Κουμπούρια και βεντέτες, “λεβεντιά” και δολοφονική αδιαφορία…

Το σημερινό αιματηρό περιστατικό σε χωριό της Κρήτης δεν είναι, φυσικά, κεραυνός εν αιθρία. Το αντίθετο, είναι από αυτά που χαρακτηρίζονται προαναγγελθέντα. Και είναι επαναλαμβανόμενα.

Η εξήγηση δίνεται από τρεις λέξεις: κουμπούρια, βεντέτα, «λεβεντιά». Το μόνο που δεν έχει απαντηθεί δεκαετίες τώρα είναι γιατί η οργανωμένη Πολιτεία, οι κυβερνήσεις της και η Αστυνομία της, το επιτρέπουν.

Η Κρήτη δεν είναι ανεξάρτητη Πολιτεία του ελληνικού Κράτους. Δεν είναι κάτι σαν αμερικανική Πολιτεία με κυβερνήτη που κάνει ό,τι θέλει και πρώτα απ’ όλα επιτρέπει σε όποιον θέλει να οπλοφορεί.

Η οπλοφορία δεν είναι «έθιμο» που εντάσσεται σε κάποιου είδους «παράδοση». Οι μπαλωθιές σε γάμους, βαφτίσια και κάθε άλλους είδους γιορτές δεν είναι επίδειξη «μαγκιάς» και «λεβεντιάς». Είναι ανοησία που συχνά οδηγεί σε θανάτους-στην «καλύτερη» περίπτωση από «λάθος». Το «ατύχημα» εδώ είναι έγκλημα.

Όταν, ειδικά στα χωριά, οι πάντες οπλοφορούν(σε ορισμένα ακόμα και παιδιά έχουν καταγραφεί να «παίζουν» με…καλάσνικοφ!),  το έγκλημα θεωρείται «φυσιολογική» πράξη.

Το κουμπούρι, στην «καλύτερη» περίπτωση, χρησιμοποιείται για να υποστηρίξει την «παραδοσιακή» πράξη της ζωοκλοπής. Άντε και για να θανατώσει κάποιο δυστυχισμένο ζώο, όταν ο ιδιοκτήτης του το θεωρεί πια άχρηστο.

Στη χειρότερη, όμως, χρησιμοποιείται για να κλείσει σπίτια.

Συχνά για αδιανόητους λόγους, που περιγράφονται με τις λέξεις «κτηματικές διαφορές». Λες και βρισκόμαστε στο 190ο αιώνα και δεν υπάρχουν αρχές-συμβολαιογράφοι, δικαστήρια- να πουν σε ποιον ανήκουν τα χωράφια. Υπερτερεί η «παράδοση» των κουμπουριών.

Στην πιο απεχθή εκδοχή της αυτή η «παράδοση» συντηρεί επί δεκαετίες το φονικό «έθιμο» της βεντέτας. Για λόγους «τιμής», όπως λένε. Όμως, τι είδους «τιμή» είναι αυτό που ξεκληρίζει οικογένειες και τρομοκρατεί χωριά;

Υπάρχουν “άρρωστες” παραδόσεις και “άρρωστοι” άνθρωποι που τις συντηρούν. Όμως, το χειρότερο είναι ότι υπάρχουν και “άρρωστα κράτη”, σαν το δικό μας, που τις επιτρέπουν είτε από αδιαφορία είτε και από σκοπιμότητα. Για να μη χάσουν οι τοπικοί άρχοντες τις ψήφους των κουμπουροφόρων. Αλήθεια, πόσες φορές έχουν υποδεχθεί στην Κρήτη με μπαλωθιές πολιτικούς και εκείνοι το απόλαυσαν ή απλώς αδιαφόρησαν;

Είναι η σκόπιμη αδιαφορία που συντηρεί δεκαετίες τώρα αυτήν την άρρωστη κατάσταση και οδηγεί σε εγκλήματα σαν το σημερινό. Καιρός να σταματήσει. Η Κρήτη δεν είναι κάτι σαν περιοχή του παλιού Φαρ Ουέστ. Ο αφοπλισμός πρέπει να αρχίσει τώρα.