον «άστα γι’ αργότερα». Είναι κάτι που «ξεχνούν» οι διάδοχοί του- και ο σημερινός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Συμπέρασμα πρώτο: το Μνημόνιο του 2010 δεν έπεσε ξαφνικά από τον ουρανό στο κεφάλι της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ(Γιώργου Παπανδρέου). Το είχε προετοιμάσει η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ. Η κυβέρνηση Παπανδρέου χρεώνεται με την αδυναμία να αντιληφθεί εγκαίρως πού οδηγούσε η χρεοκοπία και να εντάξει στην αντιμετώπισή της  και όσους την προκάλεσαν. Έτσι, οδηγηθήκαμε στην καταστροφή του ΠΑΣΟΚ και στην επιβίωση(και στη συνέχεια γιγάντωση) της ΝΔ. Τραγικά λάθη και παιχνίδια της ιστορίας.

Δεύτερον, ας πάμε στο 2015, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση η «πρώτη φορά Αριστερά» (το σωστό είναι ένα κόμμα της «παραδοσιακής» Αριστεράς, διότι η πρώτη, ουσιαστικά, αριστερή διακυβέρνηση ήταν αυτή του ΠΑΣΟΚ  1981-1985, η σημαντικότερη κυβερνητική περίοδος της Μεταπολίτευσης, όπως πιστοποιούν και οι διαχρονικές έρευνες). Όπως δεν φτάσαμε  ξαφνικά στην(επίσημη) χρεοκοπία του 2010, έτσι δεν «πετάξαμε» από το 2010 στο 2015. Δεν εμφανίστηκε ξαφνικά η «πρώτη λαϊκιστική κυβέρνηση στην Ευρώπη», όπως παραπλανητικά αρέσκεται κατά καιρούς να λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο οποίος «ξεχνάει» ότι ο πρώτος που «έσκιζε» τα Μνημόνια δεν ήταν ο Αλέξης Τσίπρας. Είχε προηγηθεί ο, μέχρι πρότινος συνοδοιπόρος του, Αντώνης Σαμαράς, του οποίου (ο σημερινός Μητσοτάκης) είχε διατελέσει υπουργός την περίοδο 2012-2014. Αλήθεια, ο υπουργός του Σαμαρά Μητσοτάκης είχε πει ποτέ κάτι για τις …αντιλαϊκιστικές κραυγές του πρωθυπουργού Σαμαρά ότι αυτός «έσκιζε» πρώτος τα Μνημόνια(ακούστε τον εδώ);

Συμπέρασμα δεύτερο: πριν φτάσουμε στην «πρώτη λαϊκιστική κυβέρνηση» του 2015, στην απειλή «να βγούμε από την ευρωζώνη» και στο τρίτο Μνημόνιο(αυτά, δηλαδή, που επαναφέρει τεχνηέντως και εντελώς παραπλανητικά η  προπαγάνδα), περάσαμε από το δεύτερο Μνημόνιο της περιόδου 2012-2014, το οποίο είχε «σκίσει» ο πρωθυπουργός Αντώνης συνεπικουρούμενος από τον- σιωπηλό τότε, αλλά «αντιλαϊκιστή»-υπουργό του Κυριάκο.

Τρίτον,  ο νυν πρωθυπουργός και οι δικοί του, οι οποίοι εμφανίζονται ως προελθόντες από παρθενογένεση, κάνουν ένα ακόμη «άλμα» και από το 2015 «πετάνε» στο 2019 και στα μετέπειτα. Και κατά περιόδους ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα του 2019 ή του 2023 και του σήμερα «δεν έχει καμιά σχέση με την Ελλάδα του 2015». Προφανέστατα. Είναι σαν να λέμε ότι ο ήλιος βγαίνει από την Ανατολή. Διότι η Ελλάδα του 2015 ήταν μια χρεοκοπημένη χώρα και είδαμε παραπάνω πώς και ποιος την χρεοκόπησε. Επιπλέον, η Ελλάδα που παρέλαβαν ο νυν πρωθυπουργός και οι δικοί του το 2019 δεν ήταν χρεοκοπημένη χώρα, σαν κι αυτή που παρέλαβαν ο Αλέξης Τσίπρας και οι δικοί του «πρωταριστεροί» το 2015. Το 2019 είχε βγει από τα Μνημόνια και είχε «καβάτζα» ένα «μαξιλάρι» πολλών δισεκατομμυρίων, με το οποίο έκαναν πολιτικοοικονομικό παιχνίδι ο σημερινός πρωθυπουργός και οι δικοί του.

Το λάθος- ένα από τα λάθη, αλλά κεφαλαιώδες- της «πρώτης φοράς» και του Τσίπρα είναι ότι ανέλαβαν να κυβερνήσουν μόνοι τους μια χρεοκοπημένη χώρα, αθωώνοντας ουσιαστικά αυτούς που την είχαν χρεοκοπήσει (2007-2009) και τους διαδόχους τους, που διαχειρίστηκαν τη χρεοκοπία (2012-2014). Το έκαναν επειδή είχαν «αυταπάτες» ή από αφέλεια και εξουσιολαγνεία; Τώρα πια δεν έχει σημασία. Το αποτέλεσμα μετράει.

Και το πολιτικό αποτέλεσμα όσων έγιναν πριν από 15 και 10 χρόνια είναι ένα. Η παράταξη που έφερε τη χρεοκοπία, η ΝΔ,  άντεξε τους κλυδωνισμούς, διασώθηκε και πρωταγωνιστεί. Αντίθετα, οι άλλοι που διαχειρίστηκαν τη χρεοκοπία, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, σχεδόν καταστράφηκαν και ακόμη παλεύουν να συνέλθουν. Οι συντηρητικοί ψηφοφόροι φαίνεται ότι αντέχουν τα ραπίσματα και  ξεχνούν πιο εύκολα, οι άλλοι όχι.

Μοιάζει λίγο σαν ειρωνεία της ιστορίας, αλλά το είχε πει ο Ιωσήφ Στάλιν: «Το όπλο των πολιτικών είναι η λήθη των λαών»…