Καινούρια μέρα, καινούρια κόντρα, ίδια καρέκλα

Καμία άλλη δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αντέξει την ενδοκυβερνητική δυσαρμονία που βιώνουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι υπουργοί και τα διάφορα “συστήματα” που κινούνται πέριξ της Κυβέρνησης τρώγονται σαν τα κοκόρια και σύσσωμη η αντιπολίτευση τους κατηγορεί ότι ο μόνος συνδετικός παράγων μεταξύ τους είναι η λατρεία για την καρέκλα.

Ο Χρήστος Σπίρτζης όμως το παράκανε με την εσωκομματική αντιπολίτευση. Αφού σκούπισε τα δάκρυά του για την παραχώρηση των αεροδρομίων, δεν έχασε την ευκαιρία να διατρανώσει την αγάπη του για τον κρατισμό, με αφορμή την παραχώρηση του λιμανιού στην Cosco. Για ένα θέμα δηλαδή που δεν εμπίπτει στις άμεσες αρμοδιότητές του. Ο Υπουργός μεταφορών επιτέθηκε μάλιστα στον πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ Στέργιο Πιτσιόρλα κατηγορώντας τον ότι είναι νοσταλγός του σαμαρικού παρελθόντος.

Αυτό που λησμονεί ο κος. Σπιρτζης, είναι ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός πρωτοστάτησε στην υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης και ότι ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κος. Δραγασάκης όχι μόνον χαιρέτησε την υπογραφή αλλά δήλωσε ότι θα υλοποιήσουν όλα όσα συμφώνησαν πέρυσι με τους Κινέζους και ακόμη περισσότερα.

Ο κος. Σπιρτζης κατηγορεί όποιον βρήκε μπροστά του γιατί δεν του αρέσει η Κυβερνητική πολιτική. Θα έχει προφανώς τους λόγους του. Θέλει να επιβάλλει τη γνώμη του σε όλους τους υπόλοιπους, όπως έμαθε να κάνει δίπλα στους μεγάλους δασκάλους της ΠΑΣΟΚοκρατατίας. Δυστυχώς για αυτόν, και για όσους άλλους αντιδρούν η πολιτική των αποκρατικοποιήσεων είναι η κεντρική απόφαση.

Σε ανάλογη “γραμμή” και ο ιδεολογικά ορμώμενος “αντιρρησίας”  Θεόδωρος Δρίτσας. Αρχικά έκανε πίσω και παρευρέθη -στα μουλωχτά- στην φιέστα για την υπογραφή της σύμβασης, Μετά όμως, αψηφώντας τη γνωστή συμβουλή σχετικά με το που βάζει την υπογραφή του, συνέχισε στο γνωστό τροπάρι. “Η διαδικασία πώλησης του ΟΛΠ δεν έχει τελειώσει” δήλωσε για να προσθέσει ότι “η πώληση του λιμανιού γίνεται για να ικανοποιηθούν οι δανειστές, όχι για την ανάπτυξη του λιμένα”, προκαλώντας απορίες σχετικά με τι γιατί συναίνεσε σε μια τέτοια αποτρόπαια -κατα τη γνώμη του- πράξη.

Οι “ελευθέρας βοσκής” Υπουργοί, δεν είναι μόνον ότι διασύρουν την κυβέρνηση δημιουργώντας την εικόνα ενός σώματος ατάκτων. Η εμμονή τους σε διάφορα θέματα προκαλεί καθυστερήσεις που κοστίζουν στους Έλληνες πολίτες. Όσο και αν αντιδρούν οι λιμενεργάτες, η παρουσία της Cosco στον Πειραιά ευνοεί την ελληνική οικονομία ποικιλοτρόπως. Οι ίδιοι βεβαίως χάνουν διάφορα εργασιακά προνόμια αλλά η υπόλοιπη κοινωνία ωφελείται τα μέγιστα.

Στο κάτω-κάτω αυτό αποφάσισε η Κυβέρνηση. Όποιος δεν συμφωνεί μπορεί να τραβήξει το δρόμο του. Η άποψη του κου Σπίρτζη, όπως και αυτή του κου Δρίτσα,  ταυτίζονται περισσότερο με την άποψη του Παναγιώτη του Λαφαζάνη. Ο οποίος χαρακτήρισε την περασμένη παρασκευή ως “αποφράδα ημέρα”. Ο Παναγιώτης ο Λαφαζάνης βεβαίως εκλέγονταν στον Πειραιά και θα έκανε ότι περνούσε το χέρι του για να μαζέψει ψηφοφόρους, ιδίως τώρα που του λείπουν. Ο Σπιτζης όμως είναι Υπουργός της Κυβέρνησης. Το ίδιο και ο Δρίτσας, που είναι και αρμόδιος για το θέμα, αλλά έχει προσπαθήσει τρις να γίνει δήμαρχος Πειραιά. Αν συμφωνούν περισσότερο με τον Παναγιώτη τον Λαφαζάνη, δεν έχουν παρά να παραιτηθούν και να γραφτούν στη ΛΑΕ.

Το ότι δεν το κάνουν, δίνει το δικαίωμα στην αντιπολίτευση να τους κατηγορεί οτι ενδιαφέρονται μόνο για την καρέκλα. Όπως ακριβώς έκανε δηλαδή και ο Πάνος ο Καμμένος, που δεν είχε πρόβλημα για άλλη μια κολοτούμπα μετά τους λεονταρισμούς στο θέμα Μουζάλα. Τα κίνητρα όλων όσων κάνουν τον καμπόσο στην Κυβέρνηση και στον ίδιο τον Τσίπρα δεν είναι άλλα από ψηφοθηρικά. ίσως και με μια δόση επίδειξης δύναμης.

Θεωρούν ενδεχομένως  ότι με το να κάνουν τις “χήρες στο κρεβάτι” θα γίνουν συμπαθείς στον κόσμο που δεν δέχεται τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ ή βλέπει απλώς τα συμφέροντά του να θίγονται. Θέλουν να παραμείνουν αντιμνημονιακοί στη συνείδηση του κόσμου ακόμη και αν για να παραμείνουν στην καρέκλα ψηφίζουν τους πιο σκληρούς εφαρμοστικούς νόμους.

Το ότι ο Πρωθυπουργός τους το επιτρέπει σχετίζεται βεβαίως με ότι ονομάζει κανείς ευγενικά  “πολυσυλλεκτικότητα”. Όσο όμως η Κυβέρνηση πατά σε δύο βάρκες είναι δύσκολο να κάνει κάτι πραγματικά σοβαρό. Κάτι που θα αλλάξει τους συσχετισμούς και θα βγάλει χώρα από τη μιζέρια. Ο Πρωθυπουργός έχει μπροστά του την ευκαιρία να απαλλάξει το κόμμα του από τα βαρίδια. Είτε στο συνέδριο, είτε με τον -φημολογούμενο- ανασχηματισμό. Αν δεν το κάνει και δεν βάλει και ένα φρένο σε όσους τον “αδειάζουν” θα είναι σίγουρα συνυπεύθυνος για τα προβλήματα που δημιουργούνται στη χώρα.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).