Η Αυγή δεν είναι κομματική και οι μονόκεροι δεν είναι ροζ

Ο καπνός της φημολογούμενης παραίτησης της διοίκησης της ιστορικής εφημερίδας της αριστεράς, έσβησε έστω και άκομψα. Όλοι τώρα αναζητούν τον εμπρηστή. Γιατί όμως ασχολούμαστε με την Αυγή;
- 26 Οκτωβρίου 2016 10:50
Ευτυχώς που έγινε και η εξεταστική για τα θαλασσοδάνεια των ΜΜΕ ώστε να μάθουμε ότι “Η Αυγή δεν είναι όργανο ενός κόμματος. Δεν είναι κομματικό όργανο. Δεν πατά κάποιος ένα κουμπί και βγαίνει ένα πρωτοσέλιδο”, διά στόματος του Διευθύνοντος Συμβούλου της εφημερίδας, κου Στούμπου. Όσο δεν είναι κομματική λοιπόν η Αυγή, άλλο τόσο δεν υπήρξε παρέμβαση του κομματικού μηχανισμού για την επίλυση “εσωκομματικών” διαφορών.
Και δεν θα υπήρχε κανένα ενδιαφέρον για τις διοικητικές αλλαγές στην κομματική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ αν δεν είχε πρωταγωνιστήσει το τελευταίο διάστημα όχι μόνο στο δημόσιο διάλογο αλλά κυρίως στον ακήρυχτο εσωκομματικό εμφύλιο. Κατ’ αναλογία βέβαια με τη δήλωση περί ιδεολογικής ανεξαρτησίας, δεν υπήρξαν ούτε διοικητικές διεργασίες αλλά ούτε και εσωκομματικός εμφύλιος.
Ίσως άλλωστε αυτή η ιδεολογική ανεξαρτησία να είναι “το μήλον της έριδος” που προκαλεί τον καπνό που φάνηκε χθες. Αν υπήρξε φωτιά, αυτή σβήστηκε άτσαλα με μια διάψευση που θυμίζει τη στήριξη σε προπονητές που βρίσκονται υπ’ ατμόν προ της παρελάσεως. Η Αυγή, το τελευταίο διάστημα έχει επιδείξει την ανεξαρτησία της, τουλάχιστον σε σχέση με τις κεντρικές “προεδρικές” επιλογές.
Το είχε επισημάνει έγκαιρα και ο Ν. Φίλης, πρώην διευθυντής της εφημερίδας επί σειρά ετών (και ιδιότυπος μεγαλομέτοχος αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία), λέγοντας ότι: “δεν είναι κομματικό όργανο είναι μια ανεξάρτητη εφημερίδα γνώμης η Αυγή”. Αυτή ακριβώς η ανεξαρτησία ίσως οδήγησε την διεύθυνση της εφημερίδας να δημοσιεύσει στις αρχές του μήνα τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της Public Issue με βάση την οποία εννιά στους δέκα δηλώνουν δυσαρεστημένοι από τις επιδόσεις της Κυβέρνησης και επίσης ότι το 36% θεωρεί καταληλλότερη τη ΝΔ για τη διακυβέρνηση της χώρας έναντι ενός ισχνού 14% που πιστεύει το ίδιο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι ότι θα μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς…
Απλή συγκυρία θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι 22 ημέρες αργότερα, η εταιρεία δημοσκοπήσεων ενημέρωσε ότι η ιστορική εφημερίδα αποφάσισε να μην δημοσιεύει εφεξής το πολιτικό βαρόμετρο. Μια συνεργασία που -λέγεται- ότι είχε επιβληθεί στο παρελθόν από το κόμμα.
Της διακοπής της συνεργασίας με την Public Issue προηγήθηκε ένα ακόμη περιστατικό που έφερε την -ισχνής κυκλοφορίας- εφημερίδα στην επικαιρότητα. Δημοσίευσε το όνομα του δικαστή κου Δ. Ράντου προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις ακόμη και εντός του κόμματος. Ο πρώην δημοσιογράφος της εφημερίδας κος Κυρίτσης δήλωσε σχετικά ότι:εμένα μου έχει κάνει κακή εντύπωση σε όλες τις περιπτώσεις που οι δικαστικές και οι αστυνομικές αρχές μπαίνουν σε μια λογική να δημοσιεύουν πρόσωπα, φωτογραφίες ανθρώπων οπότε δεν με βρίσκει σύμφωνο μια τέτοια τακτική”. Διαχωρίζοντας όχι μόνο την προσωπική του θέση από μία άθλια πρακτική αλλά και τη θέση μιας μεγάλης μερίδας του κόμματος.
Αν επρόκειτο για μια φυλλάδα εσωτερικής ενημέρωσης, ουδείς θα ασχολούνταν με την Αυγή και τις φημολογούμενες παρατήσεις σύσσωμης της διοίκησής. Η Αυγή ωστόσο είναι μια ιστορική εφημερίδα του χώρου που εκφράζει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και επιπλέον με εξαιρετικά χαμηλή κυκλοφορία αποσπά μεγάλα διαφημιστικά κονδύλια. Ιδίως από τις τράπεζες όπως είχε αποκαλύψει πρόσφατα ο βουλευτής του ποταμιού κος Μαυρωτάς.
Ο λόγος άλλωστε για τον οποίο φημολογείται ότι υπέβαλλε την παραίτηση του ο κος Στούμπος, σχετίζεται (πάντα σύμφωνα με τις φήμες) με το χρήμα. Χρήμα που δεν είναι αρκετό παρά τις εντυπωσιακές εμπορικές επιδόσεις.
Χρήμα που προέρχεται από κομματική χρηματοδότηση η οποία -κακά τα ψέματα- κράτησε ζωντανή την εφημερίδα σε δύσκολους καιρούς. Χρήμα που δίνονταν -σύμφωνα με μαρτυρίες εργαζομένων- όποτε υπήρχε ανάγκη (και υπήρχε συχνά). Τον τελευταίο καιρό όμως ακούγεται ότι η στρόφιγγα έκλεισε.
Το πώς και το γιατί, απομένει να το μάθουμε εν’ καιρώ. Αυτό που δεν πρέπει να λησμονεί κανείς, είναι ότι οι κομματικές εφημερίδες αποτελούν την προμετωπίδα του κόμματος. Σαν να λέμε τη “μαρκίζα”. Όλοι θέλουν να έχουν πρόσβαση και ενδεχομένως να ασκούν τον έλεγχο. Μοιραία, καρπώνεται τα οφέλη όταν υπάρχουν πολιτικές νίκες. Το ίδιο μοιραία αντικατοπτρίζει τα όποια προβλήματα υπάρχουν εντός του κόμματος. Αν όντως υπάρχει εσωκομματικός εμφύλιος, η Αυγή δεν θα μπορέσει να το κρύψει. Αλλά είπαμε ότι η Αυγή δεν είναι κομματική εφημερίδα, οπότε όσα διαβάσατε δεν ισχύουν. Ούτε φυσικά υπήρξε κόντρα με τον Π. Ρήγα, ούτε ήταν παρούσα στο διοικητικό συμβούλιο η Κα. Ράνια Σβίγγου. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά…
*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).