Ο κύριος Κάταϊνεν και οι εκλογές

«Δε μπορούμε να προσανατολίζουμε την πολιτική μας σε εθνικές εκλογές». Είναι η πιο «αποκαλυπτική» φράση των ημερών και πέρασε μάλλον απαρατήρητη στην Ελλάδα. Την επεσήμαναν ωστόσο γερμανικά έντυπα. Την ξεστόμισε μέσα στην παραζάλη των ημερών ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Γιούρκι Κάταϊνεν. O άνθρωπος που θεωρείται ότι επελέγη σε αυτή τη θέση χάρις στη στήριξη του Βερολίνου για να παρακολουθεί την τήρηση της «ενάρετης» δημοσιονομικής πολιτικλής και υποτίθεται ότι διορίστηκε υπεύθυνος για την Εργασία, την Ανάπτυξη, την Ανταγωνιστικότητα και τις Επενδύσεις στην Ευρώπη.

Την φράση αυτή αξίζει να την φυλάξει κανείς στο μυαλό του, αν θέλει να καταλάβει πώς τελικά έχει συνηθίσει να σκέφτεται η ευρωπαϊκή «ελίτ» και ποιά είναι η άποψη της για τη δημοκρατία και τους θεσμούς. Αν η ΕΕ δεν αλλάζει πολιτικές μετά από εκλογές, τότε γιατί να γίνονται εκλογές; Προφανώς ο κύριος Κάταϊνεν ξεχνά ότι η Κομισιόν είναι ένα εκτελεστικό όργανο, το οποίο βρίσκεται υπό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το οποίο απαρτίζουν ηγέτες, οι οποίοι έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση μετά από εκλογές. Η Κομισιόν δεν καθορίζει τις πολιτικές. Τις υλοποιεί πρακτικά τις εφαρμόζει με βάση τις πολιτικές αποφάσεις άλλων. Εκτός αν ο Φινλανδός πολιτικός έχει άλλη αντίληψη, για αυτό και εγκατέλειψε την πρωθυπουργία της χώρας του στα μέσα του 2014, προκειμένου να μεταπηδήσει στην Επιτροπή. Αν θεωρεί για παράδειγμα, ότι μπορούμε να δώσουμε τη διακυβέρνηση των κρατών σε εταιρείες και μάνατζερ και οι πολίτες να ασχολούμαστε με το ψάρεμα και άλλα ευγενή σπορ.

Για να μιλήσουμε σοβαρά. Η νίκη της Αριστεράς στην Ελλάδα ενόχλησε πολλούς. Αν θεωρούν όμως ότι θα αλλάξουμε και τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ, επειδή ένα εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι της αρεσκείας μας, τότε η Ευρώπη έχει ένα σαφές πρόβλημα δημοκρατίας. Και μάλιστα όχι με τη φιλοσοφική έννοια, αλλά με την απλή, καθημερινή. Οι εκλογές γίνονται για να κρίνουν πολιτικές. Τα κοινοβούλια εκλέγονται για κάποιο λόγο.

Δε μπορείς να απαξιώνεις μια κυβέρνηση και να της λες «μίλα με τους υπαλλήλους μου» της Τρόικα, όπως κατ’ επανάληψη έχει κάνει στην ουσία ο Κάταϊνεν και όχι μόνο. Οι απεσταλμένοι της τρόικα δεν είναι διαπραγματευτές, ούτε αυτοί που παίρνουν πολιτικές αποφάσεις. Και είναι επικίνδυνοι για την Ευρώπη όσοι εμμονικά ελπίζουν ότι μπορούν να ξεμπερδέψουν με την Ελλάδα, τυλίγοντας την με τη «χαρτούρα» μιας συμφωνίας, που αποδείχτηκε ότι δεν πέτυχε κανέναν εκ των προαναγγελθέντων στόχων της και παραπέμποντάς την σε ένα «μόρφωμα», που το ίδιο το ευρωκοινοβούλιο έχει χαρακτηρίσει τουλάχιστον προβληματικό και στερούμενο δημοκρατικής νομιμοποίησης.

Είναι απλή κουτοπονηριά να ελπίζουν κάποιοι «αξιωματούχοι» ότι θα λύσουν το πρόβλημα στη λογική να «πετάξουμε την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης», αφού πρώτα επί μια πενταετία επέμεναν να αναβάλουν την ενασχόληση με την ουσία του.

Η κρίση στην Ευρώπη είναι πρωτίστως πιστοποιητικό ασθενείας ενός απαρχαιωμένου οικοδομήματος, που διοικείται από ένα αλλαζονικό κατεστημένο, το οποίο αρνείται πεισματικά οποιαδήποτε αλλαγή μπορεί να το ξεβολέψει. Αυτός είναι και ο λόγος που και η κρίση επιμένει με τόση ένταση.

* Ο Κώστας Αργυρός είναι δημοσιογράφος κι έχει βραβευτεί για το δημοσιογραφικό του έργο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ίδρυμα Μπότση και την Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων. Τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με το τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ, αναδεικνύοντας κυρίως ευρωπαϊκά θέματα.