Κάστρα και τσαντίρια

Την παρατήρηση την έκανε προχθές εδώ, στο NEWS 24/7 ο Νίκος Γιαννόπουλος και ειλικρινά απορούμε γιατί κανένας άλλος στ’αριστερά μας δεν την είχε κάνει νωρίτερα.

Ο τίτλος του άρθρου τα λέει όλα:

«Ο Μητσοτάκης ξέρει ποιους εκπροσωπεί και τους εκπροσωπεί καλά. Η Αριστερά;».

Και να ‘ταν μόνον η Αριστερά. Μήπως ξέρει το ΠΑΣΟΚ ποιους εκπροσωπεί; Όχι βέβαια.

Στο φαιοκόκκινο μέτωπο πάλι, δηλαδή η Κωνσταντοπούλου και ο Βελόπουλος, δεν έχουν τέτοιες απορίες. Δεν ασχολούνται καν με το τι πιστεύουν οι δυνητικοί τους ψηφοφόροι γιατί έχουν επιλέξει να μην εκφράζουν τρόπους/μοντέλα/συστήματα σκέψης αλλά συναισθήματα.

«Είσαι οργισμένος;», σου λένε. «Έλα μαζί μας! Εμείς είμαστε εδώ για σένα!».

Για την πολιτική επικοινωνία είναι παγερώς αδιάφορο το αν η οργή είναι κάθε φορά δικαιολογημένη. Φυσικά και τα κόμματα οφείλουν να διερευνούν τις αιτίες της οργής και να αξιολογούν τη φύση της όμως η επικοινωνία με τους πολίτες, ο τρόπος που τελικά θα τους απευθυνθούν είναι κάτι άλλο.

Αδιάφορο λοιπόν (γι’ αυτό το σημείωμα σίγουρα) ποιοι είναι οι λόγοι που κάποιοι αισθάνονται οργισμένοι κι αν έχουν δίκιο. Σημασία έχει ότι είναι οργισμένοι και δεν είναι λίγοι.

Δεν είναι λίγοι;

Πόσοι είναι δηλαδή;

Ο Στράτος Φαναράς και η ομάδα του, στη Metron Analysis έχουν ευφυώς εισάγει στις μετρήσεις τους την έννοια του «Κάστρου», χωρίς βέβαια να έχουν καταργήσει τον παραδοσιακό της ορισμό που περιγράφει «τα προπύργια» της εκλογικής δύναμης κάθε κόμματος, (πχ λέγαμε ότι «η Λακωνία είναι Κάστρο της Δεξιάς», «Η Κρήτη είναι Κάστρο του ΠΑΣΟΚ» κλπ) ή την έννοια όπως χρησιμοποιείται από τους μελετητές της Άκρας και Εξτρεμιστικής Δεξιάς.

Εδώ μιλάμε για κάτι άλλο.

Στις έρευνες της Metron, λοιπόν ρωτάνε, μέσα σε όλα, το εξής:

«Ας φανταστούμε τον κόσμο σαν μία πόλη προστατευμένη από ένα κάστρο που περικλείεται από μία έρημο. Υπάρχουν άνθρωποι προστατευμένοι μέσα στο κάστρο και άνθρωποι απροστάτευτοι έξω από αυτό. Εσείς που θα λέγατε ότι βρίσκεστε; Μέσα ή έξω από το κάστρο;»

Τον Οκτώβριο του 2025, σύμφωνα με την έρευνα που παρουσιάστηκε προχθές στο MEGA, το 53% δηλώνει εκτός του Κάστρου. Όχι λίγοι.

Και χρειάζεται, άραγε, να ρωτήσουμε ποια αισθήματα κυριαρχούν «έξω από το Κάστρο»;

Δηλαδή, πώς λέτε να αισθάνονται όσοι δηλώνουν ότι αισθάνονται απροστάτευτοι ενώ βλέπουν δίπλα τους «Φραπέδες» και Τζάγκουαρ;

Τι σκέφτονται ελεύθεροι επαγγελματίες ή ιδιοκτήτες μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όταν βλέπουν ότι μέσα στο Κάστρο κάποιοι έχουν καταφέρει να μπουν στο σύστημα των απευθείας αναθέσεων ενώ οι ίδιοι, στην ελεύθερη αγορά, κυνηγούν με το τουφέκι δουλίτσες του χιλιάρικου;

Και οι αγρότες που ακόμα περιμένουν την επιδότηση επειδή τα τελευταία χρόνια γιγαντώθηκε «η χρόνια παθογένεια» με αποτέλεσμα να καταρρεύσει το σύστημα των επιδοτήσεων; To 69% εξ αυτών δηλώνουν στη Metron «έξω από το Κάστρο».

Λέτε να είναι χαρούμενοι;

Γι’ αυτούς, η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης φυσικά και δεν ενδιαφέρονται. Και αυτό, προς χάριν της παρούσας ανάλυσης, το διατυπώνουμε ξερά, δίχως μομφή. Δεν είναι αυτό το θέμα μας άλλωστε.

Και όχι μόνο δεν ενδιαφέρονται, αλλά όταν οι εκτός του Κάστρου βρέθηκαν στο Σύνταγμα με αφορμή, αυτή τη φορά τους χειρισμούς της κυβέρνησης στην Τραγωδία των Τεμπών, οι μέσα στο Κάστρο και οι πολιτικοί τους εκφραστές χαρακτήρισαν τη διαμαρτυρία «αντιαισθητικά τσαντίρια». Δηλαδή μια «βρωμιά» που προσέβαλε την αισθητική τους, μια «ασέβεια» που προσέβαλε την ηθική τους.

Οι εντός του Κάστρου βλέπουν τους εκτός «στα τσαντίρια» και χρειάζεται, άραγε, να επισημάνουμε το ρατσιστικό υπονοούμενο δηλαδή τι ακριβώς τους αποκαλούν στην πραγματικότητα;

Μόνο που το Σύνταγμα της Ελλάδας δεν κάνει διάκριση ανάμεσα στα Κάστρα και στα Τσαντίρια. Σε όλους αναγνωρίζει το δικαίωμα ψήφου. Ναι, ακόμα και «στα τσαντίρια»!

Και αυτούς, έξω από το Κάστρο, αυτούς «στα τσαντίρια», σήμερα δεν τους εκφράζει κανείς, ούτε η Αριστερά ούτε το ΠΑΣΟΚ. Γιατί βλέπετε δεν έχουν λόγο παρεμβατικό, δεν είναι influencers, όπως λέγονται.

Αφού τελικά όλοι: και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ακόμα και η Αριστερά, την εύνοια των εντός του Κάστρου είναι που επαιτούν, τα άρθρα τους, τα σχόλιά τους στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Όλα λοιπόν θα εξαρτηθούν από το αν οι εκτός του Κάστρου συνειδητοποιήσουν ότι η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία τους περιμένει και αυτούς στην κάλπη. Τότε είναι σχεδόν σίγουρο ποιους δεν θα ψηφίσουν.