Η Αμυγδαλέζα ανοιγοκλείνει

Θαύμα! Μόνο έτσι εξηγείται πως “ξανανοίγει” ένα κέντρο κράτησης που ποτέ δεν έκλεισε, μόνο έτσι νομιμοποιούνται άκαιρες άνευ ουσίας αντεγκλήσεις και μόνο έτσι καλύπτονται (;) οι τρύπες του “σχεδίου” για το Προσφυγικό
- 17 Αυγούστου 2016 06:22
Είναι κυριολεκτικά κωμικοτραγικό: οι περισσότεροι πολίτες, ανεξαρτήτως από το ποια άποψη έχουν για το προσφυγικό νομίζουν ότι η Αμυγδαλέζα έχει κλείσει. Άλλοι θεωρούν ότι καλώς έκλεισε γιατί ορθώς ο Σύριζα τη θεωρούσε “Γκουαντάναμο” και πολλοί κρατούνταν παρά την υφιστάμενη νομοθεσία, και άλλοι ότι κακώς έκλεισε και φταίει η κυβέρνηση που “άνοιξε τα σύνορα”.
Άλλοι πάλι, ίσως οι περισσότεροι, ανήκουν στην κατηγορία “Δεν ξέρω, δεν απαντώ” αλλά και αυτοί θεωρούν ότι η συγκεκριμένη κλειστή δομή έχει γίνει παρελθόν. Κάποιοι μάλιστα, οι πιο “ενημερωμένοι”, είναι πιθανό να πιστεύουν ότι έχει κλείσει αλλά τώρα θα… ξανανοίξει, γιατί δίνουν βάση στον Κικίλια που μόλις προχτές μας το ανακοίνωσε, αναρωτώμενος εάν η κυβέρνηση θα ζητήσει συγνώμη για την αλλαγή πολιτικής της.
Ο Βασίλης Κικίλιας βέβαια δεν είναι ένας απλός βουλευτής της ΝΔ αλλά ο αρμόδιος τομεάρχης για το Προσφυγικό. Είναι λογικό λοιπόν όταν μιλά να θεωρούμε ότι γνωρίζει το θέμα και άρα ότι ξέρει τι λέει όταν ισχυρίζεται ότι ο Σύριζα “άλλαξε γραμμή” και “η Αμυγδαλέζα ξανανοίγει”.
Στην Ελλάδα της κρίσης όμως, ακόμη και η στοιχειώδης λογική είναι είδος εν ανεπαρκεία και οι εμπεριστατωμένες τοποθετήσεις πολύ σπάνιες. Έτσι -σε πείσμα των δηλώσεων του οποιουδήποτε Κικίλια- η Αμυγδαλέζα παρελήφθη ανοιχτή από τον Σύριζα, παρέμεινε ανοιχτή αν και υπολειτουργούσα επί των κυβερνήσεών του και τώρα απλώς… μεγαλώνει.
Η Νέα Δημοκρατία βέβαια, και κατά συνέπεια και ο αρμόδιος τομεάρχης της, αλλά και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, που τώρα έχουν επιλέξει να μην μιλούν για να μην μπαίνουν στο κάδρο, το γνώριζαν αυτό, εδώ και καιρό, πολύ καλά:
Στον φάκελο που έδωσε ο πρωθυπουργός στους πολιτικούς αρχηγούς, πριν από… πέντε μήνες, τον Μάρτιο του 2016, υπήρχε σαφής αναφορά στην Αμυγδαλέζα και τα υπόλοιπα οκτώ κέντρα κράτησης παράτυπων μεταναστών. Αναφερόταν μάλιστα ρητώς ότι στην Αμυγδαλέζα κρατούνταν 254 άτομα από τα 1024 που βρίσκονταν σε παρόμοια κέντρα σε όλη την χώρα.
Το 24,8%, δηλαδή, των κρατουμένων παράτυπων μεταναστών, ήταν στην “κλειστή” για ορισμένα ΜΜΕ και ορισμένους πολιτικούς μας, Αμυγδαλέζα ! Οπότε, αυτό που λέγεται τώρα ότι “θα ξανανοίξει” αποκτά τελείως διαφορετικές διαστάσεις.
Για την ιστορία λοιπόν, και για να μην τρώμε σανό απ’ όπου κι αν προέρχεται, ακόμα και η Τασία Χριστοδουλοπούλου, μπορεί να είχε δηλώσει διάφορα, και για τα κέντρα κράτησης και γενικότερα, μπορεί να άκουσε πολύ περισσότερα, αλλά την Αμυγδαλέζα δεν την έκλεισε, κι ας νομίζουν πολλοί ότι αυτό τουλάχιστον το κατάφερε!
Αντίθετα, στις αρχές του περσινού Αυγούστου, είχε δηλώσει ότι το κέντρο στον Ελαιώνα θα είναι “ελεύθερος χώρος” αλλά η Αμυγδαλέζα, που δεν είχε… κλείσει και ποτέ δεν έκλεισε, θα είναι «χώρος κράτησης» με αστυνομικές εγκαταστάσεις και “την πλειοψηφία των κρατουμένων να είναι ποινικοί κρατούμενοι που ολοκλήρωσαν την ποινή τους και πρέπει να απελαθούν και λίγοι που συλλαμβάνονται χωρίς να έχουν χαρτιά μέχρι να διευκρινιστεί το καθεστώς τους”.
Τελικά, ο μόνος που είχε δημοσίως δεσμευτεί ότι η Αμυγδαλέζα θα κλείσει, και μάλιστα “σε 100 ημέρες”, χωρίς βέβαια να κρατήσει την υπόσχεσή του, ήταν ο Γιάννης Πανούσης. Αλλά, μετά από… 200 ημέρες, έγινε αυτός παρελθόν, ενώ η Αμυγδαλέζα παρέμεινε.
Στο παιχνίδι των αποσιωπήσεων, που αποσκοπεί στο να λαμβάνονται αποφάσεις στη ζούλα, χωρίς να συζητούνται δημοσίως και δίχως την απαραίτητη λογοδοσία, ενεργό ρόλο είχε και ο Γιάννης Μουζάλας, Γιατί ενώ γνώριζε ότι η Αμυγδαλέζα απλώς υπολειτουργούσε, χάιδεψε -όταν ανέλαβε το υπουργείο- τα αυτιά κομματικών στελεχών του Σύριζα, δηλώνοντας ότι “Η Αμυγδαλέζα δεν είναι πια κατάλληλη προς χρήση”. Και αφού “ντρίπλαρε” τις πιέσεις, προγραμμάτισε την “ανακαίνισή” της και την ένταξή της στον ευρύτερο κυβερνητικό προγραμματισμό που εγκρίθηκε από την ΕΕ.
Με τέτοια “κόλπα” όμως και με συγκρούσεις περί όνου σκιάς στα τηλεπαράθυρα, δεν διαμορφώνεται Plan B για το προσφυγικό . Αντίθετα, μεγαλώνουν οι τρύπες στο Plan A που αποκαλύπτεται ότι είναι φτιαγμένο … “βλέποντας και κάνοντας”.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.