Ακατάλληλη η ΕΡΤ; Ή η ταινία “Κυνόδοντας”

Από τη λαμπρή καρριέρα του «Κυνόδοντα» του Γιώργου Λάνθιμου ανά τον κόσμο, αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο πρέπει να πω ήταν το γεγονός ότι η ταινία, παρόλο που δεν διέθετε τα συνήθη εμπορικά χαρακτηριστικά, επελέγη από την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου στις 5 φιναλίστ για το Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας. Επιπλέον, η ταινία συζητήθηκε από τον διεθνή τύπο περίπου σαν μεταφορά μιας Ελλάδας που τρώει τις σάρκες της, και κίνησε πολύ το ενδιαφέρον για τη χώρα μας και τον «παραξενοπερίεργο» κινηματογράφο της.

Κατά την μετάδοση της από την ΕΤ1 Τρίτη του Πάσχα, η ταινία, κριθείσα ακατάλληλη για ανηλίκους, προγραμματίστηκε μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα, και αυτό δυσχέρανε την επαφή της με ένα ευρύτερο κοινό που ενδεχομένως θα ενδιαφερόταν να δει τι είναι αυτός ο «Κυνόδοντας».

Ο ελληνικός κινηματογράφος αυτή τη στιγμή—το διαπιστώσαμε στο τελευταίο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης—έχει μπει σε μια νέα φάση πολιτικοποίησης, μέσα από την αναζήτηση νέου νοήματος στα πράγματα της καθημερινότητας. Και αυτό δεν θα έπρεπε να ενδιαφέρει μόνο τους ξένους που προσπαθούν μέσα από τον κινηματογράφο μας να καταλάβουν πώς η Ελλάδα κατέληξε εδώ που κατέληξε, αλλά και μας τους ίδιους, σα διαδικασία αυτογνωσίας, και ενδυνάμωσης μας εν τέλει.

Σκέφτομαι λοιπόν ότι ωραιότατα θα μπορούσε η αγαπημένη δημόσια τηλεόραση—αγαπημένη γιατί την έχω υπηρετήσει κιόλας—να προγραμμάτιζε προ της μετάδοσης του «Κυνόδοντα», μια πολιτική συζήτηση περί της «ακαταλληλότητας» της ταινίας, δεδομένου ότι αυτή η «ακαταλληλότητα» αποτελεί και το φιλμικό μήνυμα. Με τη συζήτηση σαν ασπίδα προστασίας θα μπορούσε ο «Κυνόδοντας» και να προγραμματιστεί νωρίτερα, και να παραλάβει ένα διευρυμένο αριθμό θεατών που, λόγω προεκλογικής περιόδου, θα προσέλκυε η συζήτηση για τις «ακατάλληλες» πολιτικο-κοινωνικές συνθήκες που γέννησαν την ταινία. Η Μαρία Κατσουνάκη μάλιστα που παρουσιάζει τις ελληνικές ταινίες στην ΕΡΤ δεν είναι μόνο κινηματογραφική συντάκτης, είναι και πολιτική, άρα απολύτως ενδεδειγμένη να τρέξει ένα τέτοιο «ντημπέιτ».

Να με συμπαθά η ΕΡΤ που μπαίνω στα λημέρια της, αλλά από τη στήλη αυτή λέμε «Γνώμες», εξ ου και θα της έλεγα ακόμη ότι πολύ θα μου άρεσε να έβλεπα και άλλες ταινίες του σημερινού ελληνικού σινεμά να αποτελούν αντικείμενο μιας ευρύτερης τηλεοπτικής συζήτησης με πολιτικό και κοινωνικό προβληματισμό. Γιατί η γνώση είναι δύναμη.

*Η Ίρις Ζαχμανίδη έχει θητεία σε Σινεμά, Τηλεόραση, Πολιτισμό. Είναι σκηνοθέτης Ντοκιμαντέρ και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.