Το Σινεμά είναι μια Άλλη Χώρα

Το Σινεμά είναι μια Άλλη Χώρα

Διαβάστε ένα άρθρο (συμμετοχή στις "Γνώμες" του NEWS 247) με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου, για την ανάγκη που έχει η χώρα για συλλογικότητα, τουλάχιστον μεταξύ αυτών που ακόμα αγαπούν τον τόπο μας

Γυρίζοντας από μια τριήμερη επίσκεψη στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για την ακρίβεια την ώρα που πέρναγα μέσα από τη φυσούνα για το αεροσκάφος της επιστροφής, μου ήρθε στο νου μια φράση, που ενδεχομένως κάπου να την έχω ξαναδεί: Το Σινεμά είναι μια Άλλη Χώρα.

Ωραία φράση, λέω από μέσα μου, και  για το κομμάτι θεατές, που ταξιδεύουν εντός τους και εκτός τους μ’ αυτά που βλέπουν στην οθόνη, μα και για αυτούς που δουλεύουν για να φτιάξουν τις ομορφιές που τελικά θα κάνουν τους θεατές να ταξιδέψουν. Είμαι ευτυχής, λέω λοιπόν ολοκληρώνοντας τον εσωτερικό μου μονόλογο, που προσωπικά ανήκω και στις δυο μεριές, καθώς και αγαπώ να βλέπω σινεμά και αγαπώ να δουλεύω για το σινεμά.

Το σινεμά είναι μια άλλη χώρα γιατί διαθέτει μια ανεπανάληπτη συλλογικότητα στην κατασκευή του. Είτε μικρό είτε μεγάλο είναι ένα συνεργείο, υπάρχει η έννοια της ομάδας καθώς κάποιοι άνθρωποι ζουν μαζί πάρα πολλές ώρες της ημέρας—ή και της νύχτας—σε  διαφορετικούς χώρους και περιβάλλοντα, συχνά μακριά από τα σπίτια τους, στο κρύο και στη ζέστη, μ’ ένα κοινό και χειροπιαστό στόχο: να βγάλουν μια καλή ταινία, που θα μιλήσει στα κοινά στα οποία απευθύνεται, και που βέβαια θα ανεβάσει αυτομάτως τις μετοχές τους στην αγορά, είτε δούλεψαν για τη φωτογραφία, είτε για τα κοστούμια, είτε για τον ήχο.

Αυτή τη συλλογικότητα μου τη θύμισε και πάλι το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Και μου τη θύμισε μέσω μιας ταινίας, της ταινίας της Κωνσταντίνας Βούλγαρη με τίτλο «Συγχαρητήρια  στους Αισιόδοξους».

Η συλλογικότητα αυτή υπήρξε εντός και εκτός ταινίας. Εντός ταινίας, με ένα καταπληκτικό τέλος, που δεν έχω ματαδεί και νοιώσει σε ταινία, ένα χορό που με το λίκνισμα της κάμερας, σου μεταφέρει κατευθείαν την αίσθηση του διονυσιακού, της έκστασης, θέλεις και συ να σηκωθείς να χορέψεις μαζί τους—όλα αυτά συμβαίνουν σε μια παρέα αντιεξουσιαστών που «γιορτάζει» μια κατάληψη σε γνωστή Εξαρχειώτικη  πλατεία. (Το αντιεξουσιαστικό στοιχείο πάντως, για όσους μπορεί να ανησυχήσουν, εκ των πραγμάτων δεν δικαιώνεται μέσα από την ταινία γιατί ο εκπρόσωπος του, αμετανόητος ιδεολόγος, βρίσκεται στη φυλακή.)

Εκτός ταινίας τώρα, η συλλογικότητα εκφράστηκε πολύ όμορφα με την παράταξη πριν και μετά την προβολή στο Φεστιβάλ καμιά δεκαριά συντελεστών της ταινίας μπροστά στην οθόνη, για να χαιρετήσουν το κοινό πριν, και να απαντήσουν σε ερωτήσεις μετά. Όλοι τους διακατέχονταν εμφανώς από ενθουσιασμό για τη δουλειά τους. Και ο ενθουσιασμός είναι κάτι που λειτουργεί μεταδοτικά.

Ήμουν από την αρχή αισιόδοξη ότι θα δω κάτι καλό. Το είδα. Στο τέλος δε, μετά την προβολή εννοώ, με αιφνιδίασε η Κωνσταντίνα Βούλγαρη όταν σε σχετική ερώτηση για τυχόν εμμονή της με τη φυλακή, απάντησε πως ναι, κάτι σημαίνει η φυλακή για αυτήν, μεγάλωσε με τους μισούς ανθρώπους γύρω της να έχουν μπει για πολιτικούς λόγους στη φυλακή—για να μην προσθέσουμε εμείς ότι αυτό ισχύει για την ίδια την οικογένεια της. Με αιφνιδίασε ευχάριστα η Κωνσταντίνα γιατί με έκανε να σκεφτώ ότι ίσως η γενηά του Πολυτεχνείου—η δική μου γενηά—που τόσο κατακρίνεται τελευταίως για το τι άφησε στο διάβα της, μπορεί να κληροδότησε στους επόμενους και κάτι θετικό: ότι μόνο μαζί μπορούμε να τα κάνουμε τα θαύματα, μόνο μαζί μπορούμε την ουτοπία να τη μετατρέψουμε σε κάτι χειροπιαστό. Και εξηγούμαι: όταν οι αντιεξουσιαστές καταστρέφουν δημόσια και ιδιωτική περιουσία κακώς κάνουν, καλώς κάνουν όμως όταν διατηρούν αναμμένη τη φλόγα της πίστης στο ανέφικτο, γιατί αυτό είναι θετικό και είναι και μεταδοτικό.

Τι άλλο δα χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή σα χώρα παρά μια συλλογικότητα, τουλάχιστον  μεταξύ αυτών που ακόμα αγαπούν τον τόπο…μη τυχόν και αυτά που συμβαίνουν στην άλλη χώρα του σινεμά, μπορούν να συμβούν και στις πραγματικότητες μας… η συλλογικότητα να κάνει πράξη τα όνειρα μας!!!

* Η Ίρις Ζαχμανίδη έχει θητεία σε Σινεμά, Τηλεόραση, Πολιτισμό. Είναι σκηνοθέτης Ντοκιμαντέρ και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα