Η ιστορία της bad bank – too good to be true

Έρχεται, επανέρχεται, εγκαταλείπεται, αναβιώνει, διαφοροποιείται…. η ιδέα της ίδρυσης μιας bad bank στην ελληνική αγορά, έχει τη δική της ιστορία. Οι σπόροι για τη γέννησή της έπεσαν προφανώς λόγω της κρίσης, σαν ύστατη ή βέλτιστη (εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς) λύση στην αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων.

Με προηγούμενη εμπειρία σε μεμονωμένες χώρες της ΕΕ, ήταν, είναι και θα είναι, μία εναλλακτική, στην αποτελεσματική διαχείριση των υπέρογκων μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων.

Αλλά δεν είναι μια απλή ιστορία. Το να φορτώσουν όλες οι τράπεζες, τα κόκκινα δάνεια σε μία «κακή» τράπεζα και να συνεχίζουν να χρηματοδοτούν, όπως ορίζει και ο ρόλος τους, την οικονομία, θα ήταν βέβαια μια ανακούφιση, καθώς θα έβγαινε ο «μπελάς» της διαχείρισης από το κεφάλι τους.

Συζητήθηκε –  όπως και η ιδέα μιας ευρωπαϊκής bad bank  – και απορρίφθηκε, πάγωσε, ξεχάστηκε. Ο λόγος είναι ότι κάθε χώρα, έχει την ιδιαιτερότητά της. Αλλού ιδρύθηκαν τοπικές bad banks, αλλού το πρόβλημα αποκαταστάθηκε και η ομαλοποίηση επανήλθε και αλλού – στην Ελλάδα εν προκειμένω – η κατάσταση εξακολουθεί να προβληματίζει. Συν το γεγονός ότι, η ίδρυση μιας bad bank προϋποθέτει κεφάλαια, κρατικά ή ιδιωτικά. Ένα από τα μεγάλα θέματα, είναι το ποιός θα βάλει τα λεφτά.

Η Ευρώπη όμως, από πλευράς της, βλέπει ότι πέραν κάποιων εθνικών bad banks που βοήθησαν τις τοπικές αγορές να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους, δεν υπάρχει συνολικά η ίδια επιτακτική ανάγκη σε σχέση με 2-3 χρόνια πριν, όπου το θέμα έκαιγε σε περισσότερο βαθμό και σε μεγαλύτερη έκταση, πανευρωπαϊκά.

Σήμερα  ο μέσος όρος των NPL’s στην ευρωζώνη , έχει υποχωρήσει κάτω από το 5%, όταν στην Ελλάδα, κρατάει ακόμη τη σημαία του 44,5%. Ακόμα και στην προοπτική εθνικών bad banks, κάτι που όντως έχει αρχίσει και επανεξετάζεται, είναι μακρινό και αμφίβολο σενάριο.

Από το βήμα της γενικής συνέλευσης των μετόχων, το μεσημέρι της Δευτέρας, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, κ. Γ. Στουρνάρας, έριξε φως στην προοπτική αυτή που αχνοφαίνεται στις συζητήσεις ακόμη και εντός των κύκλων των θεσμών.

Ομως, ο ίδιος ο διοικητής γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, ότι ο δρόμος προς την κατεύθυνση αυτή είναι μακρύς. Eίναι μεν θετικό ότι ξαναμπαίνει στο τραπέζι της συζήτησης, αλλά εξαρτάται από τους θεσμούς και του τι θα αποφασίσουν. Οι συζητήσεις αν και υπαρκτές, θεωρούνται πρώιμες.

Μέχρι νεωτέρας, αυτό που οφείλουν να κάνουν οι τράπεζες της χώρας – και αυτό είναι το νέο μήνυμα Στουρνάρα- είναι να μη χάσουν και αυτή τη φορά το τρένο. Να επισπεύσουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη μείωση των κόκκινων δανείων. Με στόχους υψηλούς, αλλά επιτεύξιμους. Και να δώσουν στα stress tests  που τυπικά ξεκινάνε αύριο, τις καλύτερες εξετάσεις ever!