Σ’ αγαπώ, ω Σταθερότητα

Όπως ήδη θα έχετε αντιληφθεί, οι ύμνοι στην διαχρονική και αναλλοίωτη αξία της «Σταθερότητας» θα αποτελέσουν τους επόμενους μήνες την βασική κυβερνητική επιχειρηματολογία. Ήδη δυσκολεύεται κανείς ακόμη και να …ξεχωρίσει τις δηλώσεις του «Τρίο Μαξίμου»: Γιάννης Οικονόμου, Γιώργος Γεραπετρίτης και Άκης Σκέρτσος χρησιμοποιούν την ίδια φράση: «Χρειαζόμαστε σταθερές κυβερνήσεις»

Πρόκειται για την «ατάκα» που εκφράζει περισσότερο από κάθε άλλη, τούτη την περίοδο, την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ακριβώς επειδή δεν αισθάνεται καθόλου σταθερό το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Η Ν.Δ, βλέπετε, είναι ένα αυστηρά προεδρικό κόμμα από την ίδρυσή της. Αυτό όμως προϋποθέτει πως ο εκάστοτε πρόεδρός της πρέπει να μπορεί να εγγυηθεί δύο πράγματα: Νίκη στις εκλογές και σχηματισμό κυβέρνησης.

Μετά το σκάνδαλο των υποκλοπών, η ηγεσία της δεν μπορεί να εγγυηθεί τίποτε από αυτά. Η πτωτική πορεία της καταγράφεται (ακόμα και) στις δημοσκοπήσεις, προϊδεάζοντας για αλλαγή ισορροπιών τους επόμενους (πολύ δύσκολους) μήνες. Επίσης το «κάψιμο των γεφυρών» με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σχεδόν εγγυάται την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης στο σενάριο της δεύτερης κάλπης μετά από αυτή της αναλογικής.

Για τους λόγους αυτούς την άκρατη κινδυνολογία του επερχόμενου Χειμώνα συνοδεύει η επίκληση της σταθερότητας. Προβάλλεται ώς η λύση σε κάθε πρόβλημα και ως προϋπόθεση «εθνικής επιβίωσης».

Το παράδοξο σε αυτό το αφήγημα είναι πως «προσπερνιέται» η πιο βασική προϋπόθεση ώστε μια κυβέρνηση να είναι σταθερή: Η στήριξη των πολιτών. Δηλαδή η ικανοποίηση από την απόδοσή της και η πίστη στην προοπτική της.

Μια κυβέρνηση που έχει τέτοια χαρακτηριστικά, σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, δεν έχει να φοβάται τίποτε στο εσωτερικό της. Έχει αποδειχθεί περίτρανα, ακόμη και σε περιπτώσεις μικρών χωρών που για διάφορους λόγους έχουν υποστεί πολεμική από πολύ μεγαλύτερες χώρες ή τον διεθνή περίγυρο.

Όμως η σημερινή κυβέρνηση βρίσκεται πολύ, μα πολύ, μακριά από το να διαθέτει αυτό το χαρακτηριστικό. Για τον λόγο αυτό μας λέει πως τα πάντα επαφίενται στον εκλογικό νόμο. Ότι πρέπει να φύγει από την μέση το αναλογικό σύστημα που ψηφίστηκε το 2016.

Μας προειδοποιεί π.χ για την Ιταλία υποστηρίζοντας ότι η εκεί κυβέρνηση κλυδωνίστηκε επειδή ήταν πολυκομματική. Ξεχνώντας ότι ήταν το πολιτικό της πρόγραμμά της που προκάλεσε έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια και όχι ο συνεργατικός χαρακτήρας της.

Σύντομα λοιπόν θα βρεθούμε μπροστά σε μια περίεργη κατάσταση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης να μας ανακοινώνει από το βήμα της ΔΕΘ τις προθέσεις του για αλλαγή (ή όχι) του εκλογικού νόμου. Ίσως και μια έκκληση του προς τα κόμματα ώστε αυτός να αλλάξει με 200 βουλευτές και να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές.

Επί της ουσίας δηλαδή θα μας ζητηθεί να μην αναλογιστούμε το περιεχόμενο της κυβερνητικής πολιτικής που προτείνει η κάθε πολιτική δύναμη. Αλλά να σκεφθούμε με μόνο κριτήριο έναν αόριστο φόβο «περί ακυβερνησίας» και ως τρομοκρατημένο εκλογικό σώμα να φερθούμε αναλόγως.

Πάνω απ’ όλα η Σταθερότητα.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις